ლალი ჩხიკვაძე

კვლევის შედეგები, რომელიც ჩაატარა მეცნიერთა ჯგუფმა, უფსალას უნივერსიტეტის (შვედეთი) პროფესორის, ტოვე ფალის ხელმძღვანელობით, გამოქვეყნდა ჟურნალში Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes.

ფალმა და მისმა კოლეგებმა გააანალიზეს 40-დან 85 წლამდე ასაკის 3,8 მილიონზე მეტი შვედეთის მაცხოვრებლის მონაცემები, რომლებმაც გადაიტანეს ინფარქტი ან ინსულტი 2001-დან 2012 წლამდე. ამ ადამიანებიდან ზოგიერთი ფლობდა ერთ ან მეტ ძაღლს.

ანალიზმა აჩვენა, რომ მათთან შედარებით, ვისაც ძაღლი არ ჰყავდა, ძაღლების პატრონებს ჰქონდათ 24%-ით შემცირებული ნებისმიერი მიზეზით ნაადრევი სიკვდილის რისკი, 65%-ით შემცირებული გულის შეტევით სიკვდილის რისკი და გულ-სისხლძარღვთა სხვა პრობლემებით კი 31%-ით ნაკლები რისკი.

იმ ძაღლების მფლობელებს, რომლებსაც ჰქონდათ ინფარქტი და საავადმყოფოდან გამოსვლის შემდეგ მარტო ცხოვრობდნენ, განმეორებითი ინფარქტით სიკვდილის რისკი 33%-ით ნაკლები იყო, ვიდრე იმ ადამიანებისთვის, რომლებიც იმავე სიტუაციაში იმყოფებოდნენ, მაგრამ არ ჰყავდათ ძაღლი. თუ ძაღლის პატრონი, რომელმაც მიოკარდიუმის ინფარქტი გადაიტანა მარტო არ ცხოვრობდა, არამედ პარტნიორთან ან ბავშვთან ერთად, მისი განმეორებითი ინფარქტით სიკვდილის რისკი 15%-ით ნაკლები იყო, ვიდრე იმ ადამიანისა, რომელიც საავადმყოფოდან გაწერეს ინფარქტის შემდეგ, ცხოვრობდა ნათესავებთან, მაგრამ არ ჰყავდა ძაღლი. ინსულტთან დაკავშირებით, ძაღლის ყოლა რისკებს 27%-ით და 12%-ით ამცირებს.

• „ჩვენ კარგად ვიცით, რომ სოციალური იზოლაცია, დეპრესია და მარტოობა ძლიერი რისკ-ფაქტორებია ცუდი ჯანმრთელობისა და ნაადრევი სიკვდილისთვის. წინა კვლევამ აჩვენა, რომ ძაღლების მფლობელები დაცულნი არიან სოციალური იზოლაციისგან და უფრო ხშირად ურთიერთობენ სხვა ადამიანებთან, ვიდრე ისინი, ვინც არ ფლობს ძაღლებს, თქვა ფოლმა. გარდა ამისა, ძაღლის ყოლა არის დიდი მოტივაცია, იყოთ ფიზიკურად უფრო აქტიური, რაც ასევე მნიშვნელოვანი ფაქტორია გამოჯანმრთელებისა და კარგი ფსიქიკური ჯანმრთელობისთვის.