აღმოჩენილია ღვიძლის ცხიმოვანი დაავადების ძირითადი ფაქტორი
აღმოჩენის შესახებ ნათქვამია სტატიაში, რომელიც გამოქვეყნდა ჟურნალში Genome Research.
წინა კვლევებმა აჩვენა, რომ უჯრედის ბირთვები შეიძლება დანაოჭდეს, რაც ასოცირდება საერთო მეტაბოლურ დაავადებებთან, როგორებიცაა დიაბეტი, ღვიძლის ცხიმოვანი დაავადება ან თუნდაც დაბერება. ახალმა ნაშრომმა აჩვენა, რომ ბირთვულ ლამინზე ნაკეცების წარმოქმნა გავლენას ახდენს გენების აქტივობაზე, რომლებიც აკონტროლებენ ცხიმის დაგროვებას. როდესაც ეს გენები ზედმეტად აქტიური ხდება, ღვიძლი ივსება ჭარბი ცხიმით, რაც იწვევს ღვიძლის არაალკოჰოლურ ცხიმოვან დაავადებას.
დასკვნების გასამყარებლად მკვლევრებმა გამოიკვლიეს ღვიძლის უჯრედები, რომლებიც აიღეს 21-დან 51 წლამდე ასაკის NAFLD-ით დაავადებული პაციენტისგან და აღმოაჩინეს დეფექტები ლამინში. ეს სტრუქტურა მოქმედებს როგორც კავშირი ბირთვულ მემბრანასა და მასში შემავალ გენეტიკურ მასალას შორის, რომელსაც ეწოდება ქრომატინი. ეს გვეხმარება იმის ახსნაში, თუ რატომ შეიძლება დაავადდეს ყველა ასაკის ადამიანი და უნდა დაგვეხმაროს რისკის ქვეშ მყოფთა იდენტიფიცირებაში.
ამჟამად არ არსებობს ღვიძლის არაალკოჰოლური ცხიმოვანი დაავადების მკურნალობის საშუალებები და არც პაციენტების რისკჯგუფებად დაყოფის მეთოდი. მეცნიერებმა განაცხადეს, რომ შედეგებმა შეიძლება გამოიწვიოს გაუმჯობესებული სტრატიფიკაცია და შესაძლებელი გახდეს ახალი, გვერდითი ეფექტების გარეშე მკურნალობა, რომლის დროსაც ლამინის ფუნქციის აღდგენა უჯრედს ჯანსაღ მდგომარეობაში აბრუნებს შესაბამისი გენის ექსპრესიით.
