წიწაკა... ანესთეზიის დასახვეწად
მეცნიერთა აზრით, კაპსაიცინი სპეციფიკურად მოქმედებს იონურ არხებზე, რომლებიც უმთავრესად ტკივილზე პასუხისმგებელ ნერვულ უჯრედებზეა განლაგებული. კაპსაიცინის მოქმედებისას ეს იონური არხები გამტარი ხდება QX-314-ის მოლეკულებისთვის, რის გამოც პრეპარატი ბლოკავს ნერვული უჯრედების ელექტრულ აქტივობას. ამასთანავე, პრეპარატის მოქმედება სხვა ნერვული უჯრედების მუშაობაზე არ აისახება, ვინაიდან სხვა სახის ნეირონებს ასეთი არხები არ გააჩნია. თანამედროვე ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებების უმეტესობა თრგუნავს ყოველგვარი ნერვული უჯრედის აქტივობას, რაც იწვევს ტაქტილური (შეხებითი) მგრძნობელობის დაკარგვას, დაბუჟებას და მოძრაობის დარღვევას პრეპარატის შეყვანის ადგილას. მეცნიერები აკვირდებოდნენ ლაბორატორიულ ცხოველებს, რომლებსაც უკანა თათებში კაპსაიცინისა და QX-314-ის ინექციებს უკეთებდნენ. ეს ცხოველები ვერ აღიქვამდნენ ტკივილს, მაგრამ არ კარგავდნენ ნორმალური მოძრაობის უნარს და სხვა გამღიზიანებლებზეც რეაგირებდნენ. პრეპარატების ახალი კომბინაციის მოქმედება რამდენიმე საათს გრძელდება.
კაპსაიცინის ინექცია საკმაოდ მტკივნეულია, მაგრამ მეცნიერებმა ეს პრობლემაც მოაგვარეს: ამ ნივთიერების ინექციამდე რამდენიმე წუთით ადრე ორგანიზმში QX-314 შეჰყავდათ. მათი აზრით, ტკივილის რეცეპტორებზე არჩევითმა მოქმედებამ შესაძლოა საგრძნობლად შეამციროს გაუტკივარების არასასურველი ეფექტები მშობიარობის, ქირურგიული ოპერაციის, აგრეთვე - ქრონიკული ტკივილის სინდრომის დროს.