თათია მარტიაშვილი

მათ აქვთ უნარი ღვიძლში ქოლესტერინის წარმომქმნელი ფერმენტები დაბლოკონ, რაც სისხლში ქოლესტერინის შემცველობას აქვეითებს.

ისინი არტერიების კედლებზე დაგროვილი ქოლესტერინის ე.წ ქოლესტერინული ფოლაქის უკუშეწოვას ასტიმულირებენ.

შედეგად, გულის გვირგვინოვანი ანუ კორონარული არტერიების დაავადების უკუგანვითარებას შეიძლება შეუწყონ ხელი.

კვლევებით დასტურდება, რომ სტატინები 25-35%-ით ამცირებს „გულის შეტევის“, „ინსულტის, უეცარი კარდიული სიკვდილის რისკი.

ასევე, ამცირებს განმეორებითი ინსულტისა და ინფარქტის რისკს. სტატინებს ქოლესტერინის დაწევის გარდა სხვა ეფექტიც აქვს, როგორიცაა ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება.

უნდა აღინიშნოს, რომ ქოლესტერინის დონეს ყოველთვის არ აქვს პირდაპირკორელაციური დამოკიდებულება ათეროსკლეროზულ პროცესებთან, გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებით გამოწვეული სიკვდილიანობის მაღალი რისკი უშუალოდ მას არ უკავშირდება.

მკვლევრების აზრი ორად არის გაყოფილი - ნაწილი ეწინააღმდეგება მათ გამოყენებას, ვინაიდან სტატინებს ძლიერი გვერდითი ეფექტები ახასიათებს. ერთ-ერთი მთავარი უკუჩვენება კუნთების ტკივილია, მათი მგრძნობელობის შესუსტება, დაღლა, სისუსტე.

ასეთ წამლებს ახასიათებს ყაბზობა, მიოპათია, ტკივილი მუცლის არეში.

ექსპერტების ნაწილი მიიჩნევს, რომ ამ პრეპარატების გამოყენება მნიშვნელოვნად ვერ წყვეტს იშემიური პათოლოგიის გართულებებს.

მიუხედევად მრავალი კვლევისა, დღეს აღიარებული სამედიცინო მიდგომა ასეთია, რომ ადამიანთა გარკვეულმა კატეგორიამ აუცილებელია და მთელი სიცოცხლე უნდა მიიღონ სტატინი, ქოლესტერინის დონის მიუხედავად.

მაგალითად, ის ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულმა 40 წელს გადაცილებულმა ყველა პირმა უნდა მიიღოს, განურჩევლად ქოლესტერინის მაჩვენებლისა. დოზა ინდივიდუალურად უნდა შეირჩეს. ის უნდა მოიხსნას მხოლოდ მკვეთრი გვერდითი მოვლენების დროს.