როგორ აღვნიშნოთ ბავშვის დაბადება
მოვაწყოთ ნამდვილი ზეიმი!
ყველას სურს, საგანგებო შეხვედრა მოუწყოს ოჯახის ახალ წევრს. ეს იდეა დედასაც ხიბლავს. მას სურს, სიხარული სხვებსაც გაუზიაროს. დიდ და მეგობრულ ოჯახებში მიღებულია, პატარას დაბადება დიდი ზეიმით აღნიშნონ _ სუფრით, სტუმრებით, საჩუქრებით. ამ ტრადიციას მრავალი პლუსი აქვს. ამგვარად ცხადი ხდება, რომ ბავშვი ოჯახის სრულუფლებიანი წევრია. პასუხისმგებლობას მის წინაშე მთელი ოჯახი იღებს. ოჯახის ყველა წევრის თანადგომა დედას რწმენას მატებს. ის თავს დაცულად გრძნობს, რადგან ზურგს მთელი ოჯახი უმაგრებს. გარდა ამისა, ოჯახური დღესასწაული ხელს უწყობს ახალბედა მშობლებს, დედ-მამის საპატიო სტატუსი მოირგონ. არცთუ იშვიათად ძალზე ახლობელი ადამიანები, რომელთაც თავ-თავიანთი ოჯახები აქვთ, ერთმანეთს იშვიათად ხვდებიან. და აი, ჩნდება შეხვედრის მნიშვნელოვანი და სასიამოვნო მიზეზი. დედას ძალიან სჭირდება `მხარდამჭერთა გუნდი~. პატარას დაბადების შემდეგ მას ეცვლება შეხედულებები ცხოვრებაზე, ემოციური რეაქციები, ცხოვრების წესი. თუნდაც ბავშვი სასურველი და ნანატრი იყოს, მისი გაჩენა სტრესია, რომლის დაძლევაშიც ტოლ-მეგობრები დედას შესაძლოა ვერ დაეხმარონ. სულ სხვაა უფროსი ქალბატონები. ასეთი მეგობრები კი სწორედ ოჯახურ შეხვედრებზე შეიძლება გავიჩინოთ. დიდ ოჯახურ შეხვედრაზე შესაძლოა სირთულეებმაც იჩინოს თავი. ვისაუბროთ ზოგიერთ მათგანზე. აუცილებლად უნდა გქონდეთ საშუალება, მიუხედავად ხალხმრავლობისა, ბავშვთან ერთად განმარტოვდეთ. დიდი თავყრილობისთვის ბავშვი მეტისმეტად პატარაა. დედისთვისაც აუცილებელია დასვენება, ბავშვის დროულად კვება.
დღესასწაული ცოტა ხნით გადავდოთ
სიცოცხლის პირველი თვე ჩვილისთვის მნიშვნელოვანი პერიოდია, როდესაც ის ახალ სიცოცხლეს უნდა შეეგუოს. ამ პერიოდში მას სიმშვიდე სჭირდება და სულაც არ არის სასურველი გრძნობათა ორგანოების ზედმეტი სტიმულაცია. მკვეთრმა სინათლემ, ხმაურმა, შეხებამ პაწაწა შესაძლოა შეაშინოს. იქნებ ჯობდეს, პატარას დაბადებისთანავე გამოაცხადოთ, რომ სტუმრებს ერთი თვის შემდეგ ელით? ამ ხნის განმავლობაში თქვენც აღიდგენთ ძალ-ღონეს და ბავშვის ნერვული სისტემაც მომაგრდება. დიდი დღესასწაული იმ შემთხვევაში დაგეგმეთ, თუ მის ორგანიზებას სხვები აიღებენ საკუთარ თავზე. თქვენ, ჩვილით ხელში, საამისო დრო ნამდვილად არ გექნებათ.
არავის ნახვა არ მსურს!
ზოგჯერ ნათესავები ბავშვის ნახვაზე ოცნებობენ, მაგრამ დედა წინააღმდეგია. მას აშინებს ხმაურიანი შეხვედრები და პატარასთან ერთად სიწყნარესა და განმარტოებაში ყოფნა სურს. ეს სავსებით ნორმალურია. შეხვედრების სურვილი მელოგინე ქალებს იშვიათად აქვთ. ამ პერიოდში ჰორმონული ფონიც ისეთია, რომ დედას მყუდროება სჭირდება და არა სუფრასთან ჯდომა. დაახლოებით ერთი თვის შემდეგ ქალს ნელ-ნელა უჩნდება ახლობლების ნახვის სურვილი. ბევრი ქალი მშობიარობის შემდეგ გადაღლილობას გრძნობს. მათ ეუფლებათ შიშის, განგაშის შეგრძნება, რომელიც ვერაფრით აუხსნიათ. ფსიქოლოგების აზრით, ეს გრძნობა ქალის ქვეცნობიერიდან მოდის. დედის თვალში ბავშვი მეტისმეტად პატარა და უმწეოა, ხოლო სამყარო _ დიდი და მტრული. წესისამებრ, ემოციური ფონი ერთ-ორ თვეში სტაბილურდება. როგორ უნდა მოიქცეს ქალი ასეთ დროს? რა თქმა უნდა, ისე, როგორც თავად მიაჩნია მართებულად. თუ დედას არ სურს სტუმრიანობა, შეუძლია, არგუმენტად ექიმის რჩევა მოიყვანოს და განაცხადოს, რომ სიცოცხლის პირველ თვეებში ბევრ ხალხთან ჩვილის კონტაქტი სასურველი არ არის. ასეა თუ ისე, გახსოვდეთ, რომ დედისა და ახალშობილის ინტერესები ყოველთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია.