ლალი ჩხიკვაძე

როგორ არის დაკავშირებული ჩვენი ჯანმრთელობა ტანდეგობასთან და რა შეიძლება გაკეთდეს მის გასაუმჯობესებლად.

ტანდეგობა არის ადამიანის სხეულის ჩვეულებრივი, ვერტიკალური პოზიცია - დგომის, ჯდომის, სიარულის, სირბილის ან ფიზიკური სამუშაოს შესრულების დროს. ითვლება, რომ ტანდეგობას გააჩნია გარკვეული გენეტიკური დეტერმინირება, მაგრამ ტანდეგობის ფორმირება ხდება მრავალი გარემო ფაქტორების გავლენის ქვეშ. ისევე როგორც პირობითი მამოძრავებელი რეფლექსების და ნერვული აქტივობის ფორმირება, ტანდეგობის ფორმირება იწყება ადრეულ ასაკში და ამიტომ აუცილებელია ამ პროცესზე აქტიური ზემოქმედება და, ნორმალური ტანდეგობის განვითარება.

ქვედა კიდურები დიდ გავლენას ახდენს ტანდეგობის ფორმირებაზე, განსაკუთრებით იმ შემთხვევებში, როდესაც არის ბრტყელტერფიანობა, რომლის დროსაც ტერფის თაღის (გრძივი ან განივი) სიმაღლე დაქვეიტებულია. ბრტყელტერფიანობის ყველაზე გავრცელებული მიზეზი არის კუნთების და მყესების სისუსტე, რაც გამოწვეულია არასაკმარისი დატვირთვით. ბრტყელტერფიანობა იწვევს დაღლილობას სირბილის, სიარულის დროს და შესაბამისი მკურნალობის გარეშე ტერფის დეფორმაციამდე შეიძლება მივიდეს საქმე.

ტანდეგობა და ადამიანის ჯანმრთელობა მჭიდრო კავშირშია. ოპტიმალური ტანდეგობით, კუნთები და მყესები ყველაზე ნაკლებად იძაბება, ინარჩუნებენ ერგონომიულ პოზას კონკრეტული აქტივობის შესასრულებლად.

• არსებობს ოპტიმალური ტანდეგობა სიარულისთვის, სირბილისთვის და სიმძიმის ასაწევად. ამ შემთხვევაში, არა მხოლოდ კუნთოვანი სისტემა, არამედ შინაგანი ორგანოებიც მუშაობენ რაც შეიძლება შეუფერხებლად და ზედმეტი დატვირთვის გარეშე. ადამიანი დიდხანს რჩება ჯანმრთელი, რა საქმიანობითაც არ უნდა იყოს ის დაკავებული.
• არაოპტიმალური ტანდეგობისას, ადამიანი ინარჩუნებს ვერტიკალურ პოზას კუნთების და მყესების მუდმივი გადატვირთვის პირობებში. ეს იწვევს კუნთების დაჭიმულობას, მათში ქრონიკული ტკივილის წერტილების წარმოქმნას და მყესების გაჭიმვას ან დამოკლებას, რაც იწვევს სახსრების არასტაბილურობას ან არასაკმარის სიმტკიცეს.

შინაგანი ორგანოები და ნერვები შეკუმშულია გულმკერდისა და მუცლის მუდმივი დეფორმაციის გამო, რაც იწვევს ქრონიკულ დაავადებებს.

თავის, გულმკერდის და მენჯის პათოლოგიური პარამეტრები იწვევს გულმკერდის, სახის და დუნდულოების კონტურის არაესთეტიკურ დეფორმაციას. თუ ადამიანი საკმაოდ რეგულარულად ეწევა რაიმე სახის აქტივობას, მაშინ დროთა განმავლობაში მისი კუნთების და მყესების ერთი ნაწილი მოკლდება და სქელდება, ხოლო მეორე იჭიმება და ატროფირდება.

ამის გამო ადამიანი ადვილად დგას დიდხანს, მაგრამ სწრაფად დაიღლება, თუ მოუწევს სირბილი ან ხტომა. ეს არის ეგრეთ წოდებული „პროფესიული პოზა“ (ოფისის თანამშრომელი, მჭედელი, ლექტორი, მოკრივე).

შესაბამისად, თუ ადამიანს სურს, ჰქონდეს სწორი ტანდეგობა ჯდომისას, დგომისას და მოძრაობის დროს, მაშინ მას სჭირდება რეგულარულად შეცვალოს აქტივობების სახეები, დაიცვას მოძრაობების შესრულების სწორი ტექნიკა. ეს არის ჰარმონიული განვითარებისა და ჯანმრთელობის გასაღები.