ლალი ჩხიკვაძე

შეისწავლა კავშირი ომეგა -3 ცხიმოვანი მჟავების მიღებასა და თირკმელების ფუნქციას შორის.

აღმოჩნდა, რომ ზღვის პროდუქტების შემადგენლობაში არსებულ ამ ნაერთს შეუძლია შეამციროს თირკმელების ქრონიკული დაავადების რისკი და შეინარჩუნოს მათი ფუნქციონირება. მუშაობის შედეგები წარმოდგენილია სტატიაში ჟურნალ BMJ-ში.

ცხოველებზე წინა კვლევებმა აჩვენა, რომ ომეგა -3 პოლიუჯერი ცხიმოვანი მჟავები დადებითად მოქმედებს თირკმელების ფუნქციონირებაზე, მაგრამ ადამიანზე კვლევები ამ კუთხით, საკმაოდ შეზღუდული იყო და ასევე ძირითადად ეფუძნება დიეტურ კვლევებს.

ახალმა მეტაანალიზმა შეისწავლა 2020 წლის მაისამდე 12 ქვეყანაში ჩატარებული 19 კვლევის მონაცემები, რომელშიც შედიოდა თითქმის ხუთი ათასი მონაწილე. ავტორებმა შეისწავლეს ომეგა -3 ბიომარკერების დონეები, რომლებიც მოიცავდა ეიკოზაპენტაენის მჟავას, დეკოზაჰექსაენის მჟავას, დოკოზაპენტაენის მჟავას და ალფა-ლინოლენის მჟავას (ALA).

ამ ნივთიერებების ძირითადი დიეტური წყაროა ზღვის პროდუქტები, ხოლო ALA გვხვდება მცენარეებში (თხილი, თესლი და ფოთლოვანი მწვანე ბოსტნეული).

მეცნიერებმა დაასკვნეს, რომ ზღვის პროდუქტებში არსებული ომეგა -3 ცხიმოვანი მჟავების უფრო მაღალი დონე ასოცირდება თირკმელების ქრონიკული დაავადების რისკის შემცირებასა და თირკმლის ფუნქციის ნელ დაქვეითებასთან.

უფრო მეტიც, ასეთი ეფექტი მიიღწევა მხოლოდ ზღვის პროდუქტების გამოყენებით. ომეგა -3-ით მდიდარი მცენარეული საკვები არ უზრუნველყოფდა ასეთ დაცვას. მოხალისეები ჯგუფებად დაყვეს მათ სხეულში ომეგა -3 ცხიმოვანი მჟავების დონის მიხედვით.

ყველაზე მაღალი ქულების მქონე ჯგუფს 13 პროცენტით ნაკლები ჰქონდა თირკმელების ქრონიკული დაავადების ალბათობა, ვიდრე მათ, ვისაც ნაერთის ყველაზე დაბალი დონე ჰქონდა.

ამავდროულად, ექსპერტები ხაზს უსვამენ, რომ სამეცნიერო მუშაობის მეთოდოლოგიაში განსხვავებებმა შეიძლება გავლენა იქონიოს შედეგებზე, ამიტომ ისინი გეგმავენ დამატებითი რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევების ჩატარებას.