ხორცის ჩვეულებრივი ნაჭერის ენერგიად გარდაქმნა ხდება რთული სისტემის წყალობით, რომელსაც კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი ეწოდება. ამ დროისთვის, ნაწლავში განვითარებული პათოლოგიების ნაწილი ყველაზე გავრცელებული დაავადებებია. და თუ ადრე ეს მდგომარეობები ლეტალური შედეგით სრულდებოდა, თანამედროვე მედიცინა მრავალ მეთოდს გვთავაზობს ჩვენი სხეულის ამ სფეროში პათოლოგიების განვითარების დიაგნოსტიკისთვის.

ნაწლავის გამოკვლევის მეთოდები

ნაწლავური დაავადებების დიაგნოსტიკა შეიძლება ჩატარდეს სხვადასხვა გზით, რასაც ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში ექიმი ნიშნავს ინდივიდუალური თავისებურებების გათვალისწინებით. თითოეული მათგანის ჩატარებისას შეიძლება გამოვლინდეს გარკვეული მახასიათებლები, პათოლოგიები, ინფექციის კერები და მრავალი სხვა. უნდა აღინიშნოს, რომ ნებისმიერი გამოკვლევის წინ, პაციენტის კუჭსა და ნაწლავებში საკვების ნარჩენები არ უნდა იყოს – კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი იწმინდება საფაღარათო საშუალებებით ან ტარდება გამორეცხვა.

• ენდოსკოპია – ეს მეთოდი ხელს უწყობს პოლიპებისა და სხვადასხვა ეტიოლოგიის სიმსივნეების არსებობის დადგენას. კვლევისას გამოიყენება სპეციალური ულტრაბგერითი სენსორი, რომელიც გადასცემს ვიდეოსიგნალს დიაგნოსტიკურ მოწყობილობას. პროცედურის დროს ექიმს შეუძლია დაინახოს და აღმოაჩინოს პათოლოგია. ამ დროისთვის დიაგნოსტიკის ეს მეთოდი ყველაზე უსაფრთხოდ და საიმედოდ ითვლება, რადგან ის განსაზღვრავს წვრილი და მსხვილი ნაწლავების ლორწოვანი გარსის, საყლაპავისა და კუჭის ლორწოვანი გარსის და თორმეტგოჯა ნაწლავის მდგომარეობას.
• კოლონოსკოპია – კვლევის ეს მეთოდი ადგენს შეხორცების, სიმსივნეების, ტუბერკულოზისა და სხვა გავრცელებული დაავადებების არსებობას (მაგალითად, პოლიპებს). ჩვეულებრივ, პროცედურა ტარდება სპეციალური მოწყობილობის – ბოჭკოვანი კოლონოსკოპის გამოყენებით.
• სწორი ნაწლავის გამოკვლევისას რექტალური გასინჯვა არის პირველი, რაც კოლოპროქტოლოგმა უნდა ჩაატაროს, რითაც დგინდება ბუასილის, სწორი ნაწლავის ნაპრალებისა და ნაწიბურების არსებობა.
• ანოსკოპია – ანუსში შეჰყავთ სპეციალური მოწყობილობა – ანოსკოპი. გამოკვლევის დროს ზუსტად დადგინდება დაავადების წყაროს მდებარეობა (პოლიპი, ფისტულა, ბუასილი და სხვ.).
• რექტორომანოსკოპია – ეს კვლევა ისეთი ნაწლავური დაავადებების არსებობას ან არარსებობას განსაზღვრავს, როგორიცაა კრონის დაავადება, სიმსივნე, არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტი, აგრეთვე ნაწიბუროვანი ქსოვილი და ნაწლავის სხვა ანთებები. სადიაგნოსტიკო პროცედურის დროს ხდება სიგმოიდური ნაწლავის გამოკვლევა.

მსხვილი ნაწლავის გამოკვლევა და დიაგნოზი

ვინაიდან ნაწლავი რამდენიმე უბნისა და ზონისგან შედგება, ამ ორგანოს სხვადასხვა ადგილას ასევე შეიძლება ლოკალიზდეს სხვადასხვა დაავადება. მსხვილი ნაწლავის გამოკვლევა გამოავლენს ისეთი პათოლოგიების არსებობას, როგორიცაა კეთილთვისებიანი და ავთვისებიანი ნეოპლაზმები, პოლიპები, ფისტულები და სხვადასხვა ანთება. დიაგნოსტიკა მოიცავს არა მხოლოდ პროცედურებს, არამედ სისხლისა და განავლის ლაბორატორიულ ტესტებს. სტანდარტული პროცედურები ამ შემთხვევაში იქნება:

• ანოსკოპია;
• რექტორომანოსკოპია;
• ფიბროკოლონოსკოპია;
• მენჯის ღრუს ორგანოების ექოსკოპია.

ასეთი პროცედურები უნდა ჩატარდეს მხოლოდ ექიმის მეთვალყურეობით.

სპეციალისტს ასევე შეუძლია ჩაატაროს თითით რექტალური გამოკვლევა, ვინაიდან სხვადასხვა დაავადება ხშირად სწორი ნაწლავის ბოლოსაა (ანუსი) ლოკალიზებული.

წვრილი ნაწლავის გამოკვლევა

წვრილი ნაწლავის გამოკვლევა შესაძლებელია რამდენიმე გზით, მათ შორის ულტრაბგერითი კვლევა, ფიბროკოლონოსკოპია, ენდოსკოპია და რენტგენოგრაფია. დიაგნოსტიკის დროს შემოწმდება პათოლოგიების არსებობა თეძოს, მლივსა და თორმეტგოჯა ნაწლავში.

კვლევის ერთ-ერთი ყველაზე ეფექტური და თანამედროვე მეთოდია ორბალონიანი ენტეროსკოპია. ეს პროცედურა ხელს შეუწყობს არა მხოლოდ გამოკვლევას, არამედ ისეთი მანიპულაციების განხორციელებას, როგორიცაა:

• პოლიპების ამოკვეთა;
• სიმსივნეების გამოვლენა;
• სისხლდენის ბლოკირება წვრილ ნაწლავში;
• უცხო საგნების მოცილება.