მარიკა დვალი

ქვემოთ მოგვყავს რჩევები, რომლებიც სიტუაციათა უმეტესობისთვის მისაღებია. რა თქმა უნდა, შეუძლებელია, ყველა ცხოვრებისეული პრობლემა მოვიცვათ, მაგრამ ზოგჯერ ინტუიციასა და გულის კარნახსაც უნდა ვენდოთ - იმედია, არ გვიღალატებს. ბოლოს და ბოლოს, შეიძლება დახმარებისთვის ფსიქოლოგებსაც მივმართოთ.

• ნუ მისცემთ ბავშვებს საშუალებას, ჩაგითრიონ საკუთარ კონფლიქტში.
• ნუ დაიცავთ ბავშვს, რომელიც "სუსტი" გგონიათ - ამით თქვენ კიდევ ერთხელ აგრძნობინებთ მას, რომ მართლაც სუსტია.
• ნუ დაუშლით მეუღლეს, ბავშვი თავისი შეხედულებისამებრ აღზარდოს.
• ბავშვისადმი გამოიჩინეთ თანაგრძნობა და არა სიბრალული.
• ნუ დაუსახავთ ბავშვს უსაფუძვლო მიზნებს.
• ნუ გააკრიტიკებთ.
• ნუ დასჯით ფიზიკურად. ამის ნაცვლად გამოიყენეთ ლოგიკური შედეგების პრინციპი. მაგალითად, ნაცვლად იმისა, რომ ბავშვს წყრომით უთხრათ: "რას ჰგავს ეს?! ყველაფერი დასვარე, სუფთა ტანსაცმელი აღარ გაქვს!" - მშვიდად აღნიშნეთ: "რა საწყენია, რომ აღარ გაქვს სუფთა ტანსაცმელი, ყველაფერი გასარეცხია..."
• ნუ აიძულებთ ბავშვს, დაემორჩილოს ძალადობას.
• ნუ მისცემთ საშუალებას, გიკარნახოთ თავისი პირობები.
• გამუდმებით ნუ შეახსენებთ, რა უნდა გააკეთოს ამა თუ იმ დროს.
• ნუ ივლით სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი მასწავლებლებისა და თანატოლებისაგან დაიცვათ.
• გარდა იშვიათი გამონაკლისებისა, ნუ მოამზადებთ მისთვის განსაკუთრებულ კერძს (ცხადია, აქ არ იგულისხმება სამკურნალო დიეტა).
• ნუ მოითხოვთ, რომ კითხვა, თამაში ან ტელევიზორის ყურება, მოსთხოვთ თუ არა, მაშინვე შეწყვიტოს. ცოტა ხანს აცადეთ.
• ნუ მიანიჭებთ უპირატესობას რომელიმე ბავშვს, ნუ გამოხატავთ რომელიმეს მიმართ განსაკუთრებულ სიმპათიას.
• ნუ მისცემთ თავს უფლებას, ბავშვი დაამციროთ, თავმოყვარეობა შეულახოთ.
• ნუ ეტყვით უარს, თუ მას თქვენი დახმარება სურს, იმ შემთხვევაშიც კი, თუ ასეთი "დახმარების" შემდეგ სახლი თავიდან არის დასალაგებელი.
• ნუ შეარქმევთ ბავშვს შეურაცხმყოფელ და დამამცირებელ მეტსახელს.
• ნუ იჭორავებთ უცხოებთან შვილებზე მათივე თანდასწრებით.
• ნურასოდეს გაამხელთ ბავშვის საიდუმლოს.
• თავად ნურასოდეს გააკეთებთ იმას, რასაც ბავშვს უშლით.
• ეცადეთ, თავად დაიცვათ წესები და განრიგი. თუ არ გსურთ, ბავშვმა რაღაც გააკეთოს, ნურასოდეს გააკეთებთ ამას თავად მისი თანდასწრებით.
• რაც არ უნდა გააკეთოს ბავშვმა, ნუ გარიყავთ მას. გააკრიტიკეთ არა თავად ბავშვი, არამედ მისი საქციელი.
• ნუ მოატყუებთ ბავშვს და ნურასოდეს აიძულებთ თქვას ტყუილი იმიტომ, რომ ეს თქვენ გჭირდებათ.
• ნუ დაუშლით ბავშვს სახლში მეგობრების მოყვანას მხოლოდ იმის გამო, რომ ისინი ხმაურობენ ან სახლს ურევენ.
• ნურასოდეს დაჰპირდებით ბავშვს იმას, რისი შესრულებაც არ შეგიძლიათ.
• სულაც არ არის საჭირო, ბიჭს უთხრათ, რომ ბიჭები არ ტირიან ან არ თამაშობენ თოჯინებით.
• ნუ ეტყვით გოგონას, რომ კარგად გამოიყურება, როცა პატარა ბიჭივით ცელქობს.
• მიეცით ბავშვს შეცდომების დაშვების საშუალება. ნუ მიუჯდებით ბავშვს გვერდით, როცა საშინაო დავალებას ასრულებს.
• როცა ბავშვს შეაქებთ, ნათქვამს აღარ მოაყოლოთ "მაგრამ".
• ნუ გადაყრით ბავშვის რვეულებს, ნახატებს და სხვა ნივთებს, სანამ მისგან არ მიიღებთ ნებართვას. პატივი ეცით ბავშვის პირად საკუთრებას.
• ნურასოდეს შეგრცხვებათ ბავშვის წინაშე საკუთარი შეცდომების აღიარების.
• ნუ იტრაბახებთ იმით, როგორ მოატყუეთ მავანი.
• ნუ მოგერიდებათ, ბავშვს რჩევა სთხოვოთ.
• ნუ გამოიჩენთ ზედმეტ ცნობისმოყვარეობას, ნუ გაუჩხრეკთ ბავშვს უჯრებსა და ჯიბეებს. ადამიანს ყველა ასაკში აქვს პირადი ცხოვრების უფლება. ბავშვს შეიძლება ჰქონდეს საიდუმლო, რომლის მშობლებისთვოს გამხელაც არ სურს.
• ნუ მიაყურადებთ, როცა ის ტელეფონით ვინმეს ესაუბრება.
• როცა საქმე ბავშვს ეხება, ნუ მიიღებთ გადაწყვეტილებას მის გარეშე.
• ნუ გამოიყენებთ ბავშვებთან ურთიერთობისას ირონიას.
• ნუ ელით, რომ ბავშვს ეყვარება კითხვა, როცა თავად არ გიყვართ.

შეძლებთ თუ არა ამ წესების დაცვას, ძნელი სათქმელია. უნდა ვაღიაროთ, რომ ბავშვებთან ურთიერთობისას მშობლები მათ ხშირად არღვევენ. ნუ დაღონდებით, ყველა წესის დაცვა შეუძლებელია, მაგრამ უნდა ვეცადოთ, მივაღწიოთ სრულყოფილებას.