ლალი ჩხიკვაძე

სტრესის დროს ბევრი ადამიანი მიდრეკილია არაჯანსაღი საკვების ჭამისკენ. ეს შეიძლება გამოწვეული იყოს სტრესის ჰორმონის კორტიზონის, ასევე გრელინის, შიმშილის ჰორმონის მომატებული დონის გამო. ისინი ასტიმულირებენ მადას და აძლიერებენ ცხიმისა და შაქრის (ნახშირწყლების) შეწოვას. სტრესის პირობებში, ბევრი ინსტინქტურად ისწრაფვის სწრაფი კვების და სხვა არაჯანსაღი ვარიანტებისკენ. გარდა ამისა, შაქრის შემცველი საკვები ზრდის სეროტონინის დონეს, ტვინში წარმოქმნილ ქიმიურ ნივთიერებას, რომელიც თავს კარგად და ბედნიერად გვაგრძნობინებს. სეროტონინი თრგუნავს თავის ტვინში განგაშის სიგნალებს და ამით აქრობს სტრესს.

პანკრეასი აწარმოებს ჰორმონ ინსულინს უჯრედებისთვის ნახშირწყლების ენერგიის მისაწოდებლად. თუმცა, ქრონიკული სტრესის დროს ეს მექანიზმი ირღვევა და შესაძლოა ინსულინმა ისე არ იმუშაოს, როგორც საჭიროა.

ეს იწვევს ცხიმის შენახვას, წონის მატებას და ტიპი 2 დიაბეტის გაზრდილ რისკს.

• სიმსუქნე მრავალი არაგადამდები დაავადების რისკის ფაქტორია. წონის კონტროლის ყველაზე საიმედო სახელმძღვანელო არის სხეულის მასის ინდექსი (BMI). 20-25 კგ/მ2 მაჩვენებელი ნორმაა, 25-დან 29 კგ/მ2-მდე არის ჭარბი წონა, 30 კგ/მ2 ზევით - სიმსუქნე.