მარიამ ფოლადაშვილი

გარდა ამისა, ეს ელემენტი მონაწილეობს: სისხლის შედედებაში, ნერვული იმპულსების გადაცემაში, სისხლძარღვების შეკუმშვასა და გაფართოებაში, კუნთების შეკუმშვაში, ჰორმონების სეკრეციაში.

კალციუმის წარმოქმნა ორგანიზმს თავად არ შეუძლია, ამიტომ ის გარედან, საკვებიდან უნდა მივიღოთ. კალციუმი არაერთი საკვები პროდუქტის შემადგენლობაში შედის. კალციუმის მთავარი წყარო რძე და რძის ნაწარმია. კალციუმით მდიდარია ყველი, მაწონი, ხაჭო. მცენარეული საკვებიდან კალციუმს შეიცავს კომბოსტო, ბროკოლი.

კალციუმის შემცველობა მნიშვნელოვნად არის დამოკიდებული ცხიმის შემცველობაზე. რაც უფრო მეტი ცხიმია პროდუქტში, მით ნაკლებია კალციუმი.

აქედან გამომდინარე, ჯანსაღი კვება ორგანიზმს კალციუმით ამარაგებს და არაერთი სხვა პრობლემისგანაც იცავს.

კალციუმის მიღება ყოველდღიურად არის საჭირო. მისი დეფიციტისას ორგანიზმი დანაკლისის შესავსებად ძვლებში არსებულ კალციუმს იყენებს.მაგრამ თუ ეს პროცესი დიდხანს გაგრძელდა, დროთა განმავლობაში ძვლები სუსტდება.

კალციუმის სრულყოფილად ათვისებისათვის აუცილებელია D ვიტამინის მოხმარება, ვინაიდან ეს ვიტამინი კალციუმის შეწოვას აძლიერებს. მის დეფიციტი კი, თავის მხრივ, კალციუმის დეფიციტს იწვევს. ეს კი ბავშვებში რაქიტს, ხოლო მოზრდილებში ოსტეოპოროზს იწვევს. ამასთან,ნივთიერებები, როგორებიცაა: მჟაუნმჟავა და ფიტინის მჟავა(შეიცავს ზოგიერთი ბოსტნეული, პარკოსანი და მარცვლეული) კალციუმის შეწოვას აფერხებს.

კალციუმის მიღებისას გასათვალისწინებელია:

• ზოგიერთი კვლევის მიხედვით, კალციუმის დანამატების ჭარბი მოხმარება ზრდის თირკმელკენჭოვანი დაავადების რისკს, თირკმლის კენჭების უმეტესობა კალციუმის ოქსალატით არის მდიდარი. ამიტომ, არ უნდა მოხდეს დოზის გადაჭარბება. საკვებიდან მიღებულ კალციუმს კი იგივე ეფექტი არ ახასიათებს.
• კალციუმის მიღებამ შესაძლოა გავლენა მოახდინოს რკინისა და თუთიის ათვისებაზე, ამიტომ რკინით მდიდარი საკვების კალციუმით მდიდარ საკვებთან ერთად მიღება არ არის რეკომენდებული (განსაკუთრებით - რკინის დეფიციტის დროს).