ლალი ჩხიკვაძე

კბილების ზედაპირი ბაქტერიული ნადებისგან უნდა გაიწმინდოს. ხოლო ისინი, ვინც ჯერ საუზმობენ და მხოლოდ შემდეგ მიდიან აბაზანაში, დარწმუნებულნი არიან, რომ ამ გზით არა მხოლოდ ასუფთავებენ კბილებს, არამედ ათავისუფლებენ პირის ღრუს საკვების ნარჩენებისგან, ანუ ორმაგ სარგებელს იღებენ.

ვინ არის მართალი? რა არის ამ ნაბიჯების შესრულების სწორი თანმიმდევრობა? ჯერ კბილები გაიხეხეთ და მერე ისაუზმეთ თუ პირიქით?

მეცნიერების თვალსაზრისით, პირველები მაინც მართლები არიან. სანამ კბილები და ღრძილები ექვემდებარებიან სხვადასხვა საკვებისა და სასმელის (განსაკუთრებით ფორთოხლის წვენის) ხშირად საკმაოდ აგრესიულ ზემოქმედებას, ისინი უნდა იყვნენ „სრულად შეიარაღებული“.

ფაქტია, რომ წმენდა არა მხოლოდ ასუფთავებს კბილებს ბაქტერიული ნადებისგან, არამედ მინანქარს ფარავს დამატებითი დამცავი ფენით. ეს მნიშვნელოვანია, რადგან მინანქრის ეროზია კბილებს დაუცველს ხდის ინფექციებისა და კარიესის მიმართ. გარდა ამისა, კბილების გახეხვა ასტიმულირებს ნერწყვის გამომუშავებას, რომელიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს საჭმლის მონელების პროცესში და პირის ღრუს ჯანსაღი გარემოს შენარჩუნებაში.

თუმცა, გაითვალისწინეთ, რომ თუ კბილები პიტნის კბილის პასტით გაიხეხეთ და მაშინვე დალიეთ, მაგალითად, ფორთოხლის წვენი, მისი გემო შეიძლება უცნაურად მოგეჩვენოთ.

ეს იმიტომ ხდება, რომ პასტაში არსებული ქიმიური ნივთიერებები დროებით მოქმედებს გემოვნების რეცეპტორებზე, ცვლის ტკბილი და მწარე გემოს აღქმას. ამიტომ, კბილების გახეხვასა და ჭამას შორის მცირე პაუზა უნდა იყოს.

რა უნდა გააკეთო, თუ კბილების გახეხვის გარეშე ისაუზმეთ? ეს არ არის იმის მიზეზი, რომ ისინი საერთოდ არ გაიწმინდოს, მაგრამ აქ პაუზაც არის საჭირო. ფაქტია, რომ საკვებში არსებული მჟავა დროებით ასუსტებს კბილის მინანქარს და თუ ჭამის შემდეგ დაუყოვნებლივ დაიწყებთ კბილების გახეხვას, მათ უფრო მეტ ზიანს მიაყენებთ, ვიდრე სარგებელს.

ამიტომ, საუზმის შემდეგ, ღირს პირის ღრუში დაუყოვნებლივ გამოივლეთ წყალი, მოიცადეთ ნახევარი საათი და შემდეგ გამოიხეხეთ კბილები.