უმუშევრობა ახანგრძლივებს სიცოცხლეს მდიდარ ქვეყნებში
სიცოცხლის ხანგრძლივობა ითვლება ქვეყნის განვითარების ერთ-ერთ მნიშვნელოვან ინდიკატორად. ინტუიციურად შეიძლება ჩანდეს, რომ რაც უფრო მაღალია მოსახლეობის დასაქმების პროცენტი, მით უკეთესადაა საქმე ცხოვრების ყველა სფეროში. ექსპერტებმა ჩაატარეს კვლევა და დაადგინეს, რომ ეს მთლად ასე არ არის და სხვა ფაქტორები უფრო ძლიერ გავლენას ახდენენ.
ანალიზისთვის მეცნიერებმა მსოფლიო ბანკისა და ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის 2011-2019 წლების მონაცემები გამოიყენეს. მონაცემები შეიცავს ეკონომიკურ და სოციალურ-ეკონომიკურ მაჩვენებლებს (მშპ ერთ სულ მოსახლეზე, უმუშევრობის დონე, მოსახლეობის სიმჭიდროვე და ა.შ.), ჯანდაცვის სისტემის მახასიათებლებს (ჯანმრთელობის ხარჯები ერთ სულ მოსახლეზე, საავადმყოფოს საწოლებისა და ჯანდაცვის მუშაკების რაოდენობა 1000 ადამიანზე).
გარდა ამისა, მეცნიერებმა მხედველობაში მიიღეს გარემოს მდგომარეობა (ნახშირორჟანგის გამონაბოლქვი), ასევე სურსათის უსაფრთხოება, თამბაქოს გავრცელება და ალკოჰოლის მოხმარება.
აღმოჩნდა, რომ რაც უფრო მაღალია შემოსავალი, მით უფრო დიდია სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობა და შემოსავლის შემდგომ მატებასთან ერთად ეს ეფექტი სუსტდება (რადგან სიცოცხლის ხანგრძლივობას ბუნებრივი ზღვარი აქვს). ამავდროულად, უმუშევრობის სიცოცხლის ხანგრძლივობაზე ზემოქმედება მოულოდნელი და წინააღმდეგობრივი აღმოჩნდა.
ამრიგად, ღარიბ ქვეყნებში უმუშევრობის 1%-ით მატება სიცოცხლის ხანგრძლივობას 0,23 წლით აკლებს, მაგრამ საშუალო შემოსავლის მქონე ქვეყნების შემთხვევაში ეფექტი საპირისპირო იყო.
მათში უმუშევრობის 1%-ით ზრდა სიცოცხლეს 0,16 წლით ახანგრძლივებს. ავტორები ამას იმით ხსნიან, რომ ღარიბ ქვეყნებში სამსახურის დაკარგვა ხშირად იწვევს კვების, ცხოვრების პირობების და მედიკამენტების მიუწვდომლობას, ხოლო მდიდარ ქვეყნებში ამ შედეგებს ამცირებს განვითარებული ჯანდაცვის სისტემა და სოციალური მხარდაჭერა.