ბიჭი თოჯინებით თამაშობს?!
სპეციალისტების აზრით, საგანგაშო ჯერჯერობით არაფერია, რადგან ბავშვის სქესობრივი იდენტიფიკაცია 5 წლისთვის ხდება, 3 წლის ბიჭი კი, როგორც ჩანს, თავისი ქცევით იმის მიბაძვას ცდილობს, რასაც ყველაზე ხშირად ხედავს. ამის მიზეზია:
- ოჯახში მთავარი მამაკაცის - მამის - არარსებობა, შესაბამისად, მამაკაცური ქცევის, მამაკაცური მაგალითის დეფიციტი;
- ქალური გარემოცვის დომინირება და ქალური აღზრდა თავისი აუცილებელი ატრიბუტებით.
არ არის გამორიცხული, საბავშვო ბაღშიც უფრო მეტი გოგონა დადიოდეს. ბიჭი ხედავს მათ თამაშს და იმისთვის, რომ კოლექტივში ღირსეული ადგილი ეკავოს, იძულებულია ხალისით ჩაერთოს გოგონების "საქმიანობაში". ასაკის გამო კი ის ვერ ხვდება, რომ უცნაურად იქცევა, როცა გოგოსავით თამაშობს. მართალია, განგაშის საფუძველი ჯერ არ არსებობს, მაგრამ უკვე დროა, ბიჭის ქცევა მამაკაცური მოდელის ათვისებისკენ მივმართოთ. რა თქმა უნდა, თოჯინებით თამაში არ არის უბედურება, ცხოვრების გარკვეულ ეტაპზე ეს შესაძლოა საჭიროც კი იყოს, მაგრამ ყველაფერს ზომიერება სჭირდება. რა თქმა უნდა, დედა სწორად იქცევა, როცა ბავშვისთვის "ბიჭურ" სათამაშოებს ყიდულობს, თუმცა შეიძლება, შინ თოჯინაც გვყავდეს. ბიჭს უნდა ვუთხრათ, რომ ის მამაა და დავავალოთ, პატარას აჭამოს, გაასეირნოს. ასე უნდა ვცადოთ, მას თანდათანობით ვასწავლოთ მამაკაცური როლის შესრულება. მარტოხელა დედის შვილს ძალიან გაუჭირდება გაიგოს, რა როლი აკისრია მამას და ვინ არის ის, ამიტომ აუცილებელია, ეს დედამ აუხსნას. არ არის გამორიცხული, პატარამ მამის შესახებაც დასვას შეკითხვა. დაფიქრდით, მზად ხართ თუ არა ასეთ კითხვაზე პასუხის გასაცემად. ეცადეთ, ბავშვს ჰყავდეს მეგობარი ბიჭები, უყიდეთ ბიჭური სათამაშოები. არც იმით დაშავდება რამე, თუ ბიჭები ცელქები იქნებიან. მართალია, ყველას მოგვწონს, როცა პატარა დამჯერი და წყნარია, მაგრამ ბიჭური ცელქობაც აუცილებელია, ამიტომ არ უნდა შევშფოთდეთ, თუ ბავშვს მოუსვენარი, ცელქი, დაუდეგარი მეგობრები ეყოლება. ასე ნელა, შეუმჩნევლად უნდა გავატაროთ "ბიჭური" კურსი. დროთა განმავლობაში კი ყველაფერი მოწესრიგდება, თუმცა სადავეები ხელიდან მაინც არ უნდა გავუშვათ.