პრობლემები და ფსიქოლოგიური დახმარება - მკურნალი.გე

ნანა კალანდაძე

.

• "გამოვიჩინე ინიციატივა და შეცდომა დავუშვი... დიდი ხანია მომწონს ერთი ყმაწვილი, გავბედე და ის გამოფენაზე დავპატიჟე. მას კი არსად დავუპატიჟებივარ, მხოლოდ მუდმივად მაკვირდება და ჩემკენ იყურება. იმ დღეს კი, როცა ჩვენ ერთმანეთს უნდა შევხვედროდით, დარეკა და მითხრა, რომ ავად არის. მე კი მგონია, ყველაფერი ეს გამოიგონა იმიტომ, რომ არ უნდოდა ჩემთან შეხვედრა. ვერ გადავწყვიტე, როგორ მოვიქცე. იქნებ მირჩიოთ, რა გავაკეთო."

-ვფიქრობ, კარგი იქნება მცირე ტაიმ-აუტის აღება. დააკვირდით, როგორ მოიქცევა ის ამ შემთხვევის შემდეგ, გადმოდგამს თუ არა თქვენკენ ნაბიჯს. თუ მას თქვენ ნამდვილად მოსწონხართ, დაგპატიჟებთ სადმე ან შეეცდება, უფრო ხშირად შეგხვდეთ. თუ არაფერს მოიმოქმედებს, ეს იმის მაუწყებელი იქნება, რომ ნაკლებად არის დაინტერესებული ურთიერთობის გაგრძელებით. ასეც რომ იყოს, გულს ნუ გაიტეხთ, თქვენ აუცილებლად შეხვდებით ადამიანს, რომელიც დაგაფასებთ.

• "ჩემი საყვარელი ადამიანი მთავაზობს, მასთან გადავიდე, მაგრამ ის ქალიშვილთან ერთად ცხოვრობს... ის მხოლოდ სამი წლის არის. მე დარწმუნებული არ ვარ, რომ ჩვენ კარგად ვიქნებით ერთად და შევძლებ მისი გოგონას შეყვარებას..."

- იმისათვის, რომ თქვენი ბედი ახლობელ ადამიანს დაუკავშიროთ, სულაც არ არის აუცილებელი, ისე გიყვარდეთ მისი შვილი, როგორც საკუთარი. საკმარისია, თუ თქვენ კარგად მოექცევით გოგონას - ნუ დაივიწყებთ, რომ ის თქვენი საყვარელი მამაკაცის შვილია, ანუ მისთვის ყველაზე ახლობელი და ძვირფასი არსებაა. ამასთან, პატარას მშობლებთან შედარებით თქვენ უპირატესობა გაქვთ: თქვენთვის უფრო იოლია აღიქვათ გოგონა, როგორც დამოუკიდებელი პიროვნება.

• "კარგი ვაკანსიები ყოველთვის სხვებს რჩებათ, ჩემი თანატოლები ადვილად შოულობენ სამუშაოს მაშინაც კი, როცა განათლება არ აქვთ. მე კი არ გამომდის, ყველგან უარით მისტუმრებენ ისე, რომ მიზეზსაც არ მიხსნიან..."

- უარის თქმის მიზეზი შეიძლება ნებისმიერი რამ იყოს: დაწყებული ზედმეტად მაღალი ანაზღაურების მოთხოვნით, დამთავრებული გამომწვევი მაკიაჟით. შეეკითხეთ მეგობრებს, როგორ პოულობენ ისინი სამსახურს, რას ამბობენ გასაუბრების დროს, როგორ უჭირავთ თავი...

• "მე და დედაჩემი ძალიან დავშორდით, ვერ ვუგებთ ერთმანეთს და ხშირად ვჩხუბობთ. ვცდილობ ავუხსნა ჩემი პრობლემები, მაგრამ არ მისმენს. ყოველთვის ძალიან უხეშად და მკვეთრად აფიქსირებს თავის თვალსაზრისს. მე ის მიყვარს და პატივს ვცემ მის აზრს, მაგრამ მისი რჩევები ყოველთვის სწორი არ არის."

- დედის რეკომენდაციები ემყარება მის ცხოვრებისეულ გამოცდილებას. და თუ ისინი არ ესადაგება თქვენს წარმოდგენებს, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ისინი გამოსადეგი არ არის. მაგრამ მაშინვე ყველაფრის უკუგდებაც არ არის საჭირო. თქვენ უნდა შეეცადოთ, უფრო მეტად სცეთ პატივი სხვის აზრს. ურთიერთგაგება - ეს არ არის აბსოლუტური თანხმობა, არამედ - მზაობა, მიიღო აზრი, რომელიც შეიძლება განსხვავდებოდეს შენი აზრისგან. თქვენს დედასაც შეუძლია თქვას, რომ "ჩემს ქალიშვილს ჩემი არ ესმის". ყველა ეს პრობლემა მხოლოდ დროებითია, მალე ყველაფერი დალაგდება.

• "ჩემი მოზარდი და თვლის, რომ ძალიან უშნო და შეუხედავია. არ ვიცი, როგორ გადავარწმუნო. ის ძალიან მაღალია და ფიგურაც ცუდი აქვს... საწინააღმდეგო აზრი აღიზიანებს..."

- ნუ ეცდებით მის გადარწმუნებას - ის ჩათვლის, რომ არასერიოზულად ეკიდებით მის პრობლემას. უმჯობესია შეახსენოთ მაგალითი ცნობილი ლამაზმანების ცხოვრებიდან, რომლებიც თვლიდნენ, რომ მოზარდობის ასაკში შეუხედავები და ულამაზონი იყვნენ. კიდევ, შეეცადეთ ხაზი გაუსვათ მის ღირსებას და მასაც ყურადღება გაამახვილებინოთ იმაზე, რაც გამორჩეული აქვს გარეგნობაში.

• "ჩემი 10 წლის ბიჭუნა მეტისმეტად არაორგანიზებულია. ჩემდაუნებურად მას ჩემი მეორე ქმრის ვაჟს ვადარებ. ის ჩემს შვილზე მხოლოდ 1 წლით უფროსია, მაგრამ ძალიან დამჯერი და აკურატულია, ჩემი ბიჭი კი არაფერს მიჯერებს, ცუდად სწავლობს, არაფერი აინტერესებს. გამოდის, რომ ცუდად აღვზარდე! როგორ მოვიქცე?"

- ამაში ნურც საკუთარ თავს დაადანაშაულებთ და ნურც თქვენს ვაჟს. ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან. ერთნი უფრო მოწესრიგებულნი არიან, მეორენი - ნაკლებად. საქმე მხოლოდ აღზრდა როდია - ხასიათის თავისებურებებსაც დიდი მნიშვნელობა აქვს. ეცადეთ, ბავშვი წესრიგს მიაჩვიოთ, აუხსენით, რა საჭიროა ეს. შესაძლოა, სწავლაში დახმარება სჭირდებოდეს... არავითარ შემთხვევაში არ შეადაროთ თქვენი შვილი სხვებს მისი თანდასწრებით. საწყენი სიტყვები მას ვერაფერს შემატებს, არც სწავლის სურვილს გაუღვივებს, მხოლოდ თქვენს სიყვარულში დააეჭვებს.

• "მიმატოვა საყვარელმა ადამიანმა, აღარ ვიცი, როგორ ვიცხოვრო ... ადგილს ვერ ვპოულობ, როგორ დავეხმარო საკუთარ თავს?"

-ურთიერთობის გაწყვეტა - ეს ყოველთვის მძიმე გამოცდაა, თქვენი განცდები ბუნებრივია. როგორ დააღწიოთ თავი სევდიან ფიქრებს? დაუტოვეთ საკუთარ თავს თავისუფალი დროის მცირედი ნაწილი მაინც. დატვირთეთ საკუთარი თავი საქმიანობით, მათი შესრულების პროცესში მოახდინეთ კონცენტრირება თითოეულ დეტალზე.

• "ვერ ვიტან უცხო ადამიანების შეხებას, თუნდაც შემთხვევითს. ზოგიერთი თანაკურსელი გამუდმებით ცდილობს, შეხვედრისას ლოყაზე მაკოცოს და ჩამეხუტოს. ვეუბნები, რომ ასეთი მისალმება არ მსიამოვნებს, ისინი კი მპასუხობენ: "კარგი რა, რა გჭირს!" - და უწინდებურად იქცევიან. როგორ ავუხსნა, რომ ეს მართლა არ მსიამოვნებს?"

- დროა, თქვენმა თანაკურსელებმა ისწავლონ, პატივი სცენ სხვის სურვილებს, თქვენ კი იმაზე უნდა დაფიქრდეთ, როგორ წარმოთქვამთ ამ თხოვნას. იქნებ უბრალოდ ირგვლივ მყოფები სერიოზულად არ აღიქვამენ თქვენს სიტყვებს... თქვენი რომ შეისმინონ, ნაცნობთან შეხვედრისას, თუ ის თქვენს საკოცნელად მოემზადება, თავი გვერდზე გასწიეთ და მტკიცე ხმით უთხარით: "თუ შეიძლება, ნუ მომეხვევით! მე ეს არ მსიამოვნებს". თუ გაუკვირდება, რა გეტაკაო, აუხსენით, რომ ეს არც ადრე მოგწონდათ. მოუწევთ, თქვენს მოთხოვნას შეეგუონ.

• "ყოფილი ქმარი მეხვეწება, დავუბრუნდე. მასთან განშორების შემდეგ კვლავ გავთხოვდი, მაგრამ ჩვენი ოჯახური ცხოვრება ბედნიერი ნამდვილად არ არის. არ ვიცი, როგორ მოვიქცე. ამბობენ, წარსულს ვერ დაიბრუნებო. იმედგაცრუებასაც ვერ გავუძლებ..."

-ცხოვრებისეული უსიამოვნებებისგან თავის დაზღვევა ალბათ შეუძლებელია. ჰკითხეთ საკუთარ თავს, რა გსურთ. გაუზიარეთ ყოფილ ქმარს თქვენი ეჭვისა და ყოყმანის მიზეზი. შესაძლოა, ისიც იმავეს განიცდიდეს. არც ის არის გამორიცხული, ამ საუბრისას არსებული სიტუაციიდან მარტივი გამოსავალი იპოვოთ. როცა ყოფილ ქმარს თქვენი გადაწყვეტილების შესახებ აცნობებთ, ნებისმიერ შემთხვევაში ეცადეთ, თავშეკავებული იყოთ, არც გაკიცხვა და არც ფიცი არ არის საჭირო.