მიოპია ბავშვებში - რა უნდა გავაკეთოთ ამ დროს
მსოფლიო მასშტაბით მიოპიის შემთხვევების ზრდა შეინიშნება. მიოპია, ძირითადად, ვლინდება ბავშვობის ასაკში. იგი პროგრესირებადი მდგომარეობაა, რომელიც დროთა განმავლობაში უარესდება.
მკვლევრების ინფორმაციით, ბავშვებში მიოპიის განვითარების 10% დაკავშირებულია გენეტიკურ ფაქტორთან, ხოლო 90% გარემო ფაქტორებთან, კერძოდ, ბავშვების უმეტესობა დიდ დროს ატარებს დახურულ სივრცეში (მაგალითად საკლასო ოთახში), განსაკუთრებით დიდი დატვირთვით მუშაობს თვალი წერისა და კითხვის დროს, ასევე, კომპიუტერის ეკრანთან მუშაობისას. მდგომარეობა უარესდება თუ ამ კომბინაციას ნორმალური განათების (მათ შორის მზის სინათლის) არარსებობა დაერთო. დროთა განმავლობაში კი თვალი კარგავს გარკვეულ დისტანციაზე მკვეთრად აღქმის უნარს.
აუცილებელია მიოპიის ადრეული დიაგნოსტირება, რადგან რაც უფრო იმატებს მიოპიის ხარისხი, მით უფრო იზრდება სხვადასხვა პათოლოგიების განვითარების რისკი, მაგალითად, შეიძლება განვითარდეს მინისებური სხეულის დესტრუქცია, ბადურას დეგენერაციულ-ატროფიული ცვლილებები, ბადურა გარსის ნახეთქები და ჩამოცლა. ერთ-ერთი კვლევის მიხედვით, მიოპიის მქონე პირები მიდრეკილნი არიან გლაუკომის განვითარებისკენ.
რა უნდა გააკეთონ მშობლებმა ამ დროს:
- ბავშვმა რაც შეიძლება მეტი დრო უნდა გაატაროს ღია სივრცეში;
- რაც შეიძლება ნაკლებად უნდა დაიტვირთოს თვალი - რაც ეკრანთან გატარებული დროის შემცირებას გულისხმობს. (ეკრანის წინ დღეში რვა საათის გატარება მნიშვნელოვნად აზიანებს თვალს);
- უნდა გაუმჯობესდეს გარემოს (სასწავლო სივრცის, ოთახის) განათება - აუცილებელია სივრცეში ინტენსიური მზის სხივების მოხვედრა, გარედან შემოსული სინათლე;
- საჭიროა თვალის დასვენება - განსაკუთრებით, მუშაობისას (წერისას, კითხვისას) აუცილებელია გარკვეული პერიოდულობით, რამდენიმე წამის განმავლობაში მზერის გადატანა სივრცეში. ასევე, თვალის სხვა ვარჯიშების შესრულება;
- უნდა ჩატარდეს თვალის რუტინული გამოკვლევები
ბავშვებში მიოპიის გამაფრთხილებელი ნიშნები:
ამერიკის ოფთალმოლოგიური ასოციაციის თანახმად, მიოპიის გამაფრთხილებელი ნიშნები მოიცავს:
- საგნების სახესთან ახლოს მიტანას;
- ტელევიზორთან ყოველთვის ახლოს ჯდომას, საკლასო ოთახში წინა მერხზე ჯდომას;
- ინტერესის გაქრობას ისეთი აქტივობებისადმი, რომლებიც შორ დისტანციაზე მხედველობის უნარს მოითხოვს;
- დაბალ აკადემიურ მოსწრებას;
- ნაცნობი ადამიანების ან საგნების დანახვის, ცნობის გაძნელებას;
- ჩივილს ბუნდოვანი მხედველობის გამო;
- ცრემლდენას.