ერთჯერადი გამოყენების პლასტმასმა შეიძლება გაზარდოს პარკინსონის დაავადების რისკი
რომლებიც დაკავშირებულია პარკინსონის დაავადებასთან და დემენციის ზოგიერთ სახეობასთან. კვლევა ჟურნალ Science Advances-ში გამოქვეყნდა.
ბევრი მტკიცებულება აჩვენებს, რომ გარემო ფაქტორებმა შეიძლება მნიშვნელოვანი როლი ითამაშოს პარკინსონის დაავადების განვითარებაში, მაგრამ უმეტესწილად ეს ფაქტორები არ არის გამოვლენილი.
ახალ კვლევაში, მეცნიერებმა დაადგინეს, რომ პოლისტიროლის პლასტმასის ნანონაწილაკები, რომლებიც ჩვეულებრივ გვხვდება ერთჯერად ნივთებში, როგორიცაა სასმელის ჭიქები და დანა-ჩანგალი, ქმნიან ძლიერ კავშირს ცილა ალფა-სინუკლეინთან, რაც ხელს უწყობს მის დაგროვებას თაგვების ტვინში, ისევე როგორც ადამიანის ნეირონებში.
წინა კვლევებმა აჩვენა, რომ არასწორად უტილიზირებული პლასტმასი იშლება მიკრო და ნანონაწილაკებად, რომლებიც გროვდება წყალსა და საკვებში. ადამიანებთან ჩატარებულმა ექსპერიმენტებმა აჩვენა, რომ პლასტმასის ნაწილაკები უმეტეს ზრდასრულთა სისხლშია.
ადამიანებზე მეტი კვლევა იქნება საჭირო პარკინსონის დაავადებისა და ტვინში ნანოპლასტიკური დაგროვების კავშირის დასადასტურებლად.