ხუთი ნივთიერება, რომელიც დაგვეხმარება აკნეს წინააღმდეგ ბრძოლაში
აკნეს წინააღმდეგ ეფექტურია ხუთი ძირითადი კომპონენტი, რომლებიც უნდა ვეძებოთ კრემების შემადგენლობაში. ესენია: ბენზოილპეროქსიდი, სალიცილის და აზელაინის მჟავები, რეტინოიდები და ჩაის ხის ზეთი.
ბენზოილპეროქსიდი ძლიერი ანტიბაქტერიული საშუალებაა, რის გამოც იგი ფართოდ გამოიყენება. მცირე კონცენტრაციით გამოყენებისას, იგი დიდ საფრთხეს არ წარმოადგენს, თუმცა ინდივიდუალური მგრძნობელობის შემთხვევაში, შესაძლოა გამოიწვიოს ალერგიული რეაქციები და კანის გაღიზიანება. ასევე, მისი გადაჭარბებული გამოყენება იწვევს კანის სიმშრალესა და გაღიზიანებას, ამიტომ მნიშვნელოვანია მისი სწორად და ზომიერად გამოყენება.
გარდა ბენზოილპეროქსიდისა, აკნეს მკურნალობისა და პროფილაქტიკისთვის გამოიყენება სხვა აქტიური ინგრედიენტებიც, რომელთა შერჩევაც დამოკიდებულია კანის მგრძნობელობაზე და ინდივიდუალურ მახასიათებლებზე.
ყველა კომპონენტს თავისი უპირატესობები აქვს, თუმცა თითოეულ მათგანს შესაძლოა ახლდეს გვერდითი ეფექტებიც.
ყველაზე გავრცელებული აქტიური ინგრედიენტები:
- სალიცილის მჟავა – აღწევს ფორებში და ასუფთავებს მათ ცხიმისა და მკვდარი უჯრედებისგან. ის ნაკლებად აღიზიანებს კანს, ვიდრე ბენზოილპეროქსიდი.
- აზელაინის მჟავა – აქვს ანტიბაქტერიული და ანთების საწინააღმდეგო თვისებები, ასევე ეხმარება კანის ფერის გათანაბრებაში.
- რეტინოიდები – არეგულირებს კანის უჯრედების განახლების პროცესს და ხელს უშლის ფორების დახშობას.
- ჩაის ხის ზეთი – ბუნებრივი ანტისეპტიკური საშუალებაა, რომელიც ხშირად გამოიყენება კანის მოვლის ნატურალურ პროდუქტებში.
აკნეს ტრადიციული თერაპია მოიცავს სისტემურ პრეპარატებსა და ადგილობრივ მკურნალობას. თუმცა, ამ პრეპარატებს ხშირად მრავალი გვერდითი ეფექტი ახასიათებს და ისინი ყოველთვის ვერ უზრუნველყოფენ პრობლემის სრულად მოგვარებას. გარდა ამისა, მკურნალობა შესაძლოა რამდენიმე წელს გაგრძელდეს.
ნებისმიერი სამედიცინო და კოსმეტიკური საშუალების გამოყენებისას საჭიროა სამკურნალო საშუალების ანოტაციის დაცვა და კანის რეაქციაზე დაკვირვება. სწორ და უსაფრთხო საშუალებების შერჩევაში ექიმი დაგეხმარებათ.
აკნეს გამომწვევი ძირითადი მიზეზები
აკნეს განვითარება ორგანიზმში მიმდინარე ანთებით პროცესებთანაა დაკავშირებული.
აკნეს განვითარების მთავარი მიზეზი გენეტიკურად განპირობებული ანთებითი პროცესია, რომელიც ცხოვრების გარკვეულ ეტაპზე აქტიურდება.
აკნეს შეიძლება ვუწოდოთ თანდაყოლილი გენეტიკური მიდრეკილება, რომელიც უკავშირდება ცხიმოვანი ჯირკვლების განლაგებას, მათ სიმკვრივესა და მუშაობის მახასიათებლებს.
აკნეს განვითარებას ხშირად იწვევს ან აძლიერებს ჰორმონული ცვლილებები.
ამიტომ, უმეტესად, აკნე პირველად მოზარდობის პერიოდში ვლინდება. ზრდასრულ ასაკში კი, ქალებში მისი გამწვავება შეიძლება პოლიკისტოზური საკვერცხეების სინდრომით (PCOS) იყოს გამოწვეული. ეს სინდრომი ხელს უწყობს აკნეს გამწვავებას, თუმცა არ წარმოადგენს მის აღმოცენების პირველად მიზეზს.
აკნეს მდგომარეობას ასევე ამძიმებს ალკოჰოლის მოხმარება, მოწევა და სტრესი.akne