სამი ყველაზე სასარგებლო და ეფექტური ვარჯიში
რომლებიც ყველაზე სასიკეთოდ მოქმედებს ადამიანის ჯანმრთელობაზე, აუმჯობესებს გუნება-განწყობასა და თვითშეგრძნებას, ზრდის ორგანიზმის გამძლეობას, რაც განსაკუთრებით გულ-სისხლძარღვთა და სასუნთქი სისტემების მდგომარეობაზე აისახება, აბალანსებს სხეულის წონას, ამცირებს ჰიპოკინეზიის (უმოძრაობის) დონეს, ხელს უწყობს ნერვული სისტემის ფუნქციის განმტკიცებასა და ნორმალიზებას.
სასარგებლო ვარჯიშთა სიაში პირველი სირბილი გახლდათ, მეორე - ველოსიპედით სეირნობა, მესამე - ცურვა.
სირბილს მართლაც განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს ჯანმრთელობისათვის. სირბილის დროს ადამიანის პრაქტიკულად ყველა სისტემა აქტიურდება. დატვირთვის უდიდესი წილი მოდის გულ-სისხლძარღვთა სისტემაზე, რომელიც ქსოვილებს ინტენსიურად ამარაგებს ჟანგბადით. თუმცა ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ სირბილი მხოლოდ მაშინ არის სასარგებლო, როცა მისი ხანგრძლივობა და ინტენსივობა არ აღემატება ორგანიზმის შესაძლებლობებს.
როგორც სპეციალისტები აღნიშნავენ, ასეთ შემთხვევაში დატვირთვა ადეკვატურია. ასეთი ადეკვატური დატვირთვის დროს გულის კუნთი (მიოკარდიუმი) ძლიერდება, უმჯობესდება სისხლძარღვთა მდგომარეობა, სისხლის შემადგენლობა, ქსოვილები უკეთ მარაგდება სისხლით, ეს კი იმას ნიშნავს, რომ მათი ფუნქციური მდგომარეობაც უმჯობესდება, აქტიურდება ნივთიერებათა ცვლის პროცესები, ჭარბი ცხიმები იშლება, მავნე პროდუქტთა ორგანიზმიდან გამოდევნა ძლიერდება, ნორმალიზდება ენდოკრინული და ნერვული სისტემების ფუნქცია, უმჯობესდება მათი ცხოველმყოფელობა, მკვრივდება კუნთები, დაბოლოს, რიტმული ვიბრაციისა და ძვრის შედეგად შინაგანი ორგანოები ერთგვარ მასაჟს განიცდის, რაც მეტად მნიშვნელოვანი და სასარგებლოა.
სირბილს ის უპირატესობა აქვს, რომ მინიმალური მატერიალური დანახარჯებით მაქსიმალური ფიზიოლოგიური ეფექტის მიღწევა შეიძლება.
ცნობილი ზელანდიელი მწვრთნელი, არტურ ლიდიარდი, რომელიც მეტად პოპულარული გამაჯანსაღებელი რბენის ფუძემდებლადაა აღიარებული, ამბობდა, რომ შუა ხნის ადამიანს, თუკი რეგულარულად დარბის, ცხოვრების ინტერესი უახლდება. ლიდიარდმა სირბილის მნიშვნელობას წიგნიც კი მიუძღვნა შთამბეჭდავი სახელწოდებით: “სირბილი პროფესიის მწვერვალებისკენ”. ამ საინტერესო თხზულებაში ავტორი ასაბუთებს, რომ ჯანმრთელი გულის მქონე 50 წელს გადაცილებულ მამაკაცს სულ ადვილად შეუძლია დაიბრუნოს განვლილი წლები. ამისთვის საკმარისია, დილაობით ნახევარი საათით ადრე ადგეს, უახლოესი პარკისა თუ მოედნისკენ გაეშუროს და 10-15 წუთი ირბინოს. თუ ამას რეგულარულად გააკეთებს და თან გამაკაჟებელ შხაპსაც მიიღებს, მთლიანად აინაზღაურებს უქმად კოტრიალში დაკარგულ დროს.
სირბილი მართლაც ძალზე აკაჟებს და აჯანსაღებს ორგანიზმს. ასე რომ არ იყოს, ვარჯიშის ამ სახეობაზე ამდენს როდი დაწერდნენ. მაგალითად, ცნობილი ქირურგი, აკადემიკოსი ნიკოლოზ ამოსოვი, თავის ნაშრომებში დისტანციაზე რბენის ათვისების რამდენიმე ვარიანტს გვთავაზობს. სირბილს რაღა სწავლა უნდაო? - გაიკვირვებს, ალბათ, ბევრი. მართლაც, გარბენის ტექნიკა იმდენად მარტივია, რომ ცურვის, ველოსიპედის მართვის, ციგურებით სრიალისა და სპორტის მრავალი სხვა სახეობისაგან განსხვავებით, საგანგებო დასწავლა არ სჭირდება, თუმცა რამდენიმე მნიშვნელოვანი დეტალის გათვალისწინება აუცილებელია. ეს დეტალები გახლავთ ტორსის (სხეულის) სწორად დაჭერა, ცხვირით (და არა პირით) სუნთქვა და ა. შ.
