ნანა კალანდაძე

• ასე მგონია, ყველა მიყენებს. ისეთი განცდა მაქვს, რომ ნაცნობებს მხოლოდ მაშინ ახსენდებათ ჩემი არსებობა, როცა რაიმე სჭირდებათ ჩემგან. საკმარისია, თხოვნა შევუსრულო, გავუწიო საჭირო და ზოგჯერ მნიშვნელოვანი დახმარება, რომ მაშინვე სადღაც ქრებიან. აღარც კი მირეკავენ, სანამ ისევ არ დასჭირდებათ ჩემი დახმარება. რატომ ხდება ასე? როგორ მოვიქცე?

მარიამი, 28 წლის

თქვენ პრეტენზიას გამოთქვამთ სხვების მიმართ. უმჯობესია, საკუთარი ქცევის გაანალიზება სცადოთ. როდესაც რაიმეს გასცემთ (ყურადღებას იჩენთ, დახმარებას უწევთ), რას ელით პასუხად და როგორ გამოხატავთ ამას? რას განიცდის ადამიანი, ვისთანაც თქვენ ურთიერთობთ? წარმოიდგინეთ საკუთარი თავი მის ადგილას, გაიხსენეთ მსგავსი სიტუაცია, როცა “თქვენ მიიღეთ დახმარება და დაიკარგეთ”.

დადგით ორი სკამი ერთმანეთის პირისპირ, დაჯექით ერთ-ერთზე და წარმოიდგინეთ, რომ მეორეზე თქვენი ნაცნობი ზის. გაითამაშეთ სიტუაცია. მერე მეორეზე გადაჯექით და შეცვალეთ როლი. სცადეთ იგრძნოთ, როგორ აღიქვამს თქვენს ქცევას, ურთიერთობის თქვენეულ მანერას სხვა. იქნებ მიხვდეთ, სახელდობრ რა აიძულებს ადამიანებს, “გაქრნენ”. ან იქნებ ისინი სულაც არ “ქრებიან”, უბრალოდ, არ შეუძლიათ გამუდმებით თქვენ გვერდით ყოფნა. სამაგიეროდ, დროდადრო თქვენთან შეხვედრა ძალიან ახარებთ.

• ჩემი ბიჭუნა ათი თვისაა. აქამდე ყველაფერი რიგზე იყო, ახლა კი უცნაურად იქცევა - ადამიანების ეშინია. მხოლოდ მე და მამამისს გვცნობს და “გვაღიარებს”. მხოლოდ უცხოებისა კი არ ეშინია, არამედ ბებიისაც, რომელსაც თვეში ერთხელ ნახულობს. მის დანახვაზე ტირილს იწყებს, ზედ არ უყურებს. რამდენად ნორმალურია ასეთი ქცევა?

ელენე, 29 წლის

ამ სტადიას პრაქტიკულად ყველა ბავშვი გადის. თქვენმა ბიჭუნამ უკვე გაიგო, რომ ადამიანები იყოფიან შინაურებად და უცხოებად და ამ უკანასკნელთ სიფრთხილით ექცევა. ერთი თვის განმავლობაში მას ავიწყდება ბებია და დრო სჭირდება, რათა ხელახლა მიეჩვიოს მას. მთავარია, ბავშვმა იცოდეს: დედა ყოველთვის მის გვერდითაა. ეს მას უსაფრთხოებისა და დაცულობის გრძნობას აღუძრავს, რაც შიშის დაძლევაში დაეხმარება.

• განქორწინების შემდეგ ჩემი ყოფილი ქმარი მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში მიკავშირდებოდა ხოლმე: მითანხმდებოდა, როდის შეეძლო ჩვენს ბიჭუნასთან ერთად სასეირნოდ ან კინოში წასვლა. ახლა კი არა მხოლოდ შვილთან, არამედ ჩემთან ურთიერთობასაც ცდილობს, მთავაზობს მათთან ერთად წასვლას, მეკითხება ჩემი სამსახურისა და პირადი ცხოვრების შესახებ. რატომ იქცევა ასე? მე როგორი რეაქცია უნდა მქონდეს.

თათა, 27 წლის

ყურადღება ყოფილი ქმრიდან საკუთარ თავზე უნდა გადაიტანოთ. ნუ ცდილობთ მამაკაცის ფიქრებისა და სურვილების ამოცნობას. უმჯობესია, საკუთარ თავს მოუსმინოთ, თქვენ თვითონ რა გსურთ ყოფილი ქმრისგან. თუ თქვენ გსიამოვნებთ მისი ყურადღება, გქონდეთ ურთიერთობა თქვენი სიამოვნებისთვის - უამბეთ თქვენი სამსახურისა თუ შვილის შესახებ, წადით მათთან ერთად კინოში და სასეირნოდ. ნუ იჩქარებთ გეგმების დასახვას: დრო ყველაფერს საკუთარ ადგილს მიუჩენს.

თუ არ გსიამოვნებთ ყოფილი ქმრის ქცევა, მაშინ ზრდილობიანად, მშვიდად თავიდან აიცილეთ მასთან შეხვედრები. არ ღირს ურთიერთობის გაფუჭება, ეს შვილის გამო უნდა გააკეთოთ. მაგრამ თუ ჯერ ვერ გაერკვიეთ საკუთარ სურვილებში, მაშინ შეგიძლიათ იფიქროთ მხოლოდ საკუთარ კომფორტზე. მაგალითად, თუ ყოფილი ქმარი შვილთან ერთად გეპატიჟებათ ფილმზე, რომლის ნახვაც გსურთ, თანაც, თუ სხვა გეგმები არ გაქვთ, რატომაც არა? დათანხმდით მის შემოთავაზებას. მაგრამ თუ თქვენ არ გცალიათ ან განწყობა არ გაქვთ მათთან ერთად ყოფნისა, მადლობა გადაუხადეთ და უარი თქვით.

• ბავშვობაში ძლიერ დამკაწრა ბებიის კატამ. მას შემდეგ ამ ცხოველის მიმართ საშინელი შიში მაქვს. საქმე ისაა, რომ ჩემს შეყვარებულს სახლში კატა ჰყავს და მე სხვადასხვა მიზეზით უარს ვამბობ მასთან სტუმრობაზე, მაგრამ ასე დიდხანს ხომ ვერ გაგრძელდება! როგორ დავძლიო ეს შიში?

ლიკა, 23 წლის

არის ორი მეთოდი, რომლებიც შეიძლება დაგეხმაროთ. პირველი - რადიკალური: უნდა შეიძინოთ კნუტი. პატარა, ფუმფულა არსებამ თქვენში შიში არ უნდა გამოიწვიოს. ყოველდღიურად ის გაიზრდება და თქვენი შიშიც თანდათან შემცირდება ამ ცხოველის მიმართ.

მეორე მეთოდი: თანდათანობითი შეჩვევა. აქ თქვენი შეყვარებულის დახმარება დაგჭირდებათ, ამიტომ უნდა უამბოთ მას თქვენი პრობლემის შესახებ. ხაზი გაუსვით, რომ არაფერი გაქვთ საწინააღმდეგო მისი კატისა, უბრალოდ, ჯერ არ შეგიძლიათ შიშის გადალახვა. შემდეგ შეთანხმდით, რომ მიხვალთ მასთან სტუმრად, მაგრამ პირველი ვიზიტების დროს თქვენი შეყვარებული შეეცდება თავისი კატა თქვენთან ახლოს არ მოუშვას. შეიძლება ის იქვე ახლომახლო იყოს, ოღონდ მოშორებით, რათა შეძლოთ შიშთან გამკლავება. თანდათანობით თქვენ შეეჩვევით ცხოველს და შიშიც გაივლის.