ლალი ჩხიკვაძე

აღმოჩნდა, რომ პლასტმასაში შემავალი ეს ქიმიკატები დიაბეტის განვითარების რისკს 63%-მდე ზრდის. სამუშაოს შედეგები აღწერილია ჟურნალში Clinical Endocrinology & Metabolism.

ფტალატები არის ფტალინის მჟავას ეთერები, ენდოკრინული დარღვევების გამომწვევები (EDC), რომლებიც ფართოდ გამოიყენება ინდუსტრიაში. ისინი გამოიყენება პლასტმასის და რეზინის დასამზადებლად, ასევე ხშირად გამოიყენება კოსმეტიკაში, საკვების შეფუთვასა და ბავშვთა სათამაშოებში. წინა კვლევებმა უკვე დაადასტურა, რომ ეს ნაერთები დაკავშირებულია ფერტილობის შემცირებასთან.

ავტორებმა გააანალიზეს 1308 ქალის მონაცემები, რომლებსაც აკვირდებოდნენ ექვსი წლის განმავლობაში. ამ პერიოდის განმავლობაში მონაწილეთა დაახლოებით ხუთ პროცენტს დაუსვეს დიაბეტის დიაგნოზი. ევროპული რასის ქალებს, რომლებიც ექვემდებარებიან ფტალატების მაღალ დონეს (მონო-იზობუტილ ფტალატი, მონობენზილ ფტალატი, მონოკარბოქსიოქტილ ფტალატი, მონოკარბოქსიზონონილ ფტალატი და მონო3-კარბოქსიპროპილი), დიაბეტის განვითარების 30-63 პროცენტით მეტი შანსი ჰქონდათ, ვიდრე საკონტროლო ჯგუფს. ამავდროულად, ასეთი სტატისტიკა არ იყო გამოყენებული შავკანიან ან აზიელ სუბიექტებზე.

სამომავლოდ ექსპერტებს სურთ, უფრო დეტალურად შეისწავლონ ფტალატების ნეგატიური ზემოქმედების მექანიზმი მეტაბოლურ დაავადებებზე, ისევე როგორც ასე გამოხატული რასობრივი განსხვავებების მიზეზი.