მარიამ ფოლადაშვილი

ამ ასაკში ბავშვი ხვდება ახალ გარემოში სწავლობს ახალ წესებს, აქვს ახალი შიშები. მათ სურთ სურვილების ან უკმაყოფილების გამოხატვა, მაგრამ მეტყველების საკმარის დონეზე განუვითარებლობის გამო ეს არ შეუძლიათ. ყველა ეს გამოცდილება კი ქმნის დაძაბულობას და იწვევს ტანტრუმს.

ტანტრუმი შეიძლება გამოიწვიოს:

• ბავშვისთვის რაიმეს აკრძალვამ;
• რუტინის ცვლილებამ;
• ბავშვის გადაღლამ;

ამას გარდა, ტანტრუმი შეიძლება გამოვლინდეს მაშინ, როდესაც ბავშვს აკლდება ყურადღება.

ტიპური ტანტრუმი ხდება მაშინ, როცა 1-3 წლის ასაკის ბავშვი ვერ აკონტროლებს ემოციებს ან არ იცის რა უნდა. ეს კი გამოიხატება ტირილით, ყვირილით, იატაკზე დავარდნით, ფეხების ბაკუნით, თავის დარტყმით, ხელების შლით, სუნთქვის შეკავებით.

როგორ უნდა მოიქცეს ამ დროს მშობელი:

• ტანტრუმის ეპიზოდისას მშობლები ბავშვთან ახლოს უნდა იყვნენ, რათა თავიდან აიცილონ ტრავმები;
• ტრავმის პრევენციისთვის მშობელმა უნდა დაიჭიროს ბავშვის თავი, ან უზრუნველყოს დამცავი მატრასი,ან ბალიში;
• საჭიროა მშვიდად დალაპარაკება, ბავშვის გრძნობების ცნობა და ხელში აყვანა;
• სასარგებლოა ბავშვის გარიდება საზოგადოებრივი ყურადღების ცენტრიდან;
• ტანტრუმის ბოლოს მშობელმა უნდა შესთავაზოს სათამაშო, ან სხვა რაიმე აქტივობა. ეს ბავშვს ყურადღებას გადაატანინებს, თუმცა აქტივობა არ უნდა იყოს იმ სირთულის, რომ ტანტრუმი გამოიწვიოს.

ტანტრუმის გაკონტროლება ყოველთვის შესაძლებელი არ არის, მაგრამ მშობელმა უნდა მიიღოს ზომები მათი სიხშირისა და ინტენსივობის შესამცირებლად. რაშიც შედის:

• 1-3 წლის ასაკის ბავშვისთვის რეგულარული განრიგის ჩამოყალიბება;
• ,,არა“-ს თქმის აუცილებლობის შემცირება;
• მათი თანდასწრებით ყვირილისა და კამათისგან თავის შეკავება;
• ბავშვისთვის სათანადო ყურადღების მიქცევა;
• არჩევანის მიცემა;
• დაჯილდოება კარგი საქციელისთვის და სიმშვიდე

ტანტრუმის თავიდან აცილება ზოგჯერ შეიძლება ბავშვის საძინებელში მოთავსებით, სანამ ქცევა უფრო მწვავე ფაზას მიაღწევს.

ტანტრუმები ამ ასაკში ბავშვის განვითარების ნორმალურ ნაწილად ითვლება, მაგრამ უნდა გაქრეს 4 წლის ასაკში.