მარიამ ფოლადაშვილი

როზაცეა იწვევს კანის შესიებას, გამონაყარს და ქრონიკულ სიწითლეს.

როზაცეას და აკნეს თითქმის მსგავსი სიმპტომები აქვთ და როზაცეა შესაძლებელია აკნესთან ერთდროულად განვითარდეს.

როზაცეა, ჩვეულებრივ 30 წლის შემდეგ ვითარდება.

დაავადების განვითარების რისკ-ჯგუფში შედიან:

• ღია ფერის კანის მქონე ადამიანები;
• კონტაქტური ალერგიული დერმატიტის მქონე ადამიანები;
• მენოპაუზის პერიოდში მყოფი ქალები;
• მწეველები;
• დაავადებისადმი გენეტიკურად მიდრეკილი ადამიანები

როზაცეას გამომწვევი ფაქტორებს მიაკუთვნებენ:

• შინაგანი ორგანოების დაავადებებს (კუჭ-ნაწლავის პრობლემებს);
• ბაქტერიებს;
• დაავადებისადმი გენეტიკურ განწყობას

როზაცეა ვლინდება სახეზე, ცხვირის, ლოყების, შუბლისა და ნიკაპის არეში. იშვიათად, თუმცა, შესაძლოა გამოვლინდეს ყურის უკან, ზურგის ზედა ნაწილში, კისერსა და თავის თმიან ნაწილში, რასაც თან ერთვის გართულებები:

• წითელი გამონაყარი კანზე;
• სახის კანის შეშუპება, სიმხურვალე, ქავილი;
• სახის კანის გაცხიმოვნება, გაუხეშება;
• სახეზე წითელი კაპილარების გამოკვეთა

როზაცეას არსებობის შემთხვევაში სასურველია სახის კანის დაბანა მგრძნობიარე კანისთვის განკუთვნილი საშუალებებით, თბილი წყლით. ზაფხულში აუცილებელია მზისგან დამცავი კრემის გამოყენება.

• როზაცეას განვითარების რისკ-ფაქტორებს მიეკუთვნება:
• ცხელი, ცხარე კერძების მიღება;
• ჩაისა და კოფეინის შემცველი სასმელების ხშირი, რეგულარული მიღება;
• ჭარბი ალკოჰოლის მოხმარება;
• სტრესი;
• ცივ ან ცხელ გარემოში დიდხანს ყოფნა;
• მზის სხივების ქვეშ ხანგრძლივად ყოფნა(უარყოფითად მოქმედებს სოლარიუმის გამოსხივებაც);

როზაცეას სამკურნალოდ გამოიყენება ლაზეროთერაპია.

თავი შეიკავეთ სახლის პირობებში მკურნალობას ან თვითმკურნალობას, ეს თავიდან აგაცილებთ გართულებებს.