ქალი და კარიერა
იმიტომ, რომ მამაკაცისთვის კარიერა თვითრეალიზაციის აუცილებელი და ხშირად ერთადერთი სფეროა, ქალმა კი არჩევანი უნდა გააკეთოს სიყვარულს, ბავშვებს, ოჯახსა და სამსახურს შორის, ანდა მათი ერთმანეთთან შეთავსება მოახერხოს. მთავარია, ჰქონდეს საკუთარი ძალების რწმენა და არ მიაქციოს ყურადღება მოსაზრებას, თითქოს ქალს არ შეეძლოს ღირსეული კარიერის გაკეთება. მანამდე კი რამდენიმე მითი უნდა გავაცამტვეროთ.
მითი პირველი: მამაკაცი ქალზე ჭკვიანია.
ასე არ არის. უბრალოდ, მამაკაცისა და ქალის ჭკუა ერთმანეთისგან განსხვავდება და ესეც ბუნების მიერ არის პირობადებული. ქალები ქვეცნობიერად იყენებენ ინდუქციურ მეთოდს: კერძოდან საზოგადოსკენ, - მაშინ როცა მამაკაცები ზოგადიდან კერძოსკენ მიდიან.
ქალს მამაკაცზე უკეთ აქვს განვითარებული ინტუიცია და ე.წ. ემოციური ინტელექტი. იგი უკეთ ხვდება მოსაუბრის განცდებს, უფრო ზუსტად რეაგირებს სიტუაციაზე და შეუძლია, იყოს მოქნილი. ეს სწორედ ის თვისებებია, რომლებიც გვეხმარება ურთიერთობის დამყარებაში, ადამიანების მართვაში ისე, რომ მათზე პირდაპირი ზეწოლა არ მოვახდინოთ.
/* (c)AdOcean 2003-2021, Advertline.https:mkurnali.ge.mkurnali zones.________ _____ */
ado.slave('adoceanadvertlinegelpmmhkfobb', {myMaster: 'gC_g7BxQlx9UWDeCK7yaEdkgIoxg2l6o6JUmNs2rvgn.i7' });
ქალის ინტელექტუალურ უსუსურობაზე საუბრისას მამაკაცებს ხშირად მოჰყავთ ასეთი არგუმენტი: ცნობილ მეცნიერებს, ხელოვანებსა თუ პოლიტიკოსებს შორის ყოველთვის მამაკაცები ჭარბობდნენ.
მართლაც, უკანასკნელ დრომდე ქალი იშვიათად აღწევდა აღიარებას, მაგრამ მხოლოდ ერთი მიზეზით: მამაკაცების მიერ შექმნილი საზოგადოების სტრუქტურა ქალს წარმატების მიღწევის საშუალებას არ აძლევდა. სახლი, ბავშვები, საოჯახო მეურნეობა, - სხვა ყველაფერი ქალისთვის მიუღებელ საქმიანობად მიიჩნეოდა.
მითი მეორე: ქალი-ხელმძღვანელი - ნამდვილი კოშმარია!
ამ მითის ავტორებს მიაჩნიათ, რომ ქალი თავის ემოციურ მდგომარეობასა და ჯანმრთელობაზე უფრო მეტად არის დამოკიდებული, ვიდრე მამაკაცი. ქალი მოკლებულია საღ აზრს, ის სიმპათიებითა და ანტიპათიებით ხელმძღვანელობს.
აქ საკამათოც არაფერია - ასეთი ადამიანები გვხვდებიან როგორც ქალებს, ისე მამაკაცებს შორისაც. სიმართლე სულ სხვა რამ არის:
კომპეტენტური და ჭკვიანი ქალები ყველას აღიზიანებს. ქალებს მათი შურთ, მამაკაცებს კი კონკურენციისა ეშინიათ. მხოლოდ მაშინ, როდესაც ჩვენს საზოგადოებაში საბოლოოდ მოიკიდებს ფეხს აზრი იმის შესახებ, რომ მთავარია შედეგი, აღარავინ მიაქცევს ყურადღებას ხელმძღვანელის სქესს.
სხვათა შორის, მრავალ სფეროში სწორედ ქალ ხელმძღვანელებს ანიჭებენ უპირატესობას, რადგან ქალები უფრო მეტად აქცევენ ყურადღებას დეტალებს, იღებენ შედარებით გაწონასწორებულ გადაწყვეტილებებს და მისდევენ ჰუმანური მენეჯმენტის სტრატეგიას.
მითი მესამე: კარიერა და ოჯახი შეუთავსებელია.
მარტოხელა ქალის ცხოვრების წესი მამაკაცისას ჰგავს: იგი არ არის მიჯაჭვული ყოფით პრობლემებს, ბავშვების აღზრდას და საოჯახო საქმიანობას, შეუძლია, თავი მთლიანად მიუძღვნას სამსახურს. მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ქალს, რომელსაც ჰყავს ქმარ-შვილი, არ შეუძლია ერთმანეთს შეუთავსოს ოჯახური ცხოვრება და კარიერა. დიახ, მას გაცილებით მეტი ფიზიკური და ემოციური ძალისხმევა დასჭირდება, მაგრამ ეს ყველაფერი ამად ღირს.
ჯერ ერთი, ბავშვები, როდესაც ხედავენ დედის წარმატებას, მის მიმართ უფრო მეტი პატივისცემით იმსჭვალებიან.
მეორე - ქალი არ წყვეტს განვითარებასა და წინსვლას და ამით მეუღლისთვის კიდევ უფრო საინტერესო ხდება.
მესამე - ოჯახური ურთიერთობა აღარ ემორჩილება მოდელს "მყიდველი-გამყიდველი", სადაც მამაკაცი "იხდის" და ამიტომ შეუძლია ისე მოიქცეს, როგორც მოეპრიანება; ურთიერთობა ხდება პარტნიორული, რაც გაცილებით კომფორტულია როგორც ქალისთვის, ისე მამაკაცისთვის.
ქალები მთელ მსოფლიოში იკავებენ სულ უფრო მაღალ თანამდებობებსა და საზოგადოებრივ პოზიციას, სუსტი სქესისთვის დამახასიათებელი პასუხისმგებლობის გრძნობა და სანდოობა ეხმარება მათ, ღირსეულად გაუმკლავდნენ დაკისრებულ მოვალეობებს, ამიტომ ეჭვგარეშეა, რომ ქალების კარიერა უახლოეს მომავალში არანაკლებ შესამჩნევი გახდება, ვიდრე მამაკაცებისა.
