მეცნიერებმა სიცოცხლის გახანგრძლივების ახალი გზა აღმოაჩინეს
ჯანმრთელობას და სიცოცხლის გახანგრძლივების ეფექტური საშუალებაა.
ცნობილია, რომ ლაბორატორიულ თაგვებს, რომლებშიც ზრდის ჰორმონის (GH) აქტივობა დაბლოკილია, სახეობის სხვა წარმომადგენლებთან შედარებით მაღალია სიცოცხლის ხანგრძლივობა. რეკორდი ეკუთვნის თაგვს, რომელმაც თითქმის ხუთი წელი იცოცხლა, რომელშიც ზრდის ჰორმონის რეცეპტორის GHR გენი იყო ამოვარდნილი. ვერც კალორიების შეზღუდვით და ვერც რაპამიცინის ინექციებით ვერ იქნა მიაღწეული სიცოცხლის ასეთი მნიშვნელოვანი გახანგრძლივება. გარდა ამისა, ინაქტივირებული ზრდის ჰორმონის მქონე თაგვები ნაკლებად არიან მიდრეკილნი ასაკთან დაკავშირებული დაავადებებისადმი და მდგრადნი არიან კოგნიტური დაქვეითების მიმართ.
მკვლევარებმა შეამოწმეს, არის თუ არა სიცოცხლის ხანგრძლივობის ზრდა გამოწვეული ინსულინის მიმართ მგრძნობიარე ცხიმოვან უჯრედებში ზრდის ჰორმონის აქტივობის დარღვევით. ამისთვის გამოიყვანეს მუტანტი AdGHRKO თაგვები, რომლებშიც ზრდის ჰორმონის რეცეპტორი მხოლოდ ადიპოციტებში არ იყო. ეს მღრღნელები მიდრეკილნი იყვნენ სიმსუქნისკენ, მაგრამ ჰქონდათ გაზრდილი მგრძნობელობა ინსულინის მიმართ, რაც მიუთითებს ჯანსაღ მეტაბოლიზმზე.
/* (c)AdOcean 2003-2021, Advertline.https:mkurnali.ge.mkurnali zones.________ _____ */
ado.slave('adoceanadvertlinegelpmmhkfobb', {myMaster: 'gC_g7BxQlx9UWDeCK7yaEdkgIoxg2l6o6JUmNs2rvgn.i7' });
მკვლევარებმა შეაფასეს ისეთი ინდიკატორები, როგორიცაა ანთების საწინააღმდეგო ციტოკინის ცილების დონე, გლუკოზის ჰომეოსტაზი, სიბერე და სიცოცხლის ხანგრძლივობა ორივე სქესის მოხუც ცხოველებში. შედეგებმა აჩვენა, რომ ადიპოციტებში ზრდის ჰორმონის რეცეპტორის გენის დარღვევამ გააუმჯობესა ინსულინის მგრძნობელობა სიბერეში და გაზარდა სიცოცხლის ხანგრძლივობა მამაკაცებში. მათი ცხიმოვანი მასა გაიზარდა, ამასთან მოცირკულირე ინსულინის (ჭამის შემდეგ) და სხვა ჰორმონების ჯანსაღი დონის შენარჩუნდა.
მეცნიერებმა შეადარეს მონაცემები თაგვების საშუალო სიცოცხლის ხანგრძლივობის შესახებ, რომლებშიც ზრდის ჰორმონის მოქმედება იბლოკება მთელ სხეულში (GHRKO თაგვები), ან ადიპოციტებში ან კუნთებში. გაირკვა, რომ მამრობითი GHRKO თაგვების სიცოცხლის ხანგრძლივობის 23 %-ით გახანგრძლივება გამოწვეულია ადიპოციტებში ჰორმონის ბლოკირებით, ხოლო 19 %-ით კუნთებში. მდედრებმა ნაკლები სარგებელი მიიღეს ამ ორ ქსოვილში GHK-ის ბლოკირებით: 19 და 0 პროცენტი, შესაბამისად.
