მარიამ ფოლადაშვილი

ათწლეულების განმავლობაში კამათობდნენ საუზმის შინაარსის მნიშვნელობაზე, ახალი მონაცემები მიუთითებს იმაზე, რომ რასაც ჩვენ ვიღებთ საუზმეზე მცირე გავლენას ახდენს იმაზე, თუ რას ვჭამთ დანარჩენი დღის განმავლობაში.

ამ საკითხის შესაფასებლად მკვლევარებმა შეისწავლეს 29 ადამიანი, რომლებსაც 3 კვირის განმავლობაში აძლევდნენ საუზმეს 30% შაქრის შემცველობით. მომდევნო 3 კვირის განმავლობაში, იმავე კვლევის მონაწილეებმა, რომელთა საშუალო ასაკი იყო 33, მიიღეს საუზმე შაქრის გარეშე. 6-კვირიანი კვლევის განმავლობაში მკვლევარები თვალყურს ადევნებდნენ ადამიანების კალორიებისა და ნახშირწყლების მოხმარებას, ასევე მათი სხეულის მასას, დასვენების დროს მეტაბოლურ სიჩქარესა და ფიზიკურ აქტივობას.

მკვლევარებმა დაადგინეს, რომ მონაწილეები იღებდნენ დაახლოებით იგივე რაოდენობის კალორიებს პირველი 3 კვირის განმავლობაში, როდესაც საუზმეზე მეტი შაქარი ჰქონდათ, როგორც ბოლო 3 კვირის განმავლობაში, როდესაც შაქარს არ უმატებდნენ დღის პირველ კვებას. განსხვავება მათ მიერ მოხმარებული ნახშირწყლების მაჩვენებელში იცვლებოდა მხოლოდ საუზმეზე მოხმარებული რაოდენობით, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ საუზმეზე მეტი შაქრის მიღება არ მოქმედებს დღის სხვა მონაკვეთში მოხმარებული შაქრის რაოდენობაზე. გარდა ამისა, კვლევის განმავლობაში, არ იყო განსხვავებები სხეულის მასაში, დასვენების დროს მეტაბოლურ სიჩქარეში ან ფიზიკური აქტივობის დონეში.

რას ნიშნავს ეს მონაცემები კვებითი რეკომენდაციების თვალსაზრისით? მართალია, იმედის მომცემია, რომ საუზმეზე შაქრის მიღება არ აძლიერებს მის მოხმარებას მთელი დღის განმავლობაში, ეს შედეგები მაინც ადასტურებს მოსაზრებას, რომ საუზმეზე შაქრის მცირე რაოდენობით მიღებაა სასურველი. იმის გათვალისწინებით, რომ შაქარი მავნე პროდუქტად ითვლება ზოგადი ჯანმრთელობის თვალსაზრით, საუზმის დროს შაქრის დიდი დოზით მიღება არ არის რეკომენდებული.