ექვსწუთიანი ფიზიკური ვარჯიში სასარგებლოა ტვინისთვის
და შეაფერხოს ნეიროდეგენერაციული დაავადებები, როგორიცაა ალცჰაიმერი. ამის შესახებ ნათქვამია სტატიაში. გამოქვეყნებულია The Journal of Physiology-ში.
ცნობილია, რომ ინტერვალურ შიმშილსა და ვარჯიშს დამცავი ეფექტი აქვს ტვინის ნეირონებზე, ქსოვილების მიერ გლუკოზის შეწოვის შეზღუდვით. ნეიროპროტექტორული მექანიზმი დაფუძნებულია ცილის აქტივობაზე, რომელსაც ეწოდება ტვინისგან მიღებული ნეიროტროფიული ფაქტორი BDNF.
ის ხელს უწყობს ნეიროპლასტიურობას, ნეირონების განვითარებას და მონაწილეობს შემეცნებისა და მეხსიერების პროცესებში.
12 მოხალისეზე ჩატარებულ კვლევაში მკვლევარებმა შეაფასეს 20-საათიანი შიმშილის, 90 წუთიანი მსუბუქი ვარჯიშის და მაღალი ინტენსივობის ვარჯიშის ეფექტი BDNF დონეზე.
აღმოჩნდა, რომ 20 საათის განმავლობაში შიმშილი ამცირებს გლუკოზის დონეს და ზრდის კეტონების დონეს, მაგრამ არ იმოქმედებს ნეიროტროფიულ ფაქტორზე; მსუბუქმა ვარჯიშმა გაზარდა BDNF პერიფერიულ ვენურ სისხლში დაახლოებით 8%-ით.
ექვსმა ორმოცწამიანმა ინტერვალმა გაზარდა პლაზმისა და შრატის BDNF, პროტეინ-თრომბოციტების თანაფარდობა 6-8%-ით მეტად, ვიდრე მსუბუქი ვარჯიშის დროს.
მეცნიერები შედეგს იმით ხსნიან, რომ შიმშილისა და ვარჯიშის დროს ტვინის ქსოვილი ცვლის ენერგიის სასურველ წყაროს სხეულის მოთხოვნილებების დასაკმაყოფილებლად, მაგალითად, გლუკოზიდან ლაქტატზე. ეს გადასვლა აინიცირებს გზებს, რომლებიც იწვევს სისხლში BDNF-ის დონის მატებას.
ვარჯიშის დროს BDNF-ის დაფიქსირებული მატება შეიძლება გამოწვეული იყოს თრომბოციტების მატებით, რომლებიც ინახავს დიდი რაოდენობით BDNF-ს. სისხლში მოცირკულირე თრომბოციტების კონცენტრაცია უფრო მეტად არის დამოკიდებული ვარჯიშზე, ვიდრე შიმშილზე და იზრდება 20%-ით.