ლალი ჩხიკვაძე

გამოიკვლიეს 11-დან 17 წლამდე ასაკის 188 ბავშვი, ასევე მათი მშობლები. როგორც მოზრდილებმა, ისე ბავშვებმა უპასუხეს კითხვებს ბავშვების ღამის ძილის ხარისხის შესახებ.

გარდა ამისა, ბავშვები ორი კვირის განმავლობაში აწარმოებდნენ ძილის დღიურს, იწერდნენ დაძინების, გაღვიძების დროს, აღნიშნავდნენ, როგორ ეძინათ და რამდენი დრო დასჭირდათ გაღვიძებისთვის. ბავშვებს ძილის წინ ელექტრონული სამაჯურიც ეკეთათ, რაც მეცნიერებს ძილის ხარისხის მონიტორინგის საშუალებას აძლევდა.

ბავშვების 65%-მა აღნიშნა, რომ არასოდეს სძინავს ერთ საწოლში შინაურ ცხოველებთან ერთად, 17%-მა თქვა, რომ ზოგჯერ კატას ან ძაღლს უშვებენ საწოლში. 18%-მა კი აღიარა, რომ ამას ყოველთვის აკეთებს.

შეგროვებული ინფორმაციის ანალიზმა აჩვენა, რომ სამივე ჯგუფის ბავშვებს შორის ძილის ობიექტურ ხარისხში განსხვავება არ იყო. თუმცა, ბავშვებს, რომლებსაც რეგულარულად ეძინათ კატებთან და ძაღლებთან, ჰქონდათ ძილის ხარისხის ყველაზე მაღალი სუბიექტური შეფასება, უფრო მეტად ტკბებოდნენ ძილით და უკეთ იძინებდნენ.

მკვლევარების ვარაუდით, ეს შეიძლება გამოწვეული იყოს იმით, რომ საწოლში შინაური ცხოველების ყოფნა ბავშვებს სიმყუდროვის, სიმშვიდისა და უსაფრთხოების განცდას აძლევს.

ძილის დარღვევა ბავშვებში

ძილის დარღვევა ერთ-ერთი ყველაზე ხშირი პრობლემაა რითაც მშობლები მიმართავენ ექიმს. მშობლებს აინტერესებთ, რამდენ ხანს უნდა ეძინოს ბავშვს დღე-ღამის განმავლობაში. ოპტიმალური ძილის ხანგძლივობა დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე. ასაკის მატებასთან ერთად იკლებს ძილის საათების რაოდენობა. ჩვილ ბავშვს , საშუალოდ, 15-16 საათი სძინავს,როცა ზრდასრული ადამიანის ძილის ხანგძლივობა დაახლოებით 8 საათია. თუმცა , ეს ნორმა ხშირად არ არის დაცული, რადგან არსებობენ ადამიანები,რომლებსაც უფრო მეტი ძილი სჭირდებათ,ან პირიქით, რამდენიმე საათიანი ძილიც აკმაყოფილებთ.