ჰემოროიდული დაავადება ანუ ბუასილი - მითები და რეალობა - კომენტარები და რჩევები სპეციალისტისგან
სიმპტომებით გამოწვეული სერიოზული დისკომფორტის მიუხედავად, პაციენტების დიდი ნაწილი ექიმთან მიმართვას და სიმპტომებზე ღიად საუბარს ერიდება. პროფესიონალებთან საუბრის ნაკლებობა კი ხშირად მცდარი შეხედულებების და არასწორი ქმედებების საფუძველი ხდება. სწორედ ამიტომ, ვფიქრობთ, მნიშვნელოვანია, პროფესიონალთაგან გავიგოთ, საზოგადოებაში ფართოდ გავრცელებული მოსაზრებებიდან რა არის მითი და რა - რეალობა ბუასილის შესახებ. დღეს ამის გარკვევაში "ავერსის" კლინიკის ქირურგი, პროქტოლოგი - ქ-ნი ნინო ტურიაშვილი დაგვეხმარება.
მოსაზრება 1: ბუასილი შემაწუხებელი დაავადებაა, მაგრამ საშიშ გართულებებს არ იწვევს
მითია! ბუასილი საყურადღებო, მორეციდივე და პროგრესირებადი პათოლოგიაა. საწყის ეტაპზე სიმპტომები შედარებით ხანმოკლეა და მარტივად იხსნება, მაგრამ უყურადღებოდ დატოვების შემთხვევაში, დაავადება მძიმდება და შეუქცევადი ცვლილებები ვითარდება. დეფეკაციის შემდეგ ჰემოროიდული კვანძი მარტივად ვეღარ უბრუნდება საწყის მდგომარეობას, სიმპტომები თანდათან უფრო ინტენსიური და რთულად სამართავი ხდება, იზრდება კვანძის ინფიცირების, თრომბოზისა და ჩაჭედვის საშიშროება. ხშირია სისხლდენების გამო განვითარებული სისხლნაკლებობაც. ამასთან, რაც უფრო შორსწასულია ფორმა, ქირურგიული მკურნალობის აუცილებლობა სულ უფრო გარდაუვალი ხდება. ამრიგად, ბუასილი ნამდვილად საყურადღებო დაავადებაა და პირველივე სიმპტომებიდან სწორ, ადეკვატურ მართვას საჭიროებს.
მოსაზრება 2: ბუასილს აუცილებლად ახლავს ძლიერი ტკივილი
მითია! ტკივილი ბუასილის ერთ-ერთი უხშირესი სიმპტომია, მაგრამ არ არის აუცილებელი ყოველთვის ახლდეს. ბუასილისთვის დამახასიათებელი ტკივილი ძირითადად დეფეკაციის მომენტში იჩენს თავს და ხანმოკლეა. ხშირად ის დისკომფორტის, წვის ხასიათს ატარებს და ნაკლებ ინტენსიურია. ძლიერი ტკივილის არსებობა უფრო ჰემოროიდული კვანძის ჩაჭედვის, თრომბოზის მაჩვენებელია ან სწორი ნაწლავის სხვა საყურადღებო პათოლოგიის არსებობაზე შეიძლება მეტყველებდეს. აღსანიშნავია, რომ უფრო ხშირია შემთხვევები, როცა ბუასილის ერთადერთი გამოვლინება სისხლდენაა. სისხლდენა ძირითადად ალისფერია და პაციენტი მას ტუალეტის ქაღალდზე, ფეკალურ მასებზე ან ტუალეტის ავზში შენიშნავს ხოლმე. აქვე ხაზი უნდა გაესვას იმასაც, რომ შემთხვევათა მცირე ნაწილში (დაახლოებით 30%-ში) სისხლდენის მიზეზი არა ბუასილი, არამედ სწორი ნაწლავის სხვა დაავადებები, მათ შორის სიმსივნე, შეიძლება იყოს. ამიტომ სისხლდენის არსებობისას ექიმთან კონსულტაცია მიზეზის დასადგენად აუცილებელია!
მოსაზრება 3: ბუასილის მკურნალობისთვის ადგილობრივი საშუალებები ეფექტურია
მითია! ბუასილის ადგილობრივი საშუალებები (სანთლები, მალამოები), როგორც წესი, სიმპტომების დროებით გაყუჩებას და თვითშეგრძნების გაუმჯობესებას უზრუნველყოფს. თუმცა, მყარი ეფექტის მისაღებად და განმეორებითი ეპიზოდების ასაცილებლად უფრო კომპლექსური მიდგომებია საჭირო. კერძოდ, ცხოვრების რეჟიმის მოდიფიკაცია და სისტემური მედიკამენტური მკურნალობის გამოყენება. სისტემურ მკურნალობაში წამყვანი ადგილი ვენოტონურ პრეპარატებს უკავია, მათ შორის კი, ყველაზე კარგად შესწავლილი და რეკომენდებული _ ფრანგული ვენოტონური პრეპარატი დეტრალექსი 1000 მგ-ია. დეტრალექსი, ბუასილის სიმპტომების (სისხლდენის ტკივილის, შეშუპების) სწრაფ მოხსნასთან ერთად, განმეორებითი ეპიზოდების სიხშირეს, სიმძიმეს, ინტენსივობას ეფექტურად ამცირებს და ხელს უშლის დაავადების გაღრმავებას. დეტრალექსი ცალკე ან კომპლექსურად, ადგილობრივ საშუალებებთან ერთად გამოიყენება როგორც მწვავე ეპიზოდის, ისე ქრონიკულად მიმდინარე ბუასილის დროს. მწვავე ეპიზოდის მკურნალობისთვის ამჟამად ხელმისაწვდომია დეტრალექსის სპეციალური 18-ტაბლეტიანი შეფუთვა, რომელიც ზუსტად საჭირო დოზას მოიცავს კოლოფზე თანდართული ზუსტი სქემით, მეტი სიმარტივისთვის.
ცხოვრების რეჟიმის მოდიფიკაცია კი, პირველ რიგში, მოიაზრებს ბუასილის გამომწვევი რისკფაქტორების მინიმიზაციას: კვების რეჟიმის მოწესრიგებას უჯრედისით მდიდარი საკვები პროდუქტის, საკმარისი რაოდენობის სითხის (1.5-2 ლ) რეგულარულად მიღებას; დეფეკაციის მოწესრიგებას (ყოველდღე ერთსა და იმავე დროს), რეგულარულ ზომიერ ფიზიკურ აქტივობას და წონის დაკლებას.