„შვილო, აქედან რომ გავალ, იცი რას მოვყვები?“ - კოვიდინფიცირებული ბაბუს ისტორია - მკურნალი.გე

ენციკლოპედიაგამომთვლელებიფიტნესიმერკის ცნობარიმთავარიკლინიკებიექიმებიჟურნალი მკურნალისიახლეებიქალიმამაკაციპედიატრიასტომატოლოგიაფიტოთერაპიაალერგოლოგიადიეტოლოგიანარკოლოგიაკანი, კუნთები, ძვლებიქირურგიაფსიქონევროლოგიაონკოლოგიაკოსმეტოლოგიადაავადებები, მკურნალობაპროფილაქტიკაექიმები ხუმრობენსხვადასხვაორსულობარჩევებიგინეკოლოგიაუროლოგიაანდროლოგიარჩევებიბავშვის კვებაფიზიკური განვითარებაბავშვთა ინფექციებიბავშვის აღზრდამკურნალობასამკურნალო წერილებიხალხური საშუალებებისამკურნალო მცენარეებიდერმატოლოგიარევმატოლოგიაორთოპედიატრავმატოლოგიაზოგადი ქირურგიაესთეტიკური ქირურგიაფსიქოლოგიანევროლოგიაფსიქიატრიაყელი, ყური, ცხვირითვალიკარდიოლოგიაკარდიოქირურგიაანგიოლოგიაჰემატოლოგიანეფროლოგიასექსოლოგიაპულმონოლოგიაფტიზიატრიაჰეპატოლოგიაგასტროენტეროლოგიაპროქტოლოგიაინფექციურინივთიერებათა ცვლაფიტნესი და სპორტიმასაჟიკურორტოლოგიასხეულის ჰიგიენაფარმაკოლოგიამედიცინის ისტორიაგენეტიკავეტერინარიამცენარეთა მოვლადიასახლისის კუთხემედიცინა და რელიგიარჩევებიეკოლოგიასოციალურიპარაზიტოლოგიაპლასტიკური ქირურგიარჩევები მშობლებსსინდრომიენდოკრინოლოგიასამედიცინო ტესტიტოქსიკოლოგიამკურნალობის მეთოდებიბავშვის ფსიქოლოგიაანესთეზიოლოგიაპირველი დახმარებადიაგნოსტიკაბალნეოლოგიააღდგენითი თერაპიასამედიცინო ენციკლოპედიასანდო რჩევები

„შვილო, აქედან რომ გავალ, იცი რას მოვყვები?“ - კოვიდინფიცირებული ბაბუს ისტორია

„ბავშვობაში, ბებო ამოიღებდა ხოლმე ბაბუს გაცრეცილ წერილებს და მიკითხავდა. სიტყვები არ მახსოვს, თუმცა მახსოვს ბებოს სახე, მისი ემოცია, პატარა გოგოს ემსგავსებოდა და გარშემო ყველაფერი ავიწყდებოდა...

ახლა, როცა თქვენთვის ჩემი განცდების გაზიარება გადავწყვიტე, ამბის თხრობას იმ წერილების გახსენებით ვიწყებ, რომელთაც განსაკუთრებით ვუფრთხილდები და პატარა ბავშვივით ვაგროვებ ... ჩემი პაციენტების აკანკალებული, ძალაგამოლეული, მაგრამ ყველაზე ნამდვილი, გულწრფელი სიყვარულით მოწერილი წერილების... თუნდაც, მხოლოდ ამისთვის ღირს ამ ბრძოლაში ჩართვა – გამძლეობის, სიმტკიცის, მოთმინების, გამბედაობისა და უშიშარი, უდრეკი ბუნების გამოვლენა...

არ მავიწყდება 83 წლის მძიმე პაციენტი, რომელიც, ჩურჩულით, ძლივს მაგებინებდა სათქმელს. 20 დღის განმავლობაში ერთად ვიბრძოდით, ჩვენი ენაც გამოვიგონეთ, ერთმანეთს მივენდეთ და ეს მძიმე დღეები ასე, მხოლოდ ერთმანეთის თანადგომით, გამოვიარეთ. გაწერის დღეს, პატარა ბიჭივით ენერგიამოზღვავებული ემზადებოდა შვილებთან, შვილიშვილებსა და შვილთაშვილებთან შესახვედრად. სიხარულისგან იმდენად აჟიტირებული იყო, სავარძელშიც არ ჩაგვასმევინა თავი, პალატიდან ფეხით ისე გაიქცა, დამშვიდობებაც დაავიწყდა. ემოცია ვერ შევიკავე და გავძახე - „ბაბუ, ჩვენ ძალიან მოგვენატრები-მეთქი“ - უცებ, ამხელა კაცი, პატარა ბავშვივით აქვითინდა, მომეხვია და სიყვარულით სავსე თვალებით იმაზე უფრო მეტად მომეფერა, ვიდრე ამ სიტყვებით, – „შვილო, რომ გავალ, იცი რას მოვყვები? ვიტყვი, 83 წლის ასაკში მეოთხე შვილი შემეძინა-მეთქი. არა, მეოთხე კი არა, მგონი, პირველი ხარ შვილოო“, – ასე მითხრა... ვიღაცისთვის ეს შეიძლება უბრალო სიტყვებია, ერთი ჩვეულებრივი ამბავი, მაგრამ, როდესაც აღარც დღე, არც ღამე, არც დასვენება და აღარც ოჯახის წევრები არ არსებობენ ჩვენთვის, ეს მადლიერების გრძნობა და ერთად მიღწეული გამარჯვება, თავიდან მოგებული ომია! ერთიც მინდა გითხრათ, ბაბუ შემპირდა, საჩუქარსაც გაგიკეთებ და თავს შენ აგაცრევინებო...

ეს ზღაპრის მსგავსი ისტორიები ჩვენი ცხოვრების ყველაზე ბედნიერ, ხანდახან კი მძიმე და ტრაგიკულ წუთებად გროვდება... ჰოდა, მოგვეცით თქვენი გადარჩენის უფლება, ერთად გავუმკლავდეთ!!!“

„ერთად გავუმკლავდეთ“ - ამ მოწოდების გარშემო გაერთიანდნენ პანდემიასთან შერკინების წინა ხაზზე მებრძოლი ადამიანები, რომელთაც ჯანმრთელობის ეროვნული სააგენტო წარმოგიდგენთ. „კოვიდთან მებრძოლები“ და მათი მონათხრობი - ესაა ნამდვილი ისტორიები, რომლებიც უხილავ მტერთან ბრძოლისა და თავდადების ამბავს ასახავს. ჯანმრთელობის ეროვნული სააგენტოს პროექტი - „ერთად გავუმკლავდეთ“ - კოვიდვაქცინაციის პოპულარიზაციასა და სამედიცინო პერსონალის მხარდაჭერას ემსახურება.

#ერთადგავუმკლავდეთ

#ჯეს #ძლიერიჯანდაცვისთვის

#ვაქცინაგვიცავს

#ავიცრათერთმანეთისთვის

#ჯანდაცვა2022