ეკა ჭავჭავაძე

წინათ გამრუდების ადგილას კვეთდნენ ლორწოვან გარსს, ძგიდეს აჭრიდნენ დეფორმირებულ მონაკვეთს, შემდეგ კი ადებდნენ დოლბანდის მჭიდრო ტამპონს, რომელსაც ცხვირში ხუთ დღეს ტოვებდნენ. ოპერაცია ხშირად რთულდებოდა ცხვირის ძგიდის პერფორაციით - გახვრეტით. თავდაპირველად მასზე მხოლოდ პატარა ნასვრეტი ჩნდებოდა, ხოლო როდესაც მისი დიამეტრი 8-10 მმ-ს მიაღწევდა, მის ამოსავსებად ახალი ოპერაცია ტარდებოდა.

გამრუდებული ძგიდის მკურნალობის თანამედროვე მეთოდი გაცილებით ნაკლებტრავმულია. ოპერაციები მიკროსკოპის ან ენდოსკოპის საშუალებით ტარდება. ცხვირის ღრუში შეჰყავთ ოპტიკურბოჭკოვანი მილი. მასზე დამონტაჟებულია სინათლის წყარო და ვიდეოკამერა, რომელიც გამოსახულებას მონიტორზე გადასცემს. საგულისხმოა, რომ მილი ძგიდემდე ლორწოვანი გარსის დაუზიანებლად აღწევს.

ოპერაციისას იკვეთება კანი ნესტოს შესასვლელთან, ქსოვილების გაწევის შემდეგ იღებენ ძგიდის დეფორმირებულ ნაწილს, ათავსებენ სპეციალურ მოწყობილობაში, სადაც იგი სწორდება, შემდეგ კი უკანვე აბრუნებენ.

ოპერაციიდან ერთი კვირის შემდეგ იხსნება ნაკერები, ძგიდე გასწორებულია, ლორწოვანი - დაუზიანებელი, პაციენტიც ცხვირით სრულფასოვნად სუნთქავს.

ცხვირის ძგიდის ნებისმიერი პათოლოგიის მსგავსად, მხოლოდ ქირურგიული გზით იკურნება ძგიდის ჰემატომაც. მისი სრული მოცილებისა და ძგიდის აღდგენის შემდეგ ცხვირის ნიჟარა სავსებით იბრუნებს უწინდელ ფორმასა და შესახედაობას.