ლალი ჩხიკვაძე

პედიკიურს ჯერ კიდევ ძველ ეგვიპტეში მიმართავდნენ, თუმცა ინდოეთში ფეხების მოხატვისა და ფეხის ფრჩხილების შეღებვის ჩვეულება შესაძლოა უფრო ადრეც ჩასახულიყო. ძველ ეგვიპტეში იცოდნენ, რომ ტერფები სხეულის მეტად მნიშვნელოვანი ზონაა, რომელიც პასუხისმგებელია შინაგან ორგანოთა მუშაობაზე, ამიტომ ესთეტიკურთან ერთად მათ მოვლას სამედიცინო მნიშვნელობასაც ანიჭებდნენ.

ფეხების მოვლის აუცილებელი ელემენტი იყო მასაჟი, რომელიც სისხლის ცირკულაციას აუმჯობესებდა. ეთერზეთებსაც იყენებდნენ კანის კვების გასაუმჯობესებლად. გარდა ამისა, არსებობდა სასიყვარულო შეხვედრის წინ სურნელოვანი წყლით ფეხების დაბანის ტრადიცია - იმხანად ხომ ხელებზე მეტად ფეხებზე ეამბორებოდნენ.

პედიკიურის საჭიროებას წარმოშობდა ტრადიციული ფეხსაცმელიც - ღია სანდლები, ამიტომ ქალები გულდასმით იმუშავებდნენ ფეხებსა და ფრჩხილებს. ძველად ფეხების მოვლა დალაქების საქმე იყო, ის მოგვიანებით ჩამოყალიბდა კოსმეტოლოგიის ცალკე დარგად.

პირველი, ვინც თავს პედიკიურის ოსტატი უწოდა, XVIII საუკუნეში მცხოვრები დევიდ ლოუ იყო. 1830 წელს ამერიკელმა ექიმმა ზიტცმა ფრჩხილების ჰიგიენური დამუშავებისთვის პირველმა გამოიყენა ლითონის ინსტრუმენტები.

XIX საუკუნის დასასრულს და XX საუკუნის დასაწყისში გაჩნდა ფეხის მოვლით დაკავებული უამრავი დაწესებულება. დაარსდა პირველი კომპანიები, რომლებიც ფეხების მოვლის საშუალებებს ამზადებდნენ. თანამედროვე პედიკიური ბევრი რამით განსხვავდება იმისგან, რაც უხსოვარ დროს იყო, ხოლო მისი დეკორატიული ნაწილი აღარ შემოიფარგლება ლაქის წასმით. მაგალითად, პედიკიური აღმოფხვრის ფრჩხილებთან დაკავშირებულ პრობლემებს, მათ შორის - ფრჩხილის ჩაზრდას. დღეს პედიკიური ხელმისაწვდომი პროცედურაა, რომლის გაკეთების საშუალება ყველა ქალს აქვს. ის განსაკუთრებით აქტუალური ხდება ზაფხულობით. ფეხების მოვლა არც წლის ცივ პერიოდში უნდა დავივიწყოთ - მერე რა, რომ დახურული ფეხსაცმელი გვაცვია, მოვლილი ფეხები ხომ, უპირველესად, ჩვენვე გაგვახარებს. ზაფხულში კი, ქოშების, სანდლებისა და მაშიების სეზონზე, პედიკიური უბრალოდ აუცილებელია.

თუ გვაწუხებს სპეციფიკური პრობლემები, მაგალითად, ჩაზრდილი ფრჩხილი ან ნახეთქები ქუსლებზე, უმჯობესია, მივმართოთ პროფესიონალებს, სხვა შემთხვევაში კი ლამაზი პედიკიურის გაკეთება სახლის პირობებშიც შესაძლებელია.

პედიკიური ორ კვირაში ერთხელ მაინც უნდა გავიკეთოთ, რათა ქუსლებიც და ფრჩხილებიც მუდამ იდეალურად გამოიყურებოდეს.

არსებობს ელექტრონული სამასაჟე აბაზანისთვის, რომელიც ფეხებს პედიკიურისთვის ამზადებს და იმავდროულად მასაჟსაც უკეთებს ტერფებს, მაგრამ თუ ფული არ გაქვთ ან არ გემეტებათ, შეიძლება, ამ აბაზანის გარეშეც გავიდეთ ფონს და ჩვეულებრივი ვარცლი გამოვიყენოთ.

• პირველი საფეხური: აბაზანაში ან ვარცლში ვასხამთ თბილ წყალს, ვამატებთ ზღვის მარილს და 15 წუთით ვყოფთ ფეხებს. ამ ხნის განმავლობაში კანი დარბილდება. ქუსლები და კოჟრები უნდა დავიმუშაოთ მინქაფათი ან სპეციალური სახეხით. ეფექტის გასაძლიერებლად შეიძლება გამოვიყენოთ სკრაბი. ამისთვის ნებისმიერი მზა სკრაბი გამოგვადგება, თუმცა შეიძლება, თვითონაც დავამზადოთ იგი ზღვის მარილისგან.
• გადავიდეთ ფრჩხილებზე. სპეციალური ფორთოხლის ხის ჩხირით ან ნიჩბით გადავწიოთ კუტიკულა. შეიძლება კუტიკულების მოსაშორებელი სპეციალური საშუალების გამოყენებაც. ამის შემდეგ ფრჩხილები უნდა დავიმუშაოთ ქლიბით.

გვახსოვდეს, რომ ფრჩხილის კიდის მომრგვალება არ შეიძლება - გამორიცხული არ არის, ფრჩხილი ჩაიზარდოს, რაც მეტად უსიამოვნო და მტკივნეულია. მას შემდეგ, რაც ფეხებს გავიმშრალებთ, ვიკეთებთ ნიღაბს ანუ აპლიკაციას.

• არსებობს მზა ნიღბებიც, ყველაზე მარტივი და ხელმისაწვდომი საშუალება კი მაიონეზია - ის შესანიშნავად არბილებს კანს. ნიღბის მინიმალური ხანგრძლივობა 15-20 წუთია, თუმცა აპლიკაცია შეიძლება დავიტოვოთ მთელი საათიც. ამ ხნის განმავლობაში ფეხებზე შეიძლება ამოვიცვათ პოლიეთილენის პარკი ან ბახილები და ჩვეულებრივი საქმიანობა განვაგრძოთ.
• დამამთავრებელი ეტაპია მასაჟი. საამისოდ შეიძლება გამოვიყენოთ ნებისმიერი კრემი ან ზეთი. მასაჟი 10 წუთზე ნაკლებ ხანს არ უნდა გაგრძელდეს. მასაჟის შემდეგ რეკომენდებულია წინდების ჩაცმა.
• თუ ლაქის გადასმას აპირებთ, წინასწარ გაისუფთავეთ ფრჩხილები ლაქის მოსაცილებელი სითხით. თუ გსურთ, ფეხები იდეალურ მდგომარეობაში გქონდეთ, აღიჭურვეთ მოთმინებით.

სახლის პირობებში ჩატარებული პედიკიურის ერთი-ორი პროცედურით მომნუსხველ ეფექტს ნუ ელით. სამაგიეროდ, თუ არ იზარმაცებთ, ორიოდე თვეში შედეგით თვითონვე აღფრთოვანდებით.