რა არის ადენოიდები და როდის ხდება აუცილებელი ადენექტომია
ადენოიდების ძირითადი დანიშნულება იმუნოგლობულინების წარმოქმნა და ადგილობრივი იმუნიტეტის ფორმირებაა. ისინი უცხო ანტიგენებისგან ორგანიზმის დაცვის პირველად რგოლს წარმოადგენენ, და უცხო ანტიგენებს ქვედაში გადასვლის საშუალებას არ აძლევენ.
გადიდებული ადენოიდები უმეტესად ახშობს ჰაერგამტარ გზებს, რაც იწვევს სუნთქვის ძილისმიერ დარღვევებს: ძილის ობსტრუქციულ აპნოეს, ძილის ობსტრუქციულ ჰიპოპნოეს და ზედა სასუნთქი გზების რეზისტენტობის სინდრომს.
ადენოიდები დიდდება ინფექციის ან ალერგიის დროს. ინფექციის დროს ადენოიდები საკმაოდ დიდდება, ინფექციური პროცესის ჩამთავრების შემდეგ კი საწყის ზომას უბრუნდება, თუმცა, ზოგიერთ შემთხვევაში, შესაძლოა ინფექციისგან განკურნების შემდეგაც გადიდებული დარჩეს.
ადენოიდების შეშუპება ვლინდება ცხვირის გაჭედვით. ინფექციის დროს კი ადენოიდების შეშუპებას ერთვის სხვა კლინიკური ნიშნებიც:
- ტემპერატურის მომატება;
- ყელის ტკივილი;
- ჩირქოვანი რინორეა
ალერგიული შეშუპების დროს ინფექციის ნიშნები ნაკლებად არის გამოხატული. შეიძლება აღინიშნებოდეს: ცემინება, ცხვირის ქავილი, გამჭვირვალე გამონადენი ცხვირიდან.
ადენოიდების გადიდება ასევე შეიძლება გამოიწვიოს შუა ყურის მორეციდივე ინფექციამ. შუა ყურის მორეციდივე ინფექცია კი სმენის დაქვეითებისა და დაკარგვის წინაპირობაა.
არ შეიძლება ძილის ობსტრუქციულ აპნოეს უყურადღებოდ დატოვება, ვინაიდან მკურნალობის გარეშე ამ მდგომარეობამ შეიძლება გამოიწვიოს გონებრივი ჩამორჩენილობა და ბავშვის სიცოცხლესაც კი შეუქმნას საფრთხე.
მკურნალობა
ინფექციის დროს, თუ ის ბაქტერიული ბუნებისაა, ინიშნება ანტიბაქტერიული მკურნალობა.
ადენოქტომია აუცილებელი ხდება თუ ბავშვს აღენიშნება:
- ღამის აპნოე;
- ხშირი მორეციდივე ოტიტი
როდესაც მედიკამენტური მკურნალობა განსაზღვრული ხნის განმავლობაში არ იწვევს უკეთესობას, ამ დროს ასევე საჭირო ხდება ოპერაციული ჩარევა.