ფარმაკოლოგიური თვისებები

ანტივირუსული პრეპარატი რიბავირინი წარმოადგენს ნუკლეოზიდების სინთეზურ ანალოგს, რომელიც აქტიურია in vitro ზოგიერთი რნმ და დნმ-შემცველი ვირუსის მიმართ.

რიბავირინით მონოთერაპიისას არ ხდება ჰეპატიტის ვირუსის (C ჰეპატიტის ვირუსის- რნმ) ელიმინაცია ან პრეპარატის 6-12 თვის გამოყენების შემდეგ ღვიძლის ჰისტოლოგიური მახასიათებლების გაუმჯობესება.

რიბავირინის, როგორც ერთადერთი სამკურნალო საშუალების გამოყენება C ჰეპატიტის დროს, მათ შორის მისი ქრონიკული ფორმის დროს, არაეფექტურია. თუმცა, C ჰეპატიტით დაავადებულებში, რომელთაც აღენიშნებოდათ რეციდივები ინტერფერონ ალფა-2b-თი მონოთერაპიის დროს, რიბავირინისა და ინტერფერონ ალფა-2b -ს კომბინირებული გამოყენება 10-ჯერ ეფექტური აღმოჩნდა, ვიდრე ინტერფერონ ალფა-2b -თი მონოთერაპია და დაახლოებით სამჯერ ეფექტური ადრე ინტერფერონ ალფა-2b -თი არანამკურნალებ ავადმყოფებში.

ანტივირუსული მექანიზმი, რომლითაც რიბავირინი ინტერფერონ ალფა-2b -სთან კომბინაციაში მოქმედებს C ჰეპატიტის გამომწვევ ვირუსზე, უცნობია.

ფარმაკოკინეტიკა

შიგნით მიღებისას რიბავირინი ადვილად და თითქმის მთლიანად აბსორბირდება ორგანიზმის მიერ. ორგანიზმიდან რიბავირინის ელიმინაცია ნელა მიმდინარეობს შეწოვის, განაწილების და გამოყოფის ნახევარპერიოდები შეადგენს შესაბმიდსა: 0.05სმ, 3.73 სთ და 79 სთ. რიბავირინი არ უერთდება პლაზმის ცილებს. რიბავირინი და მისი მეტაბოლიტები - ტრიაზოლკარბოქსამიდი და ტრიაზოლკარბონის მჟავა ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდის გზით.

ჩვენებები

რიბავირინი ინტერფენონ ალფა-2b -სთან კომბინაციაში ნაჩვენებია:

• ქრონიკული C ჰეპატიტის სამკურნალოდ 18 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებში, რომელთაც ადრე ჩაუტარდათ მკურნალობა ინტერფერონ ალფა-2b -თი და ჰქონდათ სასურველი შედეგი (თერაპიული კურსის ბოლოს ალანინამინოტრანსფერაზას ნორმალიზაცია) და რომელთაც შემდეგში აღენიშნათ დაავადების რეციდივი.
• ქრონიკული C ჰეპატიტის სამკურნალოდ პაციენტებში, რომელთა დიაგნოზი დადასტურებულია ჰისტოლოგიური მონაცემებით და მათ ადრე არ ჩატარებიათ მკურნალობა, არ აღენიშნებათ ღვიძლის დაავადება დეკომპენსაციის ნიშნებით, მომატებული აქვთ ალანინამინოტრასფერაზა, სეროპოზიტიურია C ჰეპატიტის ვირუსის - რნმ-ზე, აღენიშნებათ ფიბროზი და გამოხატული ანთებითი აქტიურობა.

დოზირების რეჟიმი

რიბავირინის დღიური დოზა შეადგენს 1000-1200 მგ, განაწილებული 2 მიღებაზე (დილას და საღამოს) ჭამის დროს. ერთდროულად ინიშნება ინტერფერონ ალფა-2b კანქვეშა ინექციები კვირაში სამჯერ დოზით 3 მლნ სე. რიბავირინის დოზა განისაზღვრება პაციენტის მასით:

- 75 კგ და უფრო მცირე მასის მქონე პაციენტებში - დღეში 1000 მგ განაწილებული 2 მიღებაზე: 200 მგ-იანი 2 კაფსულა დილას და 200 მგ-იანი 3 კაფსულა საღამოს.

- 75 კგ-ზე მეტი მასის მქონე პაციენტებში - დღეში 1200 მგ განაწილებული 2 მიღებაზე: 200 მგ-იანი 3 კაფსულა დილას და 200 მგ-იან 3 კაფსულა საღამოს.

მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება დაავადების კლინიკური მიმდინარეობით.

ნამკურნალებ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნათ დაავადების რეციდივი, მკურნალობის ხანგრძლივობა მოიცავს 6 თვეს, არანამკურნალებ პაციენტებში -  მინიმუმ 24 კვირას. უკანასკნელ შემთხვევაში, თუ პაციენტს მკურნალობის დაწყებამდე აღენიშნებოდა მძლავრი ვირუსული დატვირთვა (სისხლში C ჰეპატიტის ვირუსის - რმნ-ის კონცენტრაცია) და მკურნალობიდან 24-ე კვირის ბოლოს ვეღარ მოხერხდა გამომწვევის აღმოჩენა, მკურნალობა გრძელდება კიდევ 24 კვირა (სულ 48 კვირა).

მკურნალობის დროს სერიოზული არასასურველი მოვლენების ან ლაბორატორიული მაჩვენებლების გადახრის დროს საჭიროა დოზის კორექცია ან პრეპარატის მოხსნა არასაასურველი მოვლენების უკუგანვითარებამდე.

თუ დოზის კორექცია პაციენტის მდგომარეობას არ აუმჯობესებს, საჭიროა როგორც რიბავირინის, ასევე ინტერფერონ ალფა2b -ს მოხსნა.

გვერდითი მოვლენები

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ჰემოლიზი - რიბავირინის ძირითადი ტოქსიური ეფექტია. თუმცა, რეკომენდებული დოზის დაცვის შემთხვევაში შესაძლებელია ჰემოლიზის განვითარების მინიმუმამდე დაყვანა. ასევე, სხვა ლაბორატორიული მაჩვენებლების კორექცია შესაძლებელია სწორი დოზის შერჩევის გზით. უმრავლეს შემთხვევაში ანემია, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, გრანულოციტოპენია და თრომბოციტოპენია მცირედ არის გამოხატული.

ენდოკრინული სისტემის მხრივ: შესაძლებელი ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევა (3%) - თირეოტროპული ჰორმონის რაოდენობის ცვლილება.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, ბრონქოსპაზმი, ანაფილაქსია.

შესაძლებელია აღინიშნოს: ჰიპერმგრძნობელობა, არტერიული წნევის დაქვეითება ლაბორატორიული მაჩვენებლების ცვლილებები.

თანამოვლენები ძირითადად მცირედ და ზომიერადაა გამოხატული და მკურნალობის მიმდინარეობაზე მნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენს.

უკუჩვენენები

* რიბავირინისადმი მაღალი მგრძნობელობა;

* გულის მძიმე დაავადებები, მათ შორის არასტაბილური და არაკონტროლირებადი ფორმებიც, რომლებიც აღინიშნა რიბავირინით მკურნალობის დაწყებამდე მინიმუმ 6 თვით ადრე;

* ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებები, რომლებიც არ ემორჩილებიან მკურნალობის ჩვეულებრივ მეთოდებს;

* ჰემოგლობინოპათიები (თალასემია, ნამგლისებრ-უჯრედოვანი ანემია);

* თირკმლის მძიმე დაავადებები (კრეატინინის კლირენსი ნაკლები 50 მლ/წთ);

* გამოხატული დეპრესია, სუიციდალური აზრები და მცდელობები;

* ღვიძლის მძიმე ფუნქციური უკმარისობა ან დეკომპენსირებული ღვიძლის ციროზი;

* აუტოიმუნური ჰეპატიტი და აუტოიმუნური დაავადებები;

* ფეხმძიმობა და ლაქტაციის პერიოდი.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა პედიატრიაში შესწავლილი არ არის, ამდენად მისი დანიშვნა 18 წლამდე ასაკში არ არის რეკომენდებული. შესწავლილია მხოლოდ ინტერფერონ ალფა-2b -სთან კომბინაციაში. ცხოველებზე ჩატარებული კვლევის დროს რიბავირინი ხასიათდება ტერატოგენული და ემბრიოტოქსიური მოქმედებით.

♦ რიბავირინით მკურნალობა დასაშვებია მხოლოდ ფეხმძიმობის ტესტის უარყოფითი შედეგის შემთხვევაში, რომელიც უშუალოდ თერაპიის დაწყებამდე კეთდება.

♦ შვილოსნობის ასაკის ავადმყოფმა ქალებმა, ასევე მათ პარტნიორ-მამაკაცებმა, რიბავირინით მკურნალობის პერიოდსა და დამთავრებიდან 4 თვის განმავლობაში საჭიროა გამოიყენონ ეფექტური კონტრაცეპტიული საშუალებები. ამავე პერიოდში აუცილებელია თვეში ერთხელ ფეხმძიმობაზე ტესტის ჩატარება და დადებითი პასუხის შემთხვევაში პაციენტი ინფორმირებული უნდა იყოს ნაყოფზე რიბავირინის ტერატოგენული მოქმედების შესახებ. ვინაიდან რიბავირინი იწვევს სპერმის ცვლილებებს,

♦ ავადმყოფმა მამაკაცებმა და მათ პარტნიორ-ქალებმა, პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში და დამთავრებიდან კიდევ 7 თვის განმავლობაში, საჭიროა გამოიყენონ ეფექტური კონტრაცეპტიული საშუალებები.

♦ რიბავირინით მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

♦ რიბავირინი უშუალოდ არ მოქმედებს გულსისხლძარღვთა სისტემაზე, მაგრამ მკურნალობის პროცესის თანმდევმა ანემიამ შეიძლება გააძლიეროს და გაამწვავოს გულის უკმარისობისა და/ან კორონარული დაავადებების სიმპტომები. კლინიკური მდგომარეობის გაუარესების შემთხვევაში რიბავირინი დაუყოვნებლივ უნდა მოიხსნას.

♦ პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ფილტვების მძიმე დაავადებების (ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებები), შაქრიანი დიაბეტის (კეტოაციდოზის შეტევებით მიმდინარე), სისხლის შემდედებელი სისტემის (თრომბოფლებიტი, ფილტვის არტერიის ემბოლია) დარღვევების, ძვლის ტვინის მნიშვნელოვანი დათრგუნვის დროს.

♦ მწვავედ განვითარებული ჰიპერმგრძნობელობის დროს (ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, ბრონქოსპაზმი, ანაფილაქსია) საჭიროა რიბავირინის სასწრაფოდ მოხსნა და შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნა. ტრანზიტორული გამონაყარი არ წარმოადგენს მკურნალობის შეწყვეტის მიზეზს.

♦ ლაბორატორიული კვლევების (სისხლის ანალიზი, ლეიკოციტარული ფორმულისა და თრომბოციტების რიცხვის გამოკვლევა, ელექტროლიტების ანალიზი, შრატში კრეატინინის შემცველობის დადგენა, ღვიძლის ფუნქციური სინჯები) ჩატარება ხდება მკურნალობის დაწყებამდე, მკურნალობის მეორე და მეოთხე კვირებზე და შემდეგ რეგულარულად საჭიროებისამებრ.

♦ მაგნიუმისა და ალუმინის შემცველი ანტაციდური საშუალებები ამცირებენ ორგანიზმში რიბავირინის ბიოშეღწევადობას. რიბავირინი ინ ვიტრო აინჰიბირებს ზიდოვუდინისა და სტავუდინის ფოსფოლირილებას. აღნიშნული პრეპარატების კომბინაციამ შეიძლება გამოიწვიოს ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსის - რნმ-ის კონცენტრაციის მატება. ამ შემთხვევაში უნდა განისაზღვროს რიბავირინის დანიშვნის მიზანშეწონილობა.