სხვისი ჭირი
ანანო 2 წლისა და 6 თვისაა. ძალიან მხიარული და ხალისიანია, მაგრამ ირგვლივ მყოფებს იოტის ოდენა ყურადღებასაც არ აქცევს. როცა დედას თავი სტკივა, გოგონა ამას სულაც არ დაგიდევთ, თავისთვის თამაშობს და ხმამაღლა მღერის; სეირნობისას თუ დედამ ნაბიჯს აუჩქარა, ანანო საჭიროდ არ თვლის, მას ფეხი აუწყოს. დედა ამის გამო არ სჯის, მაგრამ ძალიან სწყინს.
რისი ბრალია გოგონას გულგრილობა?
სხვა ადამიანებისთვის ანგარიშის გაწევის უნარი კარგი აღზრდის შედეგად გამომუშავდება. სპეციალისტები გვირჩევენ, პატარა ბავშვის უგვანო საქციელს ისე შევხედოთ, როგორც რთულ ამოცანას. ამ შემთხვევაში ბავშვთან ურთიერთობა უფრო საინტერესო გახდება, წყენაც გაივლის. ეს ძალზე მნიშვნელოვანია, რადგან დაგროვილი წყენა ოდესმე ემოციად გადმოიღვრება. საკუთარი თავის დარწმუნება, რომ ბავშვის დასჯა არ შეიძლება, უშედეგო და არაფრისმომცემია, წყენა კი ქვეცნობიერად ჩნდება და ჩვენს ცნობიერებას არ ემორჩილება, ამიტომ ჯობს, მთელი ყურადღება იმ ამოცანისკენ მივმართოთ, რომლის გადაწყვეტაც გვსურს, ეს ამოცანა კი ბავშვის აღზრდაა. უნდა აღშფოთდეს თუ არა დედა ზემოთ აღწერილ ვითარებაში?
სულის სიღრმეში, ჯობს, მშვიდად იყოს, მაგრამ კარგი იქნება, აღშფოთება გამოხატოს, რათა ბავშვი მიხვდეს, რომ მისი საქციელი დედას არ მოეწონა. ბავშვმა უნდა გაიგოს, რომ სხვა ადამიანები მისგან განსხვავდებიან, სხვა სურვილები და სხვა მისწრაფებები აქვთ. პატარებს ძალიან უყვართ დიდი ადამიანის როლის მორგება. სწორედ ბავშვის ეს გატაცება უნდა გამოიყენონ მშობლებმა აღზრდის პროცესში. პატარას უნდა ესმოდეს ფრაზა: "შენ უკვე დიდი ხარ, მოდი, დამეხმარე!" ბავშვი თავისით უნდა მიხვდეს, რომ როცა დედა ცუდად არის, ზოგი რამ თავად გააკეთოს. ძალიან მნიშვნელოვანია, პატარას გაუჩნდეს სხვისი ინტერესებისთვის რამის გაკეთების სურვილი და იგრძნოს, რომ ეს ძალიან სასიამოვნოა, ასეთი საქციელისთვის მას აფასებენ. სულაც არ არის აუცილებელი, ბავშვი ყველა ადამიანური საქციელისთვის შევაქოთ. ჯილდოდ ირგვლივ მყოფთა წრფელი სიხარულიც იკმარებს, რომელსაც პატარა აუცილებლად იგრძნობს. კარგი იქნება, თუ ბავშვთან სხვების კარგ საქციელზე ვიმსჯელებთ. პიროვნების ჩამოყალიბებისთვის ძალზე მნიშვნელოვანია ოჯახის წევრთა ნორმალური ურთიერთობა. კიდევ ერთი ფაქტორი, რომელიც ბავშვის აღზრდას ემსახურება, არის მშობლებთან ერთად საერთო საქმიანობაში ჩაბმა, საერთო მიზნისთვის შრომა. ეცადეთ, თავისუფალი დრო სწორედ ასეთი შრომისთვის გამოიყენოთ.