წითელი, ყვითელი, მწვანე
სამწუხაროდ, ყველა მშობელი როდი უთმობს სათანადო ყურადღებას ბავშვისთვის საგზაო მოძრაობის წესების სწავლებას, არადა ეს ერთ-ერთი აუცილებელი ცოდნაა, რომელიც პატარას ხიფათისგან იცავს. ზოგიერთ მშობელს მიაჩნია, რომ ვინაიდან სასკოლო ასაკამდე პატარა უფროსების მეთვალყურეობის ობიექტია, ხოლო სკოლაში მაინც ასწავლიან წესებს, თავად არც კი უნდა დაკარგოს დრო მსგავს "სისულელეებზე", მაგრამ შემთხვევითობისგან არავინ არის დაზღვეული, ამიტომ მისთვის მუდამ მზად უნდა ვიყოთ. როდის უნდა ავუხსნათ პატარებს საგზაო მოძრაობის წესები? როცა ფეხს აიდგამს, - ასეთია სწორი პასუხი. წინდახედული მშობლები იმავე წუთიდან იწყებენ შვილის უსაფრთხოებაზე ზრუნვას, როცა პატარა მათი დახმარებით პირველ ნაბიჯებს დგამს. რა საჭიროა ასე ადრე ამაზე ზრუნვა? ჯერ ერთი, იმისთვის, რომ ბავშვმა წესები ავტომატურად აითვისოს და არასოდეს შეიტანოს ეჭვი მათ ჭეშმარიტებაში. მეორეც, პატარამ ნებისმიერ წუთს შეიძლება გაუშვას ხელი მშობლებს და დამოუკიდებლად გადადგას ნაბიჯი ნებისმერი მიმართულებით, მათ შორის ავტომობილისკენაც. წესების სწავლის პროცესი შეიძლება რამდენიმე პრაქტიკულ გაკვეთილად დავყოთ.
I ეტაპი. ყოველთვის, როცა ბავშვს სადმე წაიყვანთ, მისი ყურადღება მიაპყარით შუქნიშანს, საგზაო ნიშნებს, გადასასვლელებს. აუხსენით, სად შეიძლება ქუჩის გადაჭრა, რატომ ჩერდებიან მანქანები, რატომ ელოდებით მწვანე შუქს, რატომ იყურებით ჯერ მარცხნივ, მერე მარჯვნივ. ამ დროს მისი ხელი მაგრად გეჭიროთ, რათა მან იგრძნოს, რომ საფრთხე მართლაც დიდია.
II ეტაპი. ბავშვი თანდათან დიალოგში ჩართეთ, დაუსვით შეკითხვები: "შეიძლება ახლა გადავიდეთ? როდის უნდა გადავიდეთ?" შეკითხვები თანდათან გაართულეთ.
III ეტაპი - შეასწავლეთ საგზაო მოძრაობის წესები თამაშით. მნიშვნელოვანია, თამაშის დროს ბავშვმა გააცნობიეროს, რომ ასევე უნდა მოიქცეს რეალურ სიტუაციაში. მოძრაობის წესებთან დაკავშირებული თამაშები პატარებს ძალიან უყვართ და დამღლელად არ მიაჩნიათ. კარგი იქნება, თუ საამისოდ სპეციალურ სამაგიდო თამაშს შეიძენთ, თუმცა ჩვეულებრივი ქაღალდი და საღებავებიც საკმარისია, რათა გზები დახატოთ და ზედ ხეები და შუქნიშნები "აღმართოთ". ახლა რამდენიმე პატარა თოჯინა, რამდენიმე ავტომობილი და მორჩა! შეგიძლიათ, ყველა საგზაო წესი თამაშში განახორციელოთ. როცა მიხვდებით, რომ პატარამ ყველაფერი აითვისა, პატარა "სემინარი" მოაწყვეთ: შვილს სთხოვეთ, დათუნიას ან თოჯინას აუხსნას მოძრაობის წესები. გაითვალისწინეთ, რომ ცოდნის განმტკიცებისთვის აუცილებელია 10-15-წუთიანი გაკვეთილი კვირაში 2-3-ჯერ.
პირადი მაგალითი
ვიდრე ბავშვს ჭკუას დაარიგებთ, დაფიქრდით, როგორ იქცევით თავად: ყოველთვის იცავთ გზაზე მოძრაობის წესებს? მხოლოდ გადასასვლელზე კვეთთ ქუჩას? არასოდეს გადადიხართ გზაზე, როცა წითელი შუქი ანთია? იშვიათია მშობელი, თავად რომ არ არღვევდეს მოძრაობის წესებს, ბავშვი კი ყოველივეს თვალის დახამხამებაში ამჩნევს და იმახსოვრებს, ამიტომაც მნიშვნელოვანია, არ მივცეთ შვილს უარყოფითი მაგალითი. არაფრით არ უნდა ვუთხრათ: "მართალია, ასე არ შეიძლება, მაგრამ ახლა ძალიან გვეჩქარება, ამიტომ გადავიდეთ წითელ შუქზე, ხოლო როცა მარტო იქნები, ასე არ მოიქცე!" თუ წესების დარღვევა საკუთარი თავისთვის დასაშვებად მიგაჩნიათ, შვილიც უმალვე დაასკვნის, რომ წესები შეიძლება დავარღვიოთ! ასწავლეთ პატარას პირად მაგალითზე და გჯეროდეთ, მას ეს ცოდნა ყოველთვის გამოადგება.