21-ე საუკუნეში ტანადობის დარღვევებმა ბავშვთა ასაკში მნიშვნელოვნად მოიმატა და მოზარდთა დაახლოებით 60-70%-ს აღენიშნება, თუმცა ეს იმას როდი ნიშნავს, რომ უთუოდ სკოლიოზია ჩამოყალიბებული. დაავადებულთა 60%-ზე მეტი გოგონები და ქალბატონები არიან, რაც შესაძლოა გამოწვეული იყოს კუნთოვანი მასის განვითარების სისუსტით. სამწუხაროდ ხშირად სკოლიოზი შეუმჩნევლად მიმდინარეობს და მისი გამოვლინება გვიან ხდება.

როდესაც ხერხემალი გადაიხრება ვერტიკალური ღერძიდან, ირღვევა თანაბარი დატვირთვა და სახსრები ერთი მხარეს გაცილებით მეტად იტვირთება, ვიდრე მეორე მხარეს. მალთაშორის დისკზე დატვირთვა ხდება არა ვერტიკალურად, არამედ გარკვეული კუთხით, რაც შემდგომში იწვევს მათ დაზიანებას.

საზოგადოების ნაწილს მიაჩნია, რომ სკოლიოზის დროს ფიზიკური დატვირთვა, ან სპორტით დაკავება არ შეიძლება. ნაკლებმოძრავი და, მით უფრო, უმოძრაო ცხოვრება არ არის საუკეთესო გადაწყვეტილება სკოლიოზის დროს. სპორტის ზოგიერთი სახეობა შესაძლოა გაუმკლავდეს კიდეც პათოლოგიას:

1) ცურვა - ნაკლებად საშიში სპორტია აღნიშნული პათოლოგიის დროს. რეკომენდებულია ცურვა ბრასის სტილში ან ზურგზე. ცურვა თანაბარზომიერ დატვირთვას ახდენს ზურგზე, ზურგის კუნთებს დამზოგველ რეჟიმში აიძულებს ფუნქციობას, განამტკიცებს ტანდეგობას და ადუნებს ხერხემალს. სკოლიოზის ცურვით მკურნალობის დროს საჭიროა სპეციალისტის დახმარება, რათა მან დაავადების ხარისხზე დამოკიდებულებით შეარჩიოს სპეციალური ვარჯიშები;

2) ციგურაობა და თხილამურებით სრიალი - ეს აქტივობები სასარგებლო იქნება სკოლიოზიანი ბავშვებისათვის იმ შემთხვევაში, თუ არ იქნება აჩქარებაზე (სიჩქარის მომატებაზე) მიმართული. აუცილებელია ისეთი სიტუაციების არიდებაც, რომლებიც ვარდნისა და ტრავმირების რისკებს მოიცავს. თუ ეს საკითხები იქნება გათვალისწინებული, მაშინ აღნიშნული სპორტის სახეობები არათუ არგებს, გამოაჯანმრთელებს კიდეც ბავშვს. ციგურაობაც და თხილამურებით სრიალიც დადებითად მოქმედებს ზურგის კუნთებზე, ამაგრებს მათ;

3) სიარული - სკოლიოზის დროს სირბილზე მეტად უკეთესია ფეხით სიარული ან კიდევ სკანდინავიური სიარული ჯოხებზე დაყრდნობით;

4) სამკურნალო ფიზკულტურა – შედის სკოლიოზის სამკურნალო პროგრამაში. ვარჯიშებს მკურნალი ექიმი შეიმუშავებს. ვარჯიში ხშირად შერწყმულია მასაჟთან და მკურნალობის სხვა მეთოდებთან;

5) სამეჯლისო თუ სხვა სახის ცეკვა – ხერხემალს პლასტიკურობას და მოქნილობას ანიჭებს