როგორ ვმართოთ მენოპაუზა? - მითები ჰორმონოთერაპიაზე - მკურნალი.გე

ენციკლოპედიაგამომთვლელებიფიტნესიმერკის ცნობარიმთავარიკლინიკებიექიმებიჟურნალი მკურნალისიახლეებიქალიმამაკაციპედიატრიასტომატოლოგიაფიტოთერაპიაალერგოლოგიადიეტოლოგიანარკოლოგიაკანი, კუნთები, ძვლებიქირურგიაფსიქონევროლოგიაონკოლოგიაკოსმეტოლოგიადაავადებები, მკურნალობაპროფილაქტიკაექიმები ხუმრობენსხვადასხვაორსულობარჩევებიგინეკოლოგიაუროლოგიაანდროლოგიარჩევებიბავშვის კვებაფიზიკური განვითარებაბავშვთა ინფექციებიბავშვის აღზრდამკურნალობასამკურნალო წერილებიხალხური საშუალებებისამკურნალო მცენარეებიდერმატოლოგიარევმატოლოგიაორთოპედიატრავმატოლოგიაზოგადი ქირურგიაესთეტიკური ქირურგიაფსიქოლოგიანევროლოგიაფსიქიატრიაყელი, ყური, ცხვირითვალიკარდიოლოგიაკარდიოქირურგიაანგიოლოგიაჰემატოლოგიანეფროლოგიასექსოლოგიაპულმონოლოგიაფტიზიატრიაჰეპატოლოგიაგასტროენტეროლოგიაპროქტოლოგიაინფექციურინივთიერებათა ცვლაფიტნესი და სპორტიმასაჟიკურორტოლოგიასხეულის ჰიგიენაფარმაკოლოგიამედიცინის ისტორიაგენეტიკავეტერინარიამცენარეთა მოვლადიასახლისის კუთხემედიცინა და რელიგიარჩევებიეკოლოგიასოციალურიპარაზიტოლოგიაპლასტიკური ქირურგიარჩევები მშობლებსსინდრომიენდოკრინოლოგიასამედიცინო ტესტიტოქსიკოლოგიამკურნალობის მეთოდებიბავშვის ფსიქოლოგიაანესთეზიოლოგიაპირველი დახმარებადიაგნოსტიკაბალნეოლოგიააღდგენითი თერაპიასამედიცინო ენციკლოპედიასანდო რჩევები

როგორ ვმართოთ მენოპაუზა? - მითები ჰორმონოთერაპიაზე

მენოპაუზას ახლავს რიგი ჰორმონალური გარდაქმნები ორგანიზმში. 35-დან 50 წლამდე, ნელ-ნელა საკვერცხის ბიოლოგიური სიცოცხლის ასაკი სრულდება.

ამ დროს, ჰორმონების გამომუშავება მცირდება და კვერცხუჯრედი იშვიათად მწიფდება, რაც არარეგულარული მენსტრუაციული ციკლით გამოიხატება.

მენოპაუზის ძირითადი სიმპტომებია:

• ალები

• ოფლიანობა

• აგზნება

• თავბრუსხვევა

• ძილის დარღვევები

• დეპრესია და შფოთვა

• გულისცემის აჩქარება

ყველა ამ და სხვა სიმპტომებს ჰორმონალური ცვლილებები განაპირობებს, ისინი ორგანიზმში მიმდინარე გარდაქმნების დასრულების შემდეგ თავისთვად ქრება.

ხანგრძლივმა ჰორმონალურმა დეფიციტმა რამდენიმე დაავადების განვითარებას შეიძლება შეუწყოს ხელი, როგორებიცაა: გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები, ოსტეოპოროზი, შარდის შეუკავებლობა და სხვ.

ესტროგენების შემცირება კანისა და ლორწოვანის გარსების შემცირებასაც იწვევს.

ამ დროს კანი ნაოჭდება, მტკივნეული ხდება სქესობრივი კავშირი, ქრონიკული კონიუნქტივიტი ვითარდება. ესტროგენის დეფიციტით სახსრებში ე.წ სახსრების საცხი (სინოვიური სითხე) ნაკლებად გამომუშავდება, რაც სახსრების ტკივილს იწვევს.

იმისათვის, რომ მენოპაუზასთან დაკავშირებული გართულებები თავიდან ავიცილოთ, ჯანსაღი კვება, საკმარისი ფიზიკური აქტივობა და ჰორმონების დეფიციტის შევსება არის უმნიშვნელოვანესი.

კვება

• მიირთვით კალციუმით მდიდარი საკვები

• ცხოვეულური ცხიმი და ცომეული შეზღუდეთ

• მიირთვით ვიტამინებით მდიდარი მცენარეული სურსათი

• აკონტროლეთ წონა, მომატებული ცხიმი მენჯის ფუძის კუნთის დატვირთვას გამოიწვევს, შედეგად შარდის ბუშტის ფუნქციის მოშლა გაძლიერდება.

ვარჯიში

• რეგულარული ვარჯიშის დახმარებით, სისხლის მიმოქცევა გაგიუმჯობესდებათ

• ასევე გაუმჯობესდება ძვლებში კალციუმის ცვლა

ჰორმონოთერაპია

• ჰორმონების დეფიციტის შევსება ძვლის სიმკვრივეს გაზრდის

• თავიდან აგარიდებთ შარდის ბუშტთან დაკვშირებულ პრობლემებს

• გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების რისკს 50%-ით შეამცირებს.

• ჰორმონების გამოყენება არა თუ ზრდის სიმსივნეების განვითარების რისკს, არამედ საშვილოსნოს, საკვერცხის და მსხვილი ნაწლავის სიმსივნის განვითარების რისკს ამცირებს. რაც შეეხება სარძევე ჯირკვლის სიმსივნეს, ამაზე ერთიანი აზრი ჯერჯერობით არ არსებობს.

• ჰორმონოთერაპიის დროს, ქალები თავიდან 2-3 კგ-ს იმატებენ, თუმცა მალევე იკლებენ.

რამდენიმე თვეში, ქალები, რომლებიც ჰორმონებს ღებულობენ უფრო ნაკლებს იწონიან, მათთან შედარებით, ვინც ჰორმონოთერაპიაზე თქვა უარი.

• ჰორმონოთერაპია შესაძლებელია მცენარეული პრეპარატებით ჩანაცვლდეს, როგორებიცაა კატაბალახა, ჟენშენი, სალბი და აშ.

თუმცა, ისინი ნაკლებად შედეგიანია.