რა შემთხვევაში ისმევა ქრონიკული დაღლილობის დიაგნოზი და როგორია მკურნალობის მეთოდი
დაღლილობა ვლინდება გაღვიძებისასაც და შემდეგ რჩება მთელი დღე. იგი კიდევ უფრო იმატებს ფიზიკური დატვირთვის ან სტრესის შედეგად. თუმცა, იშვიათად დგინდება კუნთების სისუსტე, სახსრების ან ნერვების პათოლოგია.
სიმპტომები შესაძლოა გამოვლინდეს გრიპისმაგვარი ავადმყოფობის შემდეგ, რომელსაც ლიმფური კვანძების მტკივნეულობა ან ტკივილი ახლდა თან.
ამ შემთხვევაში ადამიანს თავიდან ცხელება და სურდო აქვს. თუმცა, ხშირ შემთხვევაში დაღლილობას წინ გრიპისმაგვარი ავადმყოფობა არ უძღვის.
სხვა სიმპტომებიდან აღსანიშნავია კონცენტრაციის გაძნელება, უძილობა, ყელისა და თავის, სახსრების, კუნთებისა და მუცლის ტკივილი.
დიაგნოზის დასადასტურებლად ლაბორატორიული კვლევები არ არსებობს. შესაბამისად, ექიმმა ჯერ მსგავსი გამოვლინებების მქონე სხვა დაავადებები უნდა გამორიცხოს, მაგალითად, ფარისებრი ჯირკვლის პათოლოგიები, ფსიქოლოგიური პრობლემები, ალკოჰოლიზმი, ღვიძლის, ანთებითი ან თირკმლის დაავადებების ადრეული სტადია. ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის დიაგნოზი მხოლოდ მას შემდეგ ისმება, რაც დაღლილობის სხვა მიზეზის აღმოჩენა ვერ მოხერხდება, წამლების გვერდითი მოვლენების ჩათვლით.
მკურნალობა
შემთხვევათა უმრავლესობაში, ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის სიმპტომები დროთა განმავლობაში მსუბუქდება.
ხანგრძლივი, ხშირი წოლითი რეჟიმი ადამიანს კიდევ უფრო ასუსტებს და დაავადებას აუარესებს. დაღლილობის შესამცირებლად და ფიზიკური ამტანობის გასაუმჯობესებლად კარგია ექიმის ზედამხედველობის ქვეშ რეგულარული, აერობული ვარჯიშის თანდათან დაწყება. ამაში შედის სიარული, ცურვა, ველოსიპედის ტარება ან სირბილი. ფიზიკური რეაბილიტაციის სპეციალური პროგრამები ამისთვის საუკეთესო ვარიანტია. ასევე ეფექტიანი შეიძლება იყოს ფსიქოთერაპია, ინდივიდუალური და ჯგუფური ქცევითი თერაპიის ჩათვლით.
დაავადების სამკურნალოდ ბევრი სხვადასხვა წამალი და ალტერნატიული მეთოდია ნაცადი.
ზოგ ადამიანს შველის ანტიდეპრესანტები და კორტიკოსტეროიდები, თუმცა, ყველასთვის ეფექტიანი წამალი ჯერ არ არსებობს. რთულია იმის განსაზღვრაც, მკურნალობა შედეგიანია თუ არა, რადგან სხვადასხვა ადამიანს განსხვავებული სიმპტომები აქვს და ისინი თავისით ვლინდება და ქრება ხოლმე.
კონტროლირებადმა კლინიკურმა კვლევებმა, რაც საუკეთესო საშუალებაა სამკურნალო მეთოდების ეფექტიანობის შესაფასებლად, არ აჩვენა არც ერთი წამალი, რომელიც ნამდვილად გამოსადეგი იქნებოდა დაავადების დროს. ძირითადად, უშედეგო აღმოჩნდა მკურნალობის მეთოდები, რომლებიც სავარაუდო მიზეზებისკენ იყო მიმართული, მაგალითად, ინტერფერონის გამოყენება, იმუნოგლობულინის ინტრავენური ინექციები და ანტივირუსული საშუალებები.
ხშირად იყენებენ საკვებ დანამატებს, მაგალითად, ენოთერას ზეთს, თევზის ქონს და ვიტამინებს მაღალი დოზით, მაგრამ მათი შედეგიანობა დამტკიცებული არ არის. სხვა ალტერნატიული მეთოდები (მაგ. ესენციური ცხიმოვანი მჟავების, ცხოველის ღვიძლის ექსტრაქტის მიღება, რაციონიდან ზოგი საკვები პროდუქტის ამოღება ან კბილის ბჟენების მოცილება) ასევე უშედეგო აღმოჩნდა.