ფსიქოლოგიური დახმარება
თამარი, 27 წლის
დიდი ხანია, ბავშვი აღარ ვარ, მაგრამ დედა სხვაგვარად ფიქრობს. ის მთელი არსებით ცდილობს დამიცვას არასასურველი თაყვანისმცემლებისგან. საკმარისია, რომელიმე მათგანი სტუმრად მოვიწვიო, რომ მაშინვე დაკითხვას უწყობს: სად მუშაობს, ვისთან ერთად ცხოვრობს, ვინ არიან მისი მშობლები... ასეთი შეტევის შემდეგ თაყვანისმცემლები უკანმოუხედავად გარბიან. მესმის მათი - ვის მოუნდება ასეთი სიდედრის ყოლა... მერე მე მომდგება ხოლმე და ცდილობს, "თვალი ამიხილოს". როგორ დავაწყნარო დედა?
ის, რომ დედა ცდილობს, ყველაფრის კურსში იყოს, ნორმალურია. მას ამას ვერ გადავაჩვევთ, რადგან ადამიანთა ურთიერთობაში ყველაზე ძვირფასი მზრუნველობაა. სწორედ ეს ამოძრავებს დედათქვენს. თქვენი ბედი ბევრს შეშურდება - გყავთ მოსიყვარულე და მზრუნველი დედა, თუმცა ისიც ფაქტია, რომ ამის გამო საკუთარი ცხოვრება თქვენ აღარ გეკუთვნით. რა მოვუხერხოთ დედას?
სცადეთ, თქვენი ცხოვრებიდან თანდათან საკუთარზე "გადართოთ". თუ თქვენი მშობლები ერთად ცხოვრობენ, კარგი იქნება, თუ მათ რომანტიკულ საღამოს მოუწყობთ, აჩუქებთ თეატრის ბილეთებს, დაუკვეთთ ვახშამს კარგ რესტორანში. თუ დედა მარტოხელაა, სცადეთ, ვინმე გააცნოთ. თუ ამ იდეამ მასში გამოძახილი ვერ პოვა, უპოვეთ ჰობი. უკეთესია, თუ ამ გატაცებას თქვენც გაიზიარებთ. შეგიძლიათ, ერთად იაროთ ლანდშაფტის დიზაინის კურსებზე, დაიწყოთ ვარჯიში ან ყვავილების გახარება.
თუ დედას კლასიკური მუსიკა უყვარს, მასთან ერთად იარეთ ოპერაში, კონსერვატორიაში, თუ მხატვრობის მოყვარულია - გამოფენებზე. რაც მთავარია, შთააგონეთ, რომ თქვენ ბევრი საერთო გაქვთ და ერთმანეთს არასოდეს დაშორდებით.
თუ დედა არ მუშაობს, შეიძლება, უპოვოთ სამუშაო, თუნდაც მარტივი, დაბალი ანაზღაურებით. მთავარია, დედამ იგრძნოს, რომ ჯერ კიდევ საჭიროა, ჯერ კიდევ მხნე და ახალგაზრდაა. გარდა ამისა, სამუშაო დროს მოითხოვს, ისე რომ, დედას თქვენი დევნისთვის აღარ ეცლება.
ნურაფერს გააკეთებთ დედის ჯიბრზე. ასე, უწინარეს ყოვლისა, საკუთარ თავს ავნებთ. ნუ მოუწყობთ საინფორმაციო ბლოკადას. თუ ყველაფერს დაუმალავთ, მაშინ დედა თქვენზე კონტროლს გააორმაგებს.
თუ გადაწყვეტთ, ბედი ისეთ მამაკაცს დაუკავშიროთ, რომელიც დედათქვენს არ მოსწონს, დაქორწინებას ნუ იჩქარებთ - ასეთი დარტყმის გადატანა, როგორც მორალურად, ისე ფიზიკურად, ძნელია. ცნობილია, რომ ვაჟის ან ქალიშვილის ოჯახიდან წასვლა მშობლებს ძლიერ სტრესს აყენებს.
თუ დედას დაეხმარებით, კვლავ იპოვოს საკუთარი თავი და დაიბრუნოს ცხოვრების ინტერესი, მას გაუნელდება თქვენი დაკარგვის შიში და საშუალება მოგეცემათ, მოიწყოთ ცხოვრება ისე, როგორც თავად გსურთ.
მარიამი, 35 წლის
უკვე ორი წელია, ვხვდები მამაკაცს. მე ჩემს გოგონასთან ერთად ვცხოვრობ, ის კი ჩვენთან სტუმრად მოდის. მან გაცნობისთანავე მითხრა, რომ ცოლიანი იყო. არასოდეს მითხოვია მისთვის ოჯახიდან წამოსვლა, უიღბლო ქორწინების შემდეგ გათხოვებას თავადაც არ ვჩქარობ. მაგრამ ახლახან შევიტყვე, რომ ჩემი საყვარელი მამაკაცი უკვე ერთი წელია დაქვრივდა. მე კი არაფერი შემიმჩნევია - ძველებურად იქცევა, თითქოს არაფერი მომხდარიყოს, გარდაცვლილ ცოლზეც აწმყო დროში ლაპარაკობს... ვერაფერი გამიგია. როგორ მოვიქცე?
იქნებ შიშობს, რომ როცა მისი დაქვრივების ამბავს შეიტყობთ, მაშინვე აქტიურად მოსთხოვთ თქვენზე დაქორიწინებას? თუმცა შესაძლოა, მიზეზი სულ სხვა რამ იყოს. მაგალითად, ის, რომ ვერ ურიგდება მეუღლის დაკარგვას და ტკივილის შესამსუბუქებლად თავი ისე უჭირავს, თითქოს ცოლი ისევ ცოცხალი ჰყავდეს. როგორ მოიქცეთ, იმაზეა დამოკიდებული, რის მიღწევა გსურთ. თუ გსურთ გაიგოთ, რატომ მალავს მეუღლის გარდაცვალებას, პირდაპირ ჰკითხეთ, მაგრამ თუ თქვენი ურთიერთობა გაკმაყოფილებთ და არაფრის შეცვლას არ აპირებთ, მაშინ უმჯობესია ყველაფერი ისე დატოვოთ, როგორც არის და ამ თემას აღარ შეეხოთ.
სალომე, 34 წლის
ვარ მარტოხელა დედა. მაქვს მცირე ბიზნესი. მყავს 16 წლის ქალიშვილი. ახლახან ვთხოვე, დამხმარებოდა - კლიენტებისთვის შეკვეთა წაეღო. მან მიპასუხა, წავუღებ, თუ ფულს გადამიხდიო. საშინლად ვიჩხუბეთ. როგორ მოვიქცე? რაკი ის დახმარებაზე უარს მეუბნება, იქნებ ჯიბის ფულზე მეც უარი ვუთხრა?
გააჩნია, რის მიღწევა გსურთ. გსურთ, გოგონა ურჩობისთვის დასაჯოთ? მაშინ შეგიძლიათ ჯიბის ფული შეუმციროთ. თუ დახმარების მიღება გსურთ, ამ შემთხვევაში სხვაგვარი სტრატეგია აჯობებს: სცადეთ, დაიყოლიოთ და არა აიძულოთ. აუხსენით, რატომ არის ეს თქვენთვის მნიშვნელოვანი.
თუ ფინანსური მდგომარეობა იმის საშუალებას არ გაძლევთ, კურიერი დაიქირაოთ, ქალიშვილს გულახდილად უთხარით ეს - ალბათ გაგიგებთ. აუხსენით, რომ მისი უარის შემთხვევაში ეკონომიის გაწევა მოგიწევთ, რათა დაქირავებულ კურიერს გადაუხადოთ და ამას, სავარაუდოდ, მისი ჯიბის ფულის ნაწილიც შეეწირება.
თუ საუბარია არა ერთჯერად დახმარებაზე, არამედ რეგულარულ სამუშაოზე, მაშინ გირჩევთ, მიიღოთ გოგონას წინადადება. მით უმეტეს, რომ კურიერის ანაზღაურება არც ისე დიდია. არ გსურთ, საკუთარ შვილს ხელფასი უხადოთ? მაშინ დაჰპირდით, რომ ჯიბის ფულის რაოდენობას გაუზრდით ან უყიდით ისეთ რამეს, რაზეც დიდი ხანია ოცნებობს.
დაიმახსოვრეთ: იმისთვის, რომ სამუშაო კარგად შესრულდეს, ამით ორივე მხარე უნდა იყოს დაინტერესებული.
ელენე, 21 წლის
ჩემი ყოფილი შეყვარებული მანებივრებდა - მჩუქნიდა ყვავილებს, კანფეტებსა და უამრავ წვრილმანს. ახალ შეყვარებულს კი ჩვენი ნაცნობობის სამი თვის განმავლობაში არაფერი უჩუქებია. ან არ ვუყვარვარ, ან ძუნწია. ვცადე, ეს გადაკვრით მეთქვა, მაგრამ ამან არ უშველა. როგორ მოვიქცე?
როგორც ჩანს, საქმე ძუნწობაში არ უნდა იყოს. არსებობენ ისეთი ადამიანებიც, რომელთაც უყვართ ახლობლებისთვის საჩუქრების მიძღვნა და ისეთებიც, რომლებიც ცდილობენ, სიყვარული სხვაგვარად გამოხატონ. ბევრი რამ იმაზეც არის დამოკიდებული, მიღებულია თუ არა თქვენი შეყვარებულის ოჯახში ერთმანეთისთვის საჩუქრების ხშირად მიძღვნა. შესაძლოა, იქ ამას მხოლოდ დღესასწაულებზე აკეთებენ. თუ ასეთი ტრადიცია თქვენთვის მიუღებელია, მაშინ ქარაგმებს თავი დაანებეთ და პირდაპირ უთხარით საყვარელ მამაკაცს: "მე მიყვარს ყვავილები (კანფეტები, სამშვენისები) და ძალიან გამიხარდება, თუ მაჩუქებ". ასევე შეგიძლიათ ესაუბროთ "სიყვარულის ენის" ანუ იმ საშუალებების შესახებ, რითაც ადამიანები ერთმანეთისადმი გრძნობებს გამოხატავენ. ეს შეიძლება იყოს არა მხოლოდ საჩუქრები, არამედ საალერსო სიტყვები, დახმარება, შეხება, დროის ერთად გატარება. ასე უფრო ადვილად და კარგად გაუგებთ ერთმანეთს.