რომელია ყველაზე მავნე წვნიანი - მკურნალი.გე

ენციკლოპედიაგამომთვლელებიფიტნესიმერკის ცნობარიმთავარიკლინიკებიექიმებიჟურნალი მკურნალისიახლეებიქალიმამაკაციპედიატრიასტომატოლოგიაფიტოთერაპიაალერგოლოგიადიეტოლოგიანარკოლოგიაკანი, კუნთები, ძვლებიქირურგიაფსიქონევროლოგიაონკოლოგიაკოსმეტოლოგიადაავადებები, მკურნალობაპროფილაქტიკაექიმები ხუმრობენსხვადასხვაორსულობარჩევებიგინეკოლოგიაუროლოგიაანდროლოგიარჩევებიბავშვის კვებაფიზიკური განვითარებაბავშვთა ინფექციებიბავშვის აღზრდამკურნალობასამკურნალო წერილებიხალხური საშუალებებისამკურნალო მცენარეებიდერმატოლოგიარევმატოლოგიაორთოპედიატრავმატოლოგიაზოგადი ქირურგიაესთეტიკური ქირურგიაფსიქოლოგიანევროლოგიაფსიქიატრიაყელი, ყური, ცხვირითვალიკარდიოლოგიაკარდიოქირურგიაანგიოლოგიაჰემატოლოგიანეფროლოგიასექსოლოგიაპულმონოლოგიაფტიზიატრიაჰეპატოლოგიაგასტროენტეროლოგიაპროქტოლოგიაინფექციურინივთიერებათა ცვლაფიტნესი და სპორტიმასაჟიკურორტოლოგიასხეულის ჰიგიენაფარმაკოლოგიამედიცინის ისტორიაგენეტიკავეტერინარიამცენარეთა მოვლადიასახლისის კუთხემედიცინა და რელიგიარჩევებიეკოლოგიასოციალურიპარაზიტოლოგიაპლასტიკური ქირურგიარჩევები მშობლებსსინდრომიენდოკრინოლოგიასამედიცინო ტესტიტოქსიკოლოგიამკურნალობის მეთოდებიბავშვის ფსიქოლოგიაანესთეზიოლოგიაპირველი დახმარებადიაგნოსტიკაბალნეოლოგიააღდგენითი თერაპიასამედიცინო ენციკლოპედიასანდო რჩევები

რომელია ყველაზე მავნე წვნიანი

მიკროელემენტები, კერძოდ, კუჭ-ნაწლავისთვის სასარგებლო კალიუმი და მაგნიუმი.

ყველაზე მავნე წვნიანად მიჩნეულია სალიანკა, რომელიც მზადდება ხორცის რამდენიმე სახეობისგან მჟავე კიტრის, ზეთისხილისა და შებოლილი პროდუქტის დამატებით. ამგვარად მომზადებული წვნიანი ძალიან ცხიმიანია, ხოლო მჟავე და შებოლილი პროდუქტი აძლიერებს მის მავნეობას გულ-სისხლძარღვთა სისტემის, ჰიპერტონიით და სიმსუქნით დაავადებული ადამიანებისთვის.

ვისაც კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პრობლემები აქვს, უნდა მოერიდოს სოკოს სუპს, რადგანაც მასში ბევრია ექსტრაქტული ნივთიერებები, რომლებიც ასტიმულირებენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მუშაობას. პრობლემების შემთხვევაში ეს ჰიპერსტიმულაცია ზრდის ნაწლავის დაზიანებას.

წვნიანის ყოველდღიურად მიღება აუცილებელია. ხორცის ან ქათმის ბულიონზე დამზადებული სუპების სასარგებლო თუ მავნე ზეგავლენა სხვადასხვა ქვეყნის დიეტოლოგების მწვავე კამათის საგანია. მაგალითად პალეოდიეტის მომხრეები საუბრობენ ძვლის ნახარშის სასარგებლო თვისებებზე. ძვლების ხანგრძლივი ხარშვისას, წყალში გადადის ძვლებისა და მყესებისათვის სასარგებლო კოლაგენი. თუმცა ეს უფრო მითია. საკვების მონელების პროცესში ცილები იშლება ცალკეულ ამინომჟავებად და კოლაგენი ძვლებსა და მყესებში ვერ აღწევს.

განსაკუთრებით საყურადღებოა ქათმის ბულიონი. დასავლეთში მას გაციების საწინააღმდეგო საუკეთესო საშუალებად მიიჩნევენ, აშშ-ში კი ქათმის სუპს „ებრაულ პენიცილინს“ უწოდებენ. მართლაც არსებობს გარკვეული საფუძველი, რომ ქათმის ნახარში აუმჯობესებს გაციებული ადამიანის მდგომარეობას, თუმცა ვირუსზე ის არ მოქმედებს. ამასთან, ამინომჟავა ცისტეინი, რომელსაც შეიცავს ქათმის ბულიონი, ათხელებს ნახველს და ამსუბუქებს მის ამოხველებას.

გარდა ამისა, ქათმის ბულიონი ახდენს ზოგადგამაჯანსაღებელ მოქმედებას და ორგანიზმს აძლიერებს. თუმცა ის ყველასათვის სასარგებლო როდია. ბულიონის მიღებას უნდა მოერიდოთ კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების, ჰიპერაციდული გასტრიტის, მწვავე პანკრეატიტის დროს. საქმე ისაა, რომ ბულიონი ასტიმულირებს საჭმლის მომნელებელი ფერმენტების გამომუშავებას და შეიძლება გამოიწვიოს ამ დაავადებების მქონე ადამიანებში გულძმარვა.

ქათმის ბულიონისგან თავის შეკავება მართებს მათ, ვისაც აღენიშნება შარდ-კენჭოვანი დაავადება ან პოდაგრა, რადგანაც მათ ორგანიზმში დარღვეულია პურინების ცვლა.

ბულიონისგან მიღებული ზიანის შემცირება შესაძლებელია, თუ მოვხარშავთ წიწილას ან ქათმის მკერდს და გადავაქცევთ პირველ წყალს. მეორე წყალში გაცილებით ნაკლები ცხიმი და აზოტოვანი ნივთიერებებია, ამასთანავე, პირველი წყლის გადაღვრით ჩვენ ვთავისუფლდებით რადიონულკიდების, ანტიბიოტიკების, ნიტრატების, ჰორმონებისა და ზდის სხვა სტიმულატორებისგან, რომელიც ქათმის ხორცში ხვდება წყლიდან და საჭმლიდან.

ლალი ჩხიკვაძე