როცა ხუთი წლის ვიყავი, მამა ოჯახიდან წავიდა. ჩემი მშობლები ერთმანეთს ვეღარ უგებდნენ და ერთად ცხოვრება მართლაც უმძიმდათ. ყველა ადამიანს აქვს არჩევანის უფლება და მამამაც ასეთი გადაწყვეტილება მიიღო. მას შემდეგ პირველად ახლახან შევხვდით ერთმანეთს. მე უკვე დამოუკიდებელი ადამიანი ვარ. მამას სურს ჩემთან ურთიერთობა. მეც მაქვს მასთან შეხვედრის სურვილი, მაგრამ ეჭვი მიპყრობს: ღირს კი? წარსულს ხომ ვერ დაიბრუნებ... სალომე, 23 წლის
მკითხველის კომენტარები
ნატო, 28 წლის: "სალომე, შენ მართალი ხარ, ყველა ადამიანს აქვს არჩევანის უფლება. მამათქვენმა გააკეთა ეს არჩევანი. იმ წუთებში ის დარწმუნებული იყო, რომ სწორად იქცეოდა, მაგრამ ოჯახისა და შვილის მიტოვება ალბათ უმძიმდა - მას ხომ უყვარხართ. თუ ზურგს შეაქცევთ, შემდეგ მთელი ცხოვრება სინდისის ქენჯნა არ მოგასვენებთ. მამასთან თქვენი შეხვედრა შესანიშნავი შანსია არა მხოლოდ მისთვის, არამედ თქვენთვისაც. მასთან ურთიერთობით შეგიძლიათ განვლილი წლების დეფიციტი შეავსოთ. მიეცით მას საშუალება უყვარდეთ, მისთვის თქვენ ისევ ის პატარა გოგონა ხართ!"
მარი, 30 წლის: "ჩვენ უცხოებს ვეხმარებით ხოლმე; ნუთუ ახლობლები არ არიან ღირსნი, რომ მათაც ასევე მოვექცეთ? მე ვფიქრობ, ყველა ადამიანი, საშიში დამნაშავეების გარდა, სიბრალულს იმსახურებს. მაგრამ ახლობლებს რატომღაც უფრო მკაცრად ვთხოვთ. ცხოვრებაში პრაქტიკულად ყველა უშვებს შეცდომას, ზოგიერთი - ძალიან დიდსაც, რომელიც ცვლის ჩვენს ცხოვრებას, გავლენას ახდენს ჩვენს ბედზე, ჩვენს გარშემო მყოფ ადამიანებზე... როცა ოჯახები ინგრევა, ყველაზე მეტად ბავშვები ზარალდებიან და განიცდიან. მიუხედავად ამისა, აპატიეთ მამას მისი საქციელი. უთხარით საკუთარ თავს: "დიახ, მე 14 წლისამ გადავწყვიტე, რომ არასოდეს შევხვედროდი მამას, მაგრამ ახლა 23 წლის ვარ და მიმაჩნია, რომ მამამ დაიმსახურა, განვაახლო მასთან ურთიერთობა, მიყვარდეს და დავეხმარო მას".
ფსიქოლოგის კომენტარი
სალომემ უნდა აპატიოს მამას, უნდა დაივიწყოს ყოველივე ცუდი. ძველი წყენის დავიწყების უნარი სულიერი სიმშვიდის ერთ-ერთი კომპონენტია. გარდა ამისა, სალომე დედასაც უნდა დაელაპარაკოს: რა შეუძლებელიც უნდა მოეჩვენოს ეს, იქნებ მშობლებმა ყველაფრის თავიდან დაწყება მოინდომონ. ასეთი რამ არც ისე იშვიათად ხდება. ნუ წაართმევთ თქვენს უახლოეს ადამიანებს ამ შანსს.
მამაჩემს პირველი ქორწინებიდან ჰყავს ვაჟი, რომელთანაც უკვე დიდი ხანია ურთიერთობა აღარ აქვს. მე ჩემი ძმა არასოდეს მინახავს. ბინა, სადაც მე ქმარსა და ორ შვილთან ერთად ვცხოვრობ, მამაჩემს ეკუთვნის. მინდა, მან ანდერძი ჩვენს სახელზე დაწეროს, რადგან მეშინია, მომავალში სახლის ნაწილი არ დავკარგო. არ ვიცი, როგორ ვთხოვო მამას ამის შესახებ - ვაითუ იფიქროს, რომ მის სიკვდილს ველოდები, თანაც თავისი ვაჟი, მიუხედავად ყველაფრისა, მაინც უყვარს... ირინა, 41 წლის
ბევრი ხანდაზმული ადამიანი ძალიან შორს არის ჩვენი ცხოვრების მკაცრი რეალობისგან, ამიტომ ვიდრე მამას რამეს სთხოვდეთ, წინასწარ მოამზადეთ ნიადაგი სერიოზული საუბრისათვის. მაგალითად, შემთხვევით ახსენეთ საცხოვრებელი ბინის კვადრატული მეტრის საბაზრო ფასი. უამბეთ თქვენი ნაცნობის შესახებ, რომელსაც დიდი ფულის გადახდა მოუხდა, როცა ბინის საკუთარი ნაწილის გამოსყიდვა დასჭირდა, რადგან ბინის მფლობელი რამდენიმე მემკვიდრე აღმოჩნდა. შესაძლოა, მამათქვენმა თქვენს ოჯახურ სიტუაციასთან ანალოგია შეამჩნიოს და თვითონვე გაუჩნდეს ანდერძის დაწერის სურვილი. მაგრამ ამავე დროს მამის მდგომარეობაშიც უნდა შეხვიდეთ - რაც უნდა ცივი იყოს მისი ურთიერთობა შვილთან, რომელიც პირველი ქორწინებიდან ჰყავს, დანაშაულის განცდა მის მიმართ მაინც ექნება, ამიტომ დაფიქრდით, როგორი მემკვიდრეობა შეიძლება დაეტოვებინა მამათქვენს შვილისთვის და თუ საუბარი აქამდე მივა, შესთავაზეთ მას რამდენიმე მისაღები ვარიანტი.
მყავს შეყვარებული, რომელსაც ვხვდებოდი, სანამ არ გავიგე, რომ მას უკვე ჰყავდა შეყვარებული. მითხრა, რომ არც ჩემი დაკარგვა სურს და არც იმ გოგონასთან განშორება. მთხოვა, დრო მიმეცა, რათა საკუთარ თავში გარკვეულიყო. ორი თვე ველოდე, მაგრამ არაფერი შეიცვალა. ჩვენ დავშორდით, მაგრამ ის მაინც მირეკავს. არ ვიცი, რა ვიღონო: ხან მინდა, რომ თავი დამანებოს, ხან კი მასთან შეხვედრა მენატრება... ანასტასია, 22 წლის
როგორც ჩანს, თქვენი ყოფილი შეყვარებული მათ რიცხვს მიეკუთვნება, ვინც გადაწყვეტილებას სწრაფად ვერ იღებს. ან იქნებ მას არც სურს რამის შეცვლა - ორი გოგონა ხომ უკეთესია, ვიდრე ერთი. ერთხელ თქვენ უკვე არ მოისურვეთ მისი სხვისთვის გაყოფა; დაფიქრდით, ეს სიტუაცია შეიცვალა? თუ არა, მაშ, ბოლომდე თქვენი გადაწყვეტილების ერთგული იყავით, ხოლო თუ ნამდვილად გსურთ, თავი დააღწიოთ იმ ადამიანის ყურადღებას, რომელმაც თავი მოგაბეზრათ, ეს ძნელი არ არის. ამისთვის საკმარისია, დააყენოთ ტელეფონზე ნომრის ამომცნობი. ნუ აიღებთ ყურილს, როცა ყოფილი შეყვარებული დაგირეკავთ, ნურც იმ წერილებს უპასუხებთ, რომელთაც ინტერნეტით გიგზავნით.
მყავს უახლოესი მეგობარი, მაგრამ ვამჩნევ, რომ რაღაცას ბოლომდე არ მეუბნება, რაღაცას მიმალავს. ვერ ამიხსნია, ასე რატომ იქცევა, იქნებ პრობლემა ჩემშია, მე ვაძლევ ასეთი ქცევის საბაბს? ქეთა, 24 წლის
თუ ვინმე ამტკიცებს, რომ ყოველთვის მხოლოდ სიმართლეს ამბობს - ის ცრუობს! დროდადრო ყველა ჩვენგანი აკეთებს ამას. სიცრუის ყველაზე გარცელებული სახე - ეს არის ტყუილი გადარჩენისთვის.
გამართლებული ცოდვა
შეიძლება ითქვას, რომ ტყუილი გადარჩენისთვის - ეს არის თავისებური ტკივილგამაყუჩებელი, რომლის გარეშეც ურთიერთობის წარმართვა წარმოუდგენელია. ასეთ ტყუილს ჩვენ იმ შემთხვევაში მივმართავთ, როცა სიმართლეს ჩვენი თანამოსაუბრისთვის ტკივილის მიყენება შეუძლია. საზოგადოებრივი მორალის თვალსაზრისით ასეთი ქცევა უფრო სიკეთეს უახლოვდება, ვიდრე ცოდვას, რადგან მატყუარა საკუთარი თავისათვის კი არ ცდილობს, არამედ სხვაზე ზრუნავს, უფრთხილდება მის გრძნობებს. ბევრს მიაჩნია, რომ ტყუილი გადარჩენისათვის - სიმართლის განსაკუთრებულ სახეს წარმოადგენს, ოღონდ განკუთვნილია შეზღუდული გამოყენებისთვის, და ძალიან ხშირად ეს ჩვენი მშობლების ან ბავშვებისთვის არის გამიზნული - მათთვის უმჯობესია, არ იცოდნენ ჩვენი პირადი ცხოვრების განსაკუთრებული სირთულეების შესახებ. ასე არ არის?
ტყუილის შეცნობა
თუმცა არც ერთ ჩვენგანს არ სურს იყოს მოტყუებულის როლში, საკმაოდ უსიამოვნო გასაცნობიერებელია, როცა უახლოესი ადამიანები რაიმეს გიმალავენ. ამ შემთხვევაში უნდა ისწავლოთ ტყუილის შეცნობა. არსებობს რამდენიმე განმსაზღვრელი, რომელთა საშუალებითაც შესაძლებელია ამის გაკეთება. თქვენ გატყუებენ, როცა:
- გპასუხობენ "მწვავე კითხვაზე" პაუზის გარეშე, დაუფიქრებლად, როცა ცდილობენ, რაც შეიძლება სწრაფად გაგიფანტონ ეჭვი;
- მოჰყავთ უამრავი არგუმენტი;
- სწრაფად ცვლიან საუბრის თემას;
- უხვად იყენებენ ალერსიან სიტყვებს, თაფლივით ტკბებიან - გაქებენ, აღფრთოვანებულნი არიან თქვენით.
როგორ მოვიქცეთ, როცა ვგრძნობთ, რომ ცდილობენ, "სიმართლისგან დაგვიცვან"? როგორც ჩანს, თქვენ ძალზე მგრძნობიარე ხართ და ახლობლებს არ სურთ თქვენთვის ტკივილის მოყენება. ერთი მხრივ, ეს შესანიშნავია, მეორე მხრივ... სიცრუეში ცხოვრება ძნელია, განსაკუთრებით - ახლობელთა გვერდით. გამუდმებით გაურკვევლობაში ყოფნა საშიშიც კია. ამიტომ, იგრძნობთ თუ არა, რომ გატყუებენ, შეგიძლიათ უთხრათ თანამოსაუბრეს: "მადლობელი ვარ, რომ უფრთხილდებით ჩემს გრძნობებს, მაგრამ მაინც მითხარით, თუ შეიძლება, როგორ არის საქმე სინამდვილეში - ვეცდები, მედგრად შევხვდე სიმართლეს, როგორიც უნდა იყოს ის". უნდა გვახსოვდეს, რომ ისე არაფერი ანგრევს ნდობას, როგორც გამჟღავნებული ტყუილი, მაშინაც კი, თუ ის კეთილშობილური მიზნით იყო ნათქვამი. შემდეგ თავის მართლება გვიანია. იმისთვის, რომ თავიდან აიცილოთ სიცრუე, მინიმალური ტრავმა მიაყენოთ თანამოსაუბრეს, აუცილებელია:
- შეარჩიოთ დრო და ადგილი საუბრისთვის. ეს ნაჩქარევად კი არ უნდა გააკეთოთ, არამედ მშვიდად. მაგალითად, უქმე დღეს, რათა თქვენს თანამოსაუბრეს მიეცეს საშუალება, გააანალიზოს მოსმენილი და შეეცადოს მის მიღებას.
- ესაუბრეთ გულახდილად, მისდამი კეთილგანწყობითა და სიყვარულით.
- ფაქიზად და ზუსტად მოახდინეთ აზრის ფორმულირება.
ცნობისათვის
- გამოკითხულთა 32%-მა აღიარა, რომ მათ ხშირად უწევთ მშობლების მოტყუება;
- 43%-ს სიცრუის მთავარ მიზეზად ფინანსები მიაჩნია;
- 27%-ს უწევს შვილების მოტყუება;
- 41%-მა აღიარა, რომ ხშირად უწევს ტყუილის თქმა უფროსისთვის;
- 38% გულახდილად აღიარებს, რომ მალავს ასაკს;
- 19% ყველაზე ხშირად დაგვიანების მიზეზის თაობაზე ცრუობს.
