ფსიქოლოგიური დახმარება
მძულს ჭურჭლის რეცხვა და სახლის ლაგება. ბებიაჩემი ზედმიწევნით იცავდა სახლში სისუფთავეს და მეც იმავეს მაიძულებდა, მაგრამ ახლა, როცა უკვე ზრდასრული ქალი ვარ და მარტო ვცხოვრობ, იმის გაფიქრებაზეც კი, რომ სახლი უნდა დავალაგო ან რაიმე საოჯახო საქმეს მოვკიდო ხელი, საშინელ გუნებაზე ვდგები...
როგორც ჩანს, საოჯახო საქმიანობა და ბებიის სახე თქვენს ცნობიერებაში მჭიდროდ არის დაკავშირებული ერთმანეთთან. როცა საქმიანობთ, ყოველთვის გაქვთ განცდა, რომ ამას ვიღაცის ზეწოლით აკეთებთ, ხოლო როცა ზარმაცობთ, ამით თითქოს სამაგიეროს უხდით მას. მნიშვნელოვანია ამ კავშირის გაწყვეტა.
მიეცით თავს უფლება, არ დაალაგოთ სახლი ერთი-ორი კვირა. ამ ხნის განმავლობაში საჭმელი მიირთვით ერთჯერადი ჭურჭლით, მოამზადეთ მარტივი და მსუბუქი კერძები, რათა ნაკლები ტაფა და ქვაბი დასვაროთ. რამდენიმე ხნის შემდეგ თვითონვე გაგიჩნდებათ სახლის დალაგებისა და დასუფთავების სურვილი, და არა ბებიისთვის, არამედ საკუთარი თავისთვის. უკიდურეს შემთხვევაში დამხმარე ქალის აყვანაც შეიძლება.
როცა შევიტყვეთ, რომ ფეხმძიმედ ვიყავი, მეც და ჩემს მეუღლესაც ძალიან გაგვიხარდა. რატომღაც მაშინვე გადავწყვიტეთ, რომ ბიჭი გვეყოლებოდა. ამას იმდენად შევეგუეთ, რომ როცა გოგონა გაჩნდა, ძალიან გვეხამუშა. რაც წამოიზარდა, სულ შარვლებს ვაცმევთ, სათამაშოებსაც ბიჭისთვის შესაფერისს ვურჩევთ: მანქანებს, ფეხბურთის ბურთებს, მამაც ხშირად ეთამაშება ფეხბურთს. ყველა მეუბნება, რომ არასწორად ვიქცევით და ბავშვის სწორ განვითარებას ხელს ვუშლით. ნუთუ მართლა ასეა?
სამწუხაროდ, ასეც ხდება ხოლმე - როცა მშობლები ბიჭს ელოდებიან, მაგრამ გოგონა იბადება, მას ბიჭურად აცმევენ, ბიჭივით ეპყრობიან. პატარაც ყველაფერს ისე აკეთებს, როგორც მისგან მოითხოვენ და მოელიან, მაგრამ ქვეცნობიერად უყალიბდება აზრი: "გოგოობა ცუდია!" გავა წლები და ასეთ გოგონას ძალიან გაუჭირდება ოჯახის შექმნა, ბავშვის გაჩენა.
ცნობილია, რომ დედობის განცდა ყალიბდება არა ჩვილის პირველი დანახვისთანავე, არამედ გაცილებით ადრე, ჯერ კიდევ ბავშვობაში, ეს კი იმას ნიშნავს, რომ დღეს სწორედ თქვენზე, მშობლებზეა დამოკიდებული, როგორი დედა დადგება თქვენი პატარა გოგონასაგან. უთხარით თქვენს პატარას, რომ მუდამ ოცნებობდით, გოგო გყოლოდათ, უწოდეთ პრინცესა, თოჯინა. სითბო და სინაზე არასოდეს არის ზედმეტი, განსაკუთრებით - გოგონებისთვის.
თოჯინებით თამაშის დროს გოგონები ყოველთვის იმ სიტუაციას გაითამაშებენ ხოლმე, რომელიც მათ ოჯახშია: ზოგიერთი არწევს თოჯინას, შუბლს უკოცნის, ზოგი კი უყვირის, სცემს. ეს დამოკიდებულება მათ მომავალშიც გაჰყვებათ, შვილებსაც ასე მოექცევიან. გოგონებს 3-5 წლის ასაკში უნდა ვუყიდოთ ჩვილი თოჯინები. მათი მეშვეობით ისინი მზრუნველობას მიეჩვევიან.
გოგონებს, რომელთაც უმცროსი და-ძმები ჰყავთ და მათ მოვლას არიან შეჩვეულნი, კარგი შანსი აქვთ, მომავალში კარგი დედები გახდნენ. მშობლებს უნდა ახსოვდეთ: ახალშობილებზე მზრუნველობის მოთხოვნილება ბავშვებს 6-7 წლიდან უჩნდებათ, ამ დროს ისინი ძალიან სწრაფად ითვისებენ გარკვეულ ცოდნას და იძენენ ჩვევებს, რომლებიც საჭიროა ჩვილებთან ურთიერთობისას. მშობლებისათვის ეს საუკეთესო დროა მეორე შვილის გაჩენის გადაწყვეტილების მისაღებად.
მყავს 9 წლის ვაჟი. კარგად სწავლობს, მაგრამ მასწავლებელი ჩივის, გაკვეთილის ჩატარებაში ხელს მიშლის - კნავის, მამალივით ყივის, ხან უეცრად წამოდგება და კლასიდან უნებართვოდ გადისო. მეც, როცა მის გვერდით ვარ, მიჯერებს, ხოლო ჩემი არყოფნის დროს ასანთს ანთებს, ექსპერიმენტებს ატარებს... რომ გავუბრაზდები, ბოდიშს მოიხდის, მაგრამ მერე ისევ ისე იქცევა. მეუბნებიან, რომ ფიზიკურად უნდა დავსაჯო - სხვაგვარად ნამდვილ მამაკაცად ვერ გაიზრდებაო.
დასჯა აშინებს, აბოროტებს და ერთმანეთს აშორებს შვილებსა და მშობლებს. თუ გსურთ, ნამდვილი მამაკაცი გაზარდოთ, ჩაწერეთ ბიჭუნა სპორტულ სექციაში. ბავშვი პატიებას ითხოვს - ესე იგი ესმის, რომ ცუდად მოიქცა. როგორც ჩანს, თქვენი შვილი ჰიპერაქტიური ბავშვია. მის ენერგიას მიმართულება უნდა მისცეთ (შეგიძლიათ, რჩევისთვის ფსიქოლოგს მიმართოთ). თქვენი არყოფნისას ის რამით უნდა გაერთოს, ამიტომ მიეცით მარტივი დავალებები, რომ არ დაავიწყდეს, ჩამოუწერეთ, თუმცა დიდი იმედი ნუ გექნებათ, რომ შეასრულებს. ეცადეთ, მკაცრად არ გაკიცხოთ - ის ხომ ბოროტი განზრახვით არ ცელქობს.
ჩემს შეყვარებულს ჰყავს განუყრელი მეგობარი - სანდრო. როცა არ უნდა დავპატიჟო ჩემთან, ისიც მოჰყვება. არ მინდა, საყვარელ ადამიანს ვაწყენინო, ამიტომ ვერაფერს ვეუბნები, არადა გიორგისთან შეხვედრისას დამსწრეები არ მჭირდება. როგორ მოვიქცე?
უთხარით გიორგის: "მესმის, რომ სანდრო შენი მეგობარი და ძალიან კარგი ადამიანია, მაგრამ მინდა, უფრო ხშირად გავატაროთ დრო მარტოებმა. ვიყოთ მხოლოდ ჩვენ ორნი და მეტი არავინ". დააკვირდით მის რეაქციას. იქნებ ვერც კი ხვდება, რომ თქვენ მისი მეგობრის მუდმივი თანხლება არ მოგწონთ. თუ მასთან ამაზე საუბარი გერიდებათ, ეცადეთ, დაპატიჟებისას მიანიშნოთ, რომ მხოლოდ მასთან გსურთ შეხვედრა და უმჯობესია, მარტო მოვიდეს.
დიდი ხანია, მე და ჩემი ქმარი ერთ ჭერქვეშ მეზობლებივით ვცხოვრობთ. ერთად არსად დავდივართ, ვსაუბრობთ მხოლოდ ყოფით საკითხებზე... განქორწინებაზე არც კი ვფიქრობ, მინდა, ვინმე მიყვარდეს, ვინმეს ვუყვარდე... იქნებ საყვარელი გავიჩინო, რომ სითბო რომელიც მაკლია, მისგან მაინც მივიღო?
სანამ არ დაშორდებით ერთ მამაკაცს, ნუ გააბამთ ურთიერთობას მეორესთან. საყვარელი ვერაფერს შემატებს ქმართან თქვენს ურთიერთობას, პრობლემის მოგვარებაში ვერ დაგეხმარებათ. პირიქით, შესაძლოა, საქმე უფრო გართულდეს.
უმჯობესია, ჰკითხოთ საკუთარ თავს: რატომ არ გაყრილხართ აქამდე, თუ ქმართან მეზობელივით ცხოვრობთ? იქნებ ბევრი სასიამოვნო რამ გახსოვთ თქვენი ოჯახური ცხოვრებიდან და იმედი გაქვთ, რომ ოდესმე ამ ყველაფერს დაიბრუნებთ... თუ ასეა, გაესაუბრეთ ქმარს და აუხსენით, რომ მეტი ყურადღება, მეტი სითბო, მეტი მზრუნველობა და ალერსი გჭირდებათ. იქნებ მასაც აკლია ეს ყველაფერი.
თუ გაყრა მხოლოდ იმიტომ არ გინდათ, რომ კარგი საყოფაცხოვრებო პირობები გაქვთ, მაშინ დაფიქრდით, მზად ხართ თუ არა, ამას ქმართან ნორმალური ურთიერთობა შესწიროთ.
ჩემს მეუღლეს ჰყავს ბავშვობის მეგობარი, რომელმაც რამდენიმე შეყვარებული გამოიცვალა. მათთან ძალიან კარგი ურთიერთობა მქონდა. ახლა ახალი მეგობარი გოგონა ჰყავს, რომელთანაც ურთიერთობა ვერ ავაწყვე - უბრალოდ, არ მსიამოვნებს. არ ვიცი, რა ვქნა, ირაკლი ხომ ჩემი ქმრის უახლოესი მეგობარია, არ მინდა, ჩემი მიზეზით მათ შორის უთანხმოება მოხდეს.
სცადეთ, იმ გოგონას სხვა თვალით შეხედოთ და მასში დადებითი თვისებები დაინახოთ. არ შეიძლება, მასში რაიმე კარგი არ აღმოაჩინოთ. ეცადეთ, ურთიერთობის დროს სწორედ ამ კარგზე მოახდინოთ კონცენტრირება. თუ მისდამი სიმპათიით მაინც ვერ განეწყვეთ და მასთან შეხვედრა არ გსურთ, შესთავაზეთ ქმარს, შეხვდეს მეგობარს უთქვენოდ, მამაკაცთა კომპანიაში.
ჩემი და თვლის, რომ მე ვალდებული ვარ, ის მატერიალურად უზრუნველვყო. ჩვენ მშობლები არ გვყავს. ის მიეჩვია ყველაფერში ჩემს იმედზე ყოფნას, რადგან მე უფრო მოძრავი ვარ, სწრაფად ვიღებ გადაწყვეტილებებს. ის კი საკმაოდ პასიურია და უბრალოდ ნაბიჯსაც კი არ დგამს ჩემი დახმარების გარეშე. ახლახან გავთხოვდი და მთლიანად ქმარზე ვარ დამოკიდებული. გამუდმებით მიწევს ქმრისთვის ფულის თხოვნა დისათვის. ის ხშირად მთხოვს ფულის სესხებას, დაბრუნებას კი არ ჩქარობს. არ შემიძლია თანადგომაზე უარი ვუთხრა, ის ხომ ჩემი ერთადერთი ახლობელი ადამიანია. როგორ მოვიქცე, რომ არც ვაწყენინო და არც კისერზე მყავდეს ჩამოკიდებული?
ხალხური სიბრძნე გვასწავლის, რომ მშიერს თევზი კი არ უნდა მივაწოდოთ, არამედ ანკესი. თუ თქვენი დის დახმარება გსურთ, ეცადეთ, კარგად ანაზღაურებადი სამუშაო მოუძებნოთ ან რაიმე საშუალება დამატებითი შემოსავლის მისაღებად. მასთან ერთად მოძებნეთ ვაკანსიები პრესაში ან ინტერნეტგვერდზე. მოამზადეთ კარგი ე.წ. რეზიუმე. ასევე უამბეთ დას თქვენი განცდების შესახებ, რომ მუდმივად გიხდებათ ფულის თხოვნა ქმრისთვის, რათა დას დაეხმაროთ, ქმარი კი აღფრთოვანებული არ არის იმით, რომ მას ეკისრება ერთდროულად ორი ქალის მარჩენლის ფუქნცია.
აღიარეთ, რომ გეშინიათ ქმართან ურთიერთობის გაფუჭების. თუ ამას კეთილგანწყობილი ტონით ეტყვით, დამ უნდა გაგიგოთ, თუნდაც იმიტომ, რომ მას არ უნდა უნდოდეს თქვენი უსიამოვნება მეუღლესთან.