”მკურნალის” რედაქცია

უკრაინელი ბებია მყავს, რომელიც მეორე მსოფლიო ომის დროს უკრაინის ერთ-ერთ სოფელში ცხოვრობდა და ხალხს ხელ-ფეხის მოდუნებული და დასუსტებული კუნთების გაძლიერებაში ეხმარებოდა: იღებდა ორ მუჭა ლელქაშის ღეროს, ყრიდა თასში, ასხამდა მდუღარე წყალს, აფარებდა თბილ თავშალს, 30-40 წუთის შემდეგ ავადმყოფს ლელქაშის ღეროებით უხვევდა დასუსტებულ კუნთს და უფუთავდა იმავე თავშლით, რომელიც თასზე ჰქონდა გადაფარებული. როგორც კი მცენარე გაგრილდებოდა, იწყებდა მასაჟს და თითებიდან მოყოლებული, მთელ კიდურს უზელდა.

• ლელქაში ტბების მახლობლად ხარობს. სამკურნალოდ რომ გამოგადგეთ, უნდა დაკრიფოთ ოქტომბრიდან ზამთრის მიწურულამდე. მერწმუნეთ, უებარი საშუალებაა. უკეთესობას მე-5 პროცედურიდან იგრძნობთ. შეგიძლიათ, მოთუთქული ღეროები კიდევ ორჯერ გამოიყენოთ.