კავშირი ფოსფორსა და სარძევე ჯირკვლის კიბოს შორის
ისინი ვარაუდობდნენ, რომ ფოსფატის მცირე დონე (800-1000 მგ) ამცირებს სარძევე ჯირკვლის კიბოს განვითარების რისკს დიეტური ფოსფატის დიდ რაოდენობასთან შედარებით (1800 მგ-ზე მეტი).
გარდა ამისა, მათ შეაფასეს, ასოცირდებოდა თუ არა დიეტური ფოსფატების უფრო მაღალი მიღება ფოსფატით გამოწვეულ ინტოქსიკაციასთან.
მეტა-ანალიზმა აჩვენა, რომ საკვები, რომელიც მდიდარია დამუშავებული და წითელი ხორცით, კარტოფილით, ტკბილეულით და ცხიმიანი რძის პროდუქტებით, ზრდის სარძევე ჯირკვლის კიბოს რისკს 14%-ით., ხოლო დიეტა, რომელიც შეიცავს ხილს, ბოსტნეულს, მარცვლეულს, უცხიმო რძეს და თევზს, ამცირებს სარძევე ჯირკვლის კიბოს რისკს 18%-მდე.
მცენარეულ საკვებს აქვს უფრო დაბალი ბიოშეღწევადობის ფოსფორი, ვიდრე ცხოველურ საკვებს. რძისა და ხორცისგან მიღებული ფოსფორის ბიოშეღწევადობა უფრო მაღალია. კვების მრეწველობაში გამოყენებული ფოსფატის დანამატებს აქვთ კიდევ უფრო მაღალი შეწოვის მაჩვენებელი (90-100%). ბოლო კვლევებმა ასევე დაადგინა კორელაცია სიმსივნის გენეზსა და ფოსფატის ტოქსიკურობას შორის, რაც ხდება ორგანიზმში ფოსფატის მეტაბოლიზმის დარღვევის გამო.
აშშ-ს სოფლის მეურნეობის დეპარტამენტის (USDA) მიხედვით, ფოსფატის მიახლოებითი რეკომედებული დონე არის 1800 მგ-ზე ნაკლები.
კვლევის მთავარი დასკვნა იყო, რომ 1,800 მგ - ზე მეტი ფოსფატის ზემოქმედებამ შეიძლება გაზარდოს სარძევე ჯირკვლის კიბოს შემთხვევების რისკი.