ეკა ჭავჭავაძე

ამას სპეციალისტები მეტეონევროზს უწოდებენ. მეტეონევროზის დროს ყალიბდება ამინდზე განწყობის ერთგვარი დამოკიდებულება - კარგი ამინდი კარგ განწყობას ბადებს, ცუდი კი პირიქით. მედიკოსთა აზრით, ზამთრის სეზონური აშლილობა ყველაზე მეტად ნერვული სისტემის სხვადასხვა აშლილობისა და ჭარბი წონის მქონე, ასევე ძლიერ მგრძნობიარე ადამიანებს ახასიათებთ.

მათ შორის 20-დან 40 წლამდე ასაკის ქალები ჭარბობენ. დადგენილია, რომ ადამიანთა 19-20%-ზე ამინდი ძლიერ გავლენას ახდენს, იმდენად ძლიერს, რომ მასზე უშუალოდ არის დამოკიდებული მათი განწყობა და შრომის უნარი (ასეთი ადამიანების 68% 60 წელს გადაცილებულია), 35,3%-ზე - საშუალო ხარისხისას, 45,5% კი ამინდზე არ რეაგირებს.

სეზონური დესინქრონოზის ნიშნები ფართო სამედიცინო წრეებისთვის მას შემდეგ გახდა ცნობილი, რაც ენერგეტიკული რესურსების ეკონომიის მიზნით 1908 წელს დიდ ბრიტანეთში პირველად გადასწიეს საათი უკან. ისტორიაში მრავლად მოიძებნება გამოჩენილი პიროვნება, რომელიც განსაკუთრებით ვერ იტანდა ზამთარს. ასეთი გახლდათ გოეთე, რომელიც ამბობდა, რომ ზამთრის აუტანლობა გასაკუთრებით მგრძნობიარე და გონიერი ხალხის ხვედრი იყო, ქრისტეფორე კოლუმბი, ლუი პასკალი, ლეონარდო და ვინჩი, ვოლტერი, რიჰარდ ვაგნერი.

რატომ ვითარდება დესინქრონოზი?

ზამთარში ბუნება იძინებს და ადამიანიც, როგორც ბუნების განუყოფელი ნაწილი, ამ კანონზომიერებას ემორჩილება - წელიწადის ცივ პერიოდში ორგანიზმში ნივთიერებათა ცვლა საგრძნობლად ნელდება. გარესამყაროს პარამეტრების (ატმოსფერული წნევის, ჰაერის ტემპერატურის, ტენიანობის, ქარის სიჩქარის) ცვლილებას ორგანიზმი წონასწორობიდან გამოჰყავს და ამით იმპულსს აძლევს ზოგიერთი დაავადების განვითარებას. ამიტომ არის, წლის განსაზღვრულ პერიოდებში გარეგან პროცესთა ცვლილება ქრონიკულ დაავადებებს რომ ამწვავებს.

ცივ სეზონზე მწვავდება გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები, ჰიპერტონია, იშემიური დაავადება, სტენოკარდია. ბავშვებში - რესპირატორული პათოლოგიები, ბრონქიტი, პნევმონია, ტონზილიტი.

ზამთრის სეზონურ მოშლილობას ახასიათებს:

• სხეულის მოდუნება, ძილად მივარდნა (რაც უფრო მეტხანს გვძინავს, მით მეტად გვეძინება და გვიჭირს გამოფხიზლება);

• ბულემიისა (ჭარბი მადა) და ანორექსიის (მადის პათოლოგიური უქონლობა) შეტევები - ადამიანთა ნაწილს სულ შია, ნაწილს კი საკვების არსებობაც ავიწყდება;

• უგუნებობა;

• ქრონიკული დაღლილობის ნიშნების გამწვავება. საქმე, რომელსაც ჩვეულებრივ ადვილად ვასრულებდით, ზამთარში განსაკუთრებით ძნელდება;

• გონების გაფანტვა, მობილიზების უნარის შესუსტება, გადაწყვეტილებათა მიღების უუნარობა;

• ლიბიდოს - მოწინააღმდეგე სქესისადმი ლტოლვის, სქესობრივი სიახლოვის სურვილის - დაქვეითება.

წაიკითხეთ სრულად