ფსიქოლოგიური დახმარება
თუ გსურთ, რამე შეცვალოთ, დაფიქრდით იმის თაობაზე, რას ელით საყვარელი მამაკაცისაგან. ამ შემთხვევაში თქვენ გაგიჩნებათ კრიტერიუმები, რომლებიც საშუალებას მოგცემთ, ზოგი რამ გაარკვიოთ. საზოგადოდ კი საგანგაშო არაფერია იმაში, თუ რამდენიმე ახალგაზრდასთან ივლით პაემანზე _ სხვაგვარად როგორ გაიცნობთ მათ, როგორ გაიგებთ, შეეფერებით თუ არა ერთმანეთს? ოდესმე იპოვით ადამიანს, რომლის გამოც სხვებთან შეხვედრას შეწყვეტთ.
მე და ჩემი საყვარელი მამაკაცი ერთმანეთს მაშინ დავშორდით, როცა ორსულად ვიყავი. ბავშვის დაბადებიდან ნახევარი წლის შემდეგ ის ისევ გამოჩნდა. მეუბნება, რომ ვუყვარვარ, მაგრამ პატარას ნახვა არ სურს, შვილად არ აღიარებს. როგორ მოვიქცე? ქეთი, 25 წლის
როგორც ჩანს, "თქვენს საყვარელ მამაკაცს" არ სურს, ბავშვზე პასუხისმგებლობა აიღოს და ისე იქცევა, თითქოს ის არ არსებობდეს. ამით ის მხოლოდ შვილს კი არა, თქვენი ცხოვრების მნიშვნელოვან მხარესაც უარყოფს და უსიტყვოდ გეუბნებათ, რომ თქვენ შორის არასოდეს იქნება სერიოზული ურთიერთობა. ცხადია, არც თქვენ აპირებთ მის გამო შვილის მიტოვებას. გჭირდებათ ასეთი ადამიანი, თუნდაც მხოლოდ საყვარლის როლში? თქვენ ხომ არ იცხოვრებთ მასთან, თუ ის თქვენი შვილის მიმართ დამოკიდებულებას არ შეიცვლის?!
მე და ჩემი ქმარი პირველ შვილს ველოდებით. სადაცაა, ვიმშობიარებ. ბავშვის სქესი ჯერ არ ვიცით. გოგონა თუ გაჩნდა, მარის დავარქმევთ, აი, ბიჭის სახელზე კი ვერაფრით შევთანხმდით... ქმარი მხოლოდ ერთ სახელს მთავაზობს, მაგრამ მე არ მომწონს... ახლახან კი ასეთი რამ გამომიცხადა: "სახელს შენ თვითონ დაარქმევ და ეს ბევრ რამეს მოჰფენს ნათელს". რას უნდა გულისხმობდეს?.. თეონა, 20 წლის
შეხედეთ ამ სიტუაციას როგორც თქვენი ურთიერთობის ანარეკლს. ერთი აყენებს მოთხოვნებს, მეორე მათ არ იღებს; ერთი იხსნის პასუხისმგებლობას, მეორეს სწყინს... სცადეთ საკუთარ თავში გარკვევაც. რატომ იწვევს ის სახელი ასეთ პროტესტს? რისი გეშინიათ სინამდვილეში? ნუ იჩხუბებთ ქმართან, ჯობს გულახდილად ესაუბროთ მას თქვენი მდგომარეობის შესახებ.
მყავს შეყვარებული, რომელიც რატომღაც არასოდეს მეპატიჟება თავისთან, ჩემთან კი ხშირად დადის. არ მაცნობს თავის მეგობრებს, ჩემი მეგობრების წრეში ყოფნას ამჯობინებს. ისეთი განცდა მაქვს, თითქოს ჩემი რცხვენია. არც კი ვიცი, რა ვიფიქრო... ანა, 26 წლის
რეკომენდაცია მარტივია: ნუ იტეხთ თავს იმაზე ფიქრით, რა ხდება; ადექით და პირდაპირ ჰკითხეთ. ჩვენ ხშირად არასწორ ინტერპრეტაციას ვაძლევთ სხვების ქცევას, მცდარ მოტივებს მივაწერთ მათ. იქნებ თქვენი შეყვარებული მეგობრებს იმის შიშით არ გაცნობთ, რომ არ მოგეწონებათ, შინ კი იმიტომ არ გეპატიჟებათ, რომ რემონტი აქვს დაუმთავრებელი? გამორიცხული არ არის, უბრალოდ, თქვენი მეგობრების წრე უფრო საინტერესოდ მიაჩნდეს. გულახდილად გაესაუბრეთ ამის შესახებ და ყველაფერს გაიგებთ.
ყური მოვკარი, რა გამოთქმებს იყენებდა ჩემი უმცროსი ძმა თავის მეგობრებთან ჩემზე საუბრისას. უფრო სწორად, მისი მეგობრები იყენებდნენ, ჩემი ძმა კი მხოლოდ იცინოდა... ძალიან მეტკინა გული. როგორ მოვიქცე, ვესაუბრო თუ არა ამის შესახებ? ნინი, 22 წლის
მოზარდისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, კომპანიაში თავისიანად მიიღონ. ამისთვის მოზარდი მზად არის, საკუთარი ღირებულებებიც კი დათმოს. თქვენი ძმის ქცევაში ნუ დაინახავთ თქვენდამი დამოკიდებულების ჭეშმარიტ ანარეკლს. ცხადია, უსიამოვნო ამბავია, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ძმას არ უყვარხართ ან პატივს არ გცემთ. გაივლის დრო და ის ისწავლის, გამოყოს ჯგუფიდან საკუთარი მე.
ძალიან მიჭირს შეყვარებულთან იმაზე საუბარი, რაც მომწონს, რაც ჩემთვის ძვირფასია და მნიშვნელოვანი... როცა ვუყურებთ ფილმს, რომელიც აქამდე ძალიან მომწონდა, ვცდილობ, მას ჩემი შეყვარებულის თვალით შევხედო და მაშინვე მოსაწყენი და სულელური მეჩვენება. ვშიშობ, ჩემს შეყვარებულს ეგონება, რომ ცუდი გემოვნება და პრიმიტიული აზროვნება მაქვს. ეკა, 19 წლის
როგორც ჩანს, იცნობდით ადამიანს, რომელიც სათანადო პატივისცემით არ ეპყრობოდა იმას, რაც თქვენთვის ძვირფასი იყო, ახლა კი შეყვარებულისგანაც ასეთსავე რეაქციას ელით. გვესმის თქვენი, მაგრამ ეს ხომ სულ სხვა ადამიანია! ესაუბრეთ მას თქვენს ინტერესებზე. დაიწყეთ ისეთი საკითხებით, რომლებიც თქვენში შედარებით სუსტ ემოციას აღვიძებს. შესაძლოა, ის ზოგ რამეს სხვა თვალით უყურებდეს, მაგრამ ეს ნუ შეგაშინებთ _ ადამიანები ყოველთვის არ იზიარებენ ერთმანეთის გატაცებებს, მაგრამ ერთმანეთის პატივისცემასა და სიყვარულში ეს ხელს არ უშლით.
ვგრძნობ, რომ ჩემს საუკეთესო მეგობარს ჩემი შურს. როცა რამეს ვყიდულობ, განგებ მაძლევს ცუდ რჩევებს, მეუბნება, რომ გემოვნება არ მივარგა, არადა ყველაფერში მბაძავს, ჩაცმითაც კი ჩემსავით იცვამს! აღარ მინდა მასთან ურთიერთობა! როგორ ვუთხრა ეს ისე, რომ არ ვაწყენინო? ნათია, 19 წლის
რატომ გეშინიათ მისი წყენინების? იმედი გაქვთ, რომ თუ "სწორად" დაელაპარაკებით, ის შეიცვლება? თავდაპირველად კარგად გაარკვიეთ, რა გინდათ მისგან. ესაუბრეთ იმაზე, რას განიცდით. მაგალითად: "როცა ცუდ რჩევას მაძლევ, ძალიან მწყინს და ასეთ დროს შენთან ურთიერთობა არ შემიძლია". თქვენი მეგობრის რეაქცია ნათელს მოჰფენს თქვენს შემდგომ ურთიერთობას.