-გამარჯობათ. ძალიან მიხარია, რომ აღმოგაჩინეთ და საერთოდ რომ არსებობთ. ჩემი კითხვა შემდეგში მდგომარეობს: ჩემი 4 წლის შვილი როგორც კი ჩემი და ჩემი დედამთილის გარემოცვაში აღმოჩნდება, აი აქ იწყება ჩემი ტვინის ჭყლეტა, თუ როგორ მოვიქცე, რადგან თუ რამეს დააშავებს და დავტუქსავ, ბებია უცბად იხუტებს და ეფერება, ამ ყველაფრის შემდეგ ვგრძნობ, როგორ ვშორდები შვილს, რადგან მიუცხოვდება და გაუგებრობაში ვვარდები. არც ტკბილი და არც მკაცრი სიტყვა ჭრის მაშინ. გთხოვთ მირჩიოთ, რა მოვიმოქმედო, რომ ჩემს სიტყვას აზრი მიეცეს მისთვის. ზოგჯერ მინდა საკუთარი ქცევები შევცვალო იმიტომ, რომ ვხვდები, მის აღზრდაში არაფერი მნიშვნელოვანი არ დამინერგია. როგორც კი დავიწყებ მცდელობას წესები "დავაწესო", მაშინაც დაძაბული სიტუაცია იწყება. მინდა ვიცოდე, როგორ აღვზარდო სწორად ბავშვი. ვიცი, რომ ეს დაგვიანებულია, მაგრამ იქნებ ძალიან გასათვალისწინებელი და მნიშვნელოვანი რჩევები მომცეთ. მოუთმენლად ველი თქვენ პასუხს.