გამოვლინდა უცნობ ადგილმდებარეობაზე ფუტკრების ნავიგაციის უნარი
როგორიცაა არხები, გზები და ღობეები. მათთვის ახალ, უცნობ მხარეში მოხვედრისას, მწერები ცდილობენ იპოვონ ეს ორიენტირები, რათა იპოვონ სახლისკენ მიმავალი გზა. მკვლევართა სტატია გამოქვეყნდა ჟურნალში Frontiers in Behavioral Neuroscience.
ექსპერიმენტებისთვის დაიჭირეს 50 ფუტკარი, რომლებსაც უკანა მხარეს მიამაგრეს 10,5 მილიგრამიანი მინიატურული ტრანსპონდერები. მწერები გაიყვანეს მათი ნაცნობი ტერიტორიიდან საკმაოდ შორს. მასში განთავსებული იყო რადარი, რომელსაც შეეძლო ტრანსპონდერების აღმოჩენა 900 მეტრამდე მანძილზე. საკვლევ ზონაში ყველაზე თვალსაჩინო ორიენტირი იყო სარწყავი არხი, რომელიც გადიოდა სამხრეთ-დასავლეთიდან ჩრდილო-აღმოსავლეთისკენ.
მკვლევარებმა ფუტკარი ხუთი სკიდან შეკრიბეს. A და B სკების მიმდებარე ტერიტორია წააგავდა საკვლევ ზონას ხაზოვანი ლანდშაფტის ელემენტების, განსაკუთრებით სარწყავი არხების რაოდენობის, სიგანის, სიგრძისა და დახრილობის კუთხით. D და E სკების ირგვლივ ნაკვეთი ძალიან განსხვავდებოდა სატესტო ნაკვეთისგან, ხოლო C- სკას გარშემო შიდა ველს ჰქონდა შუალედური მსგავსება საცდელ ნაკვეთთან. სხვა ორიენტირები, რომლითაც ფუტკრები გზას პოულობენ, არ იყო სატესტო ზონაში.
/* (c)AdOcean 2003-2021, Advertline.https:mkurnali.ge.mkurnali zones.________ _____ */
ado.slave('adoceanadvertlinegelpmmhkfobb', {myMaster: 'gC_g7BxQlx9UWDeCK7yaEdkgIoxg2l6o6JUmNs2rvgn.i7' });
როდესაც ფუტკარი აღმოჩნდება უცნობ ტერიტორიაზე, ისინი იწყებენ ფრენას სხვადასხვა მიმართულებით სხვადასხვა დისტანციებზე, ცენტრიდან იმ ადგილას, სადაც პირველად გამოუშვეს. ასეთი ფრენები ემსახურება რელიეფის შესწავლას და მეცნიერებმა შეძლეს ზუსტი ტრაექტორიების დადგენა 20 წუთიდან სამ საათამდე დროში. აღმოჩნდა, რომ ისინი განსხვავდებოდნენ სხვადასხვა ალგორითმების გამოყენებით მოდელირებული წმინდა შემთხვევითი ტრაექტორიებისგან. უფრო მეტიც, სტატისტიკურმა ანალიზმა აჩვენა, რომ ფუტკრები დიდ დროს ატარებდნენ სარწყავი არხების გასწვრივ ფრენაში.
მეცნიერებმა ასევე დაადგინეს, რომ ფუტკარი მეხსიერებაში ინახავს ინფორმაციას არხების ადგილმდებარეობის შესახებ. ამას მოწმობს ის ფაქტი, რომ ლანდშაფტის შესწავლისას, მწერები ხელმძღვანელობდნენ, მათგან 30 მეტრზე მეტ მანძილზე არსებული არხებით, რაც აჭარბებს ფუტკრების ხედვის საზღვრებს. ალგორითმებმა აჩვენა, რომ სარწყავი არხები ყველაზე ინფორმაციული იყო ფუტკრის ფრენის პროგნოზირებისთვის A და B სკებიდან. ეს იმიტომ ხდება, რომ ფუტკრები ეყრდნობოდნენ თავიანთი სკების გარშემო არსებული ლანდშაფტის მეხსიერებას, რათა გაეკვლიათ სახლისკენ გზა.
