როგორ ახდენს მარტოობა დაავადებების პროვოცირებას
პანდემიისას ხალხი დარწმუნდა იზოლაციის საშიშროებაში.
ცოცხალი კომუნიკაციისა და ყურადღების ნაკლებობა იწვევს გარკვეული რისკ-ფაქტორების პროვოცირებას, რაც ხელს უწყობს დემენციის სინდრომის განვითარებას.
პირველი ფაქტორი სხეულის მასის ინდექსის ზრდაა. ადამიანებს უნდებათ რაღაც ტკბილი, გემრიელი, ცხიმიანი, რათა გაახალისონ ყოველდღიურობა. მაგრამ სიბერეში მაღალკალორიულმა საკვებმა შეიძლება გამოიწვიოს ალცჰაიმერის დაავადება და სისხლძარღვოვანი დემენცია, რადგან ეს დაავადებები ხშირად ასოცირდება სიმსუქნესთან.
/* (c)AdOcean 2003-2021, Advertline.https:mkurnali.ge.mkurnali zones.________ _____ */
ado.slave('adoceanadvertlinegelpmmhkfobb', {myMaster: 'gC_g7BxQlx9UWDeCK7yaEdkgIoxg2l6o6JUmNs2rvgn.i7' });
მეორე ფაქტორი ფიზიკური აქტივობის შემცირებაა. ძალიან მნიშვნელოვანია მეტი მოძრაობა. 40 წლის ასაკიდან კუნთოვანი ქსოვილი იწყებს შემცირებას დაახლოებით 5%-ით წელიწადში, მაშინაც კი, როდესაც ადამიანები მოძრაობენ სრულყოფილად და ტკივილის გარეშე. 70 წლის ასაკიდან ეს მაჩვენებელი 12%-ს აღწევს და აგრძელებს ზრდას.
ამიტომ, მოძრაობა, ფიზიკური აქტივობა, სპეციალური ვარჯიშები მნიშვნელოვანია ფორმის შესანარჩუნებლად და დემენციის პრევენციისთვის.
მესამე ფაქტორი, რომელიც გავლენას ახდენს დემენციის დაწყებაზე, არის ახალი ინტერესებისა და ემოციების ნაკლებობა.
ხანდაზმული ადამიანები ზედმეტად რეაგირებენ ნეგატიურ ემოციებზე და ეს, თავის მხრივ, იწვევს დეპრესიის, შფოთვის და მასთან დაკავშირებულ ძილის დარღვევას.
